Η Έφη Αλεβίζου πρόσφατα αποκάλυψε το πρόβληµα υγείας που αντιµετώπισε ένα χρόνο πριν. Η γνωστή δηµοσιογράφος και παρουσιάστρια µιλά στην «Κυριακάτικη Απογευµατινή» για την περιπέτειά της και εξηγεί τους λόγους που θέλησε να τη µοιραστεί µε τον κόσµο. Περιγράφει ακόµη την αντίδραση του άντρα της και της κόρης της, ενώ αναφέρεται και στην απόφαση που πήραν ως οικογένεια να µετακοµίσουν από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη.
Πρόσφατα αποκάλυψες το πρόβληµα υγείας που αντιµετώπισες. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να το επικοινωνήσεις ένα χρόνο µετά;
Η αλήθεια είναι πως δεν µου αρέσει να µιλάω καθόλου για εµένα. Θεωρώ ότι δεν απασχολεί τον κόσµο τι κάνουµε εµείς και ποια είναι η προσωπική ζωή µας. Οµως, συζητώντας µε γνωστούς και φίλους, ύστερα από όλο αυτό που πέρασα σχετικά µε το πόσο µεγάλη σηµασία έχει το ότι το πρόλαβα νωρίς, έβλεπα ότι αντιδρούσαν πολύ θετικά. Ηθελα λοιπόν ένα χρόνο µετά, και εφόσον όλα είναι καλά και όλοι µου οι έλεγχοι είναι καθαροί, να στείλω αυτό το µήνυµα, ότι η πρόληψη πραγµατικά σώζει και είναι τόσο εντυπωσιακή. Η ανταπόκριση των γυναικών που µου έστειλαν µηνύµατα µε τις δικές τους ιστορίες ήταν εντυπωσιακή. Αλλες γυναίκες µού είπαν ότι είχαν αφήσει τις εξετάσεις τους και τις προγραµµάτισαν µετά την ανάρτηση. Αυτό µου έδωσε πραγµατικά πάρα πολύ µεγάλη χαρά.
Πώς ένιωσες όταν σου είπε ο γιατρός για το πρόβληµα υγείας;
Οταν ακούς τη λέξη καρκίνος, µένεις και ο γιατρός συνεχίζει και µιλάει κι εσύ δεν τον ακούς. Λίγο παγώνεις. ∆εν µπορείς αµέσως να καταλάβεις τι σου συµβαίνει. Εγώ σκεφτόµουν εκείνη τη στιγµή πράγµατα πρακτικά. Τι θα γίνει µε τη Μελίντα, πόσο θα αλλάξει το πρόγραµµά της και όχι ότι αντιµετωπίζω ένα σοβαρό πρόβληµα υγείας. Με βοήθησε πάρα πολύ ο γιατρός µου, γιατί ήταν πάρα πολύ γρήγορος, δραστικός και αποφασιστικός στο πώς θα το αντιµετωπίσουµε. Με το που είδαµε ότι ήταν κακοήθεια, µου έκλεισε ραντεβού για το χειρουργείο. ∆εν µου έδωσε χρόνο να πάω στο σπίτι µου και να σκεφτώ και αυτό βοήθησε, γιατί δεν πρόλαβα να καταλάβω ακριβώς τι συµβαίνει. Ηταν πολύ ενθαρρυντικό το ότι το βρήκαµε στην αρχή και δεν χρειάστηκε µετά το χειρουργείο να κάνω ούτε ακτινοθεραπεία ούτε χηµειοθεραπεία. Βγήκαν όλα καλά µετά. Ηταν όµως ένα µεγάλο χειρουργείο. Ηταν ανοιχτό, δεν ήταν λαπαροσκοπικά, ήταν ανοικτή υστερεκτοµή. Βγήκαν τα πάντα.
Αλλάζει η ψυχολογία της γυναίκας έπειτα από αυτό;
Σκέφτηκα πως είµαι πολύ τυχερή γιατί δεν άφηνα ποτέ τις εξετάσεις µου. Θα µπορούσα να πω ότι αυτό το µικρό σύµπτωµα που είδα (πολύ λίγο αίµα) θα το ψάξω αργότερα και να υποθέσω πως είναι κλιµακτήριος. ∆εν το άφησα και πήγα αµέσως. Άρα επειδή αντιµετωπίστηκε άµεσα, µετά η ψυχολογία µου ήταν πολύ καλή και ήµουν και πολύ σωστή µετά και στους ελέγχους που έπρεπε να κάνω. Φιλοσόφησα και κάποια πράγµατα. Αγχωνόµουν αν θα προλάβω, αν θα αργήσω πέντε λεπτά σε ένα ραντεβού και ξαφνικά µαθαίνεις κάτι σοβαρό για την υγεία σου και αυτό µπορεί να σου ανατρέψει τα πάντα. Γιατί να αγχωθώ και να τρελαθώ γι’ αυτό; Παρ’ όλ’ αυτά, περνώντας ο καιρός και µπαίνοντας πάλι στην καθηµερινότητα άρχισα να αγχώνοµαι για τα ίδια πράγµατα!
Είπες «γιατί σε εµένα»;
Οχι, ποτέ, και το θεωρώ και πολύ χαζό να το πεις. Συµβαίνει σε εκατοµµύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσµο καθηµερινά.
Ποια ήταν η αντίδραση του συντρόφου σου στο άκουσµα πως έχεις καρκίνο;
Ηταν καθοριστική η αντίδρασή του και καταλυτική και η καλύτερη αντίδραση που µπορεί να έχει ο σύντροφός σου. ∆ιότι είπε «ωραία, και τώρα τι κάνουµε;». Ηταν δίπλα µου σε όλη τη διάρκεια της προετοιµασίας για το χειρουργείο και µετά το χειρουργείο, στην αποκατάσταση. Η ψυχούλα του ήξερε τι περνούσε. Αλλά ήταν πάρα πολύ αισιόδοξος, χαρούµενος και προσπαθούσε να κάνει τον κλόουν να µην καταλάβω ότι στενοχωριέται. Ηταν φοβερό στήριγµα.
Στην κόρη σας πώς το είπατε;
Οπως το λες σε ένα 10χρονο παιδί. Λίγο πιο ήπια. Παρ’ όλ’ αυτά δεν την κρύψαµε την αλήθεια. Το χειρίστηκε και εκείνη πάρα πολύ ώριµα. Εκλαψε µεν λίγο στην αρχή, γιατί φοβήθηκε, όπως είναι λογικό για ένα παιδάκι, όταν ακούει τη µαµά του ότι έχει αρρωστήσει, όµως επειδή έβλεπε ότι ήµασταν και οι δύο πολύ αισιόδοξοι και πως ήταν µια περίπτωση που όλα έδειχναν ότι θα καταπολεµηθεί σωστά και δεν θα αφήσει τίποτα, επηρεάστηκε θετικά και το αντιµετώπισε πολύ καλά.
Ενα χρόνο µετά σκέφτεσαι µήπως η αρρώστια αυτή σου «χτυπήσει» ξανά την πόρτα;
Το σκέφτοµαι όσο το σκεφτόµουν πριν αρρωστήσω. ∆ηλαδή όπως σκεφτόµαστε στη ζωή µας ότι µπορεί κάποια στιγµή να πάθουµε κάτι σοβαρό. Αυτό που δεν αφήνω µε τίποτα είναι τις εξετάσεις µου. Ολες, ό,τι χρειάζεται. Και δεν αφήνω και κανέναν άλλον στην οικογένεια να το ξεχάσει. Κάνουν όλοι τις εξετάσεις τους κανονικά. Μέχρι εκεί όµως, όχι ότι κοιµάµαι και ξυπνάω µε την αγωνία ότι µπορεί να ασθενήσω ξανά.
Εφυγες από την Αθήνα για να γίνεις τελικά µια βέρα Θεσσαλονικιά. Πώς ήταν αυτή η αλλαγή;
Ηταν πολύ ωραία τελικά, γιατί θεωρώ ότι έγινε σε µία στιγµή που έπρεπε να γίνει. Ηταν αυτό που λέµε το timing ιδανικό. Ηρθε µία πρόταση επαγγελµατική στον Βασίλη (σ.σ. Παπανδρέου), η οποία ήταν πολύ καλή. Εγώ είχα φύγει ουσιαστικά από τον Alpha, οπότε του είπα «ή τώρα ή ποτέ». Και το κάναµε. Εγιναν όλα πολύ ξαφνικά, µέσα σε λίγες µέρες βρήκαµε σπίτι και γράψαµε την κόρη µας στο σχολείο. Ηταν πάρα πολύ γρήγορα όλα. Πιστεύω ότι πρέπει να παίρνεις τις πολύ µεγάλες αποφάσεις στη ζωή σου γρήγορα, αν το πολυσκέφτεσαι ίσως τελικά να µην το κάνεις και ποτέ.
Είσαι χαρούµενη µε την απόφαση αυτή;
Είµαι πάρα πολύ χαρούµενη γιατί έχουµε µια διαφορετική ποιότητα ζωής. Εδώ είναι µια πιο µικρή πόλη, αλλά πολύ µεγάλη ταυτόχρονα, παρ’ όλ’ αυτά πιο ανθρώπινη. Εχουµε πολλούς φίλους, τους βλέπουµε πολύ συχνά, περνάµε πιο καλά. Είναι όλα πολύ καλύτερα, θεωρώ. Εχεις στο πίσω µέρος του µυαλού σου να γυρίσετε πίσω στην Αθήνα; Οχι, δεν το έχω καθόλου στο πίσω µέρος του µυαλού µου. ∆εν ξέρω, αν συνέβαινε κάτι ξαφνικό, που αυτή τη στιγµή όµως δεν µπορώ να το σκεφτώ και να το προβλέψω, θα γυρνούσα. Αλλά δεν ήρθαµε δηλαδή µε τη λογική ότι θα µείνουµε για κάποια χρόνια και θα γυρίσουµε µετά. Ηρθαµε για πάντα.
Βλέπω τα βίντεο που ανεβάζεις στα social media και αναρωτιέµαι αν από δηµοσιογράφος αποφάσισες να γίνεις µαγείρισσα…
Πάντα µου άρεσε να µαγειρεύω. Σε µια άλλη ζωή -νοµίζω- ίσως ήµουν µαγείρισσα. Είναι κάτι που µε ευχαριστεί πολύ αυτά τα βιντεάκια, γιατί ξεκίνησαν από µια ιδέα που έχω, από µια σειρά που βλέπουµε πάρα πολύ στο σπίτι, τα «Φιλαράκια», και ήθελα λίγο να µπλέξω έτσι το κωµικό στοιχείο που έχει αυτή η σειρά µε τις συνταγές που προβάλλονται. Τώρα σκέφτοµαι και κάτι άλλα πράγµατα. Κάποιες άλλες ιδέες που έχω να οργανώσω και να κάνω από εδώ και πέρα πάλι στο Instagram και στο TikTok. Οπότε ναι, είναι κάτι που µε χαλαρώνει κιόλας. Είναι διαφορετικό εντελώς από ό,τι έχω κάνει µέχρι τώρα.
Η µικρή σας είναι χαρούµενη µε αυτή την αλλαγή στη ζωή σας;
Ναι, γιατί είχε πολλές φίλες έτσι κι αλλιώς στη Θεσσαλονίκη. Ανεβαίναµε συχνά επειδή ο άντρας µου είναι Θεσσαλονικιός και τα καλοκαίρια όλα τα περνούσαµε στη Χαλκιδική. Αλλά νοµίζω ότι ήταν σηµαντικό αυτό που λέγαµε, το timing. Η ηλικία που έγινε. Η Μελίνα θα πήγαινε Γ’ ∆ηµοτικού, που ακόµα είναι µια ηλικία που το παιδί θα σε ακολουθήσει σε µια µεγάλη αλλαγή. Αν ας πούµε ήταν στην εφηβεία, θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να την πείσουµε.
Η δηµοσιογραφία δεν λείπει από τη ζωή σου. Κάνεις επικοινωνία στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Η τηλεόραση σου λείπει;
Οχι, δεν θα το έλεγα. ∆εν θα απέρριπτα να κάνω πάλι κάτι στην τηλεόραση, αλλά πραγµατικά δεν το σκέφτοµαι καθόλου αυτή τη στιγµή. Κάνω κάποια podcasts, κάνω αυτά τα βιντεάκια, είµαι στο Μέγαρο. Είναι πολύ ωραία τα πράγµατα όπως είναι αυτή τη στιγµή. Είναι διαφορετική η ποιότητα ζωής χωρίς τηλεόραση. Πλέον η τηλεόραση δεν ανοίγει σχεδόν καθόλου στο σπίτι…
Κυριακάτικη Απογευματινή
