Ο πρώην υπουργός και πανεπιστηµιακός Ανδρέας Ανδριανόπουλος µιλά στην «Κυριακάτικη Απογευματινή» για την επιστροφή του Ντόναλντ Τραµπ στον Λευκό Οίκο, ερμηνεύοντας τα µηνύµατα που εκπέμπουν οι πρώτες κινήσεις του 47ου προέδρου των ΗΠΑ.
Ο κ. Ανδριανόπουλος, που µεταξύ άλλων διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, σχολιάζει το νέο τοπίο που διαμορφώνεται για τις ευρωατλαντικές σχέσεις, τη σχέση Ελλάδας – ΗΠΑ, αλλά και τα ελληνοτουρκικά.
Ποιο είναι το µήνυµα που εκπέµπουν κατά τη γνώμη σας οι πρώτες κινήσεις του Ντόναλντ Τραµπ µετά την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο;
Το πιο εντυπωσιακό είναι πως υπέ-γραψε αµέσως περίπου 100 διατάγµατα (executive orders) αμέσου εφαρμογής. Αυτό δείχνει οργάνωση, πρόβλεψη και αποτελεσµατικότητα. Κάτι που πρέπει να κάνει κάθε παράταξη που κερδίζει την εξουσία σε κάθε γωνιά του κόσµου. Και στην Ελλάδα βέβαια. Οπως έλεγε ο Φρίντριχ φον Χάγιεκ, «οι πρώτες 100 ημέρες είναι οι κρίσιμες για κάθε κυβέρνηση». Αν δεν αποτυπώσεις το στίγµα σου τη στιγµή που κάθε αντίδραση είναι περιθωριοποιημένη, λόγω εκλογικού µουδιάσµατος, δεν θα το πετύχεις ποτέ.
Η κυβέρνηση µιλά για εταιρική σχέση στρατηγικού βάθους µεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, προσβλέποντας σε περαιτέρω εµ-βάθυνση. Ποια είναι η δική σας οπτική για τη δεύτερη προεδρική θητεία του Ντόναλντ Τραµπ; Φοβάμαι πως αυτό δύσκολα θα υλοποιηθεί µε τη µέχρι τώρα υπέρ Μπάιντεν τυφλή υποστηρικτική πολιτική. Λ.χ., η φανατικά υπέρ «πράσινης µετάβασης» συμπεριφορά στα ζητήματα περιβάλλοντος, η περιφρόνηση των ορυκτών ενεργειακών πόρων, η εγκατάλειψη του λιγνίτη και η αδιαφορία για την οικονοµική δυσπραγία που όλα αυτά έχουν προ-καλέσει στα νοικοκυριά, λόγω ακρίβειας στην ενέργεια, είναι εντελώς αντίθετη µε τις επιδιώξεις της κυβέρνησης Τραµπ. Το ίδιο ισχύει για την εχθρική πολιτική προς τη Ρωσία, αλλά και η αφοσίωση σε κάθε ντιρεκτίβα των Βρυξελλών. Θα χρειαστούν πολλές κωλοτούµπες για προσαρμογή στα «θέλω» του νέου κατεστημένου στην Ουάσινγκτον.
Είναι εφικτό κάτι τέτοιο χωρίς µοι-ραίες πολιτικές απώλειες;
Πώς εκτιµάτε ότι θα πρέπει να προσεγγίσει η Ευρώπη τη νέα πραγµατικότητα µέσα σε ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον πολλαπλών προκλήσεων;
Με ρεαλισμό και µε πολιτικές που κοιτούν τους λαούς τους πρώτα και µετά τα διάφορα επιμέρους συμφέροντα και ορισμένες ιδεοληψίες. Η Ευρώπη έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδα. Τα έγραφα αυτά επί µήνες. Πώς θα είναι δηλαδή µια προσαρμογή σε πολιτικές όταν εκλεγεί ο Τραµπ;
Τώρα θα υπάρξει δυσκολία. Αλλά προσαρμογή θα γίνει. Κανέναν δεν συμφέρει η ρήξη.
Ως προς τα ελληνοτουρκικά, πώς θεωρείτε ότι θα επηρεάσουν τα νέα δεδοµένα τις σχέσεις Αθήνας – Αγκυρας;
Εδώ είναι πιο σύνθετα τα πράγματα. Ο Τραµπ θα χρειαστεί χώρες-«µπρατσαράδες» σε περιφερειακό επίπεδο. Στη γειτονιά µας τον ρόλο αυτό θα κληθεί πιθανότατα να παίξει η Τουρκία. Κι αυτό αναπόφευκτα θα ψυχράνει τις σχέσεις της µε τη Ρωσία. Εκεί θα υπάρξει µια ευκαιρία για εμάς. Ποτέ στην ιστορία δεν πετύχαμε εθνικούς στόχους, ούσα η Τουρκία σε φιλικές σχέσεις µε τη Ρωσία. Γιατί τότε ούτε η Δύση µας στηρίζει ανοιχτά, φοβούμενη µήπως χάσει την Τουρκία. Όταν όμως οι σχέσεις τους δεν είναι καλές -και µε προσεκτικούς χειρισμούς δικούς µας- τα πράγματα είναι ευνοϊκότερα (λ.χ. Ναβαρίνο). Αυτό που πρέπει λοιπόν τώρα να κάνουμε είναι να βελτιώσουμε τις σχέσεις µας µε τη Μόσχα. Κυρίως για προετοιμασία των όποιων εξελίξεων.
