-Άλλο Κύπρος, που έχει προχωρήσει πολύ στο μέτωπο των υδρογονανθράκων, άλλο Ελλάδα, που τώρα ξεκινά. Αλλά η συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ Λευκωσίας και Chevron για την ανάπτυξη του κοιτάσματος «Αφροδίτη» με την ενεργό εμπλοκή και της Αιγύπτου (μέσω εγκαταστάσεων) δίνει εμμέσως κάποιους πόντους και στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να κλειδώσει τη συνεργασία με τον αμερικανικό πετρελαϊκό κολοσσό.
-Όχι μόνο για την παραχώρηση της θαλάσσιας έκτασης των 11.000 τ.χλμ. «Νότια της Πελοποννήσου», που αποτελεί το πρώτο βήμα δραστηριοποίησης της Chevron στη χώρα μας, αλλά σε δυσκολότερα και πιο… βαθιά νερά. Κάποιες πληροφορίες που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες ώρες (μέσω της «Καθημερινής») φέρουν τη Chevron να έχει εκφράσει ισχυρό ενδιαφέρον για περιοχές προς έρευνα νότια της Κρήτης, που βρίσκονται κοντά σε αυτές της ExxonMobil. Με τη διαφορά πως τα επίμαχα οικόπεδα βρίσκονται στα όρια του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου. Πρόκειται για μια δύσκολη εξίσωση, στην οποία λύση μπορεί να δώσει -αν καταλαβαίνω καλά-, μια ισχυρή συνεργασία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της κυβέρνησης Τραμπ, αλλά και των κρατών που επίσης επηρεάζονται από το ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
-Ο Μάριο Ντράγκι δεν υπήρξε ποτέ τεχνοκράτης και πολιτικός που μάσησε τα λόγια του. Το Σάββατο με άρθρο του στους «Financial Times» ήρθε να προκαλέσει ένα ακόμη ηλεκτροσόκ με όσα έγραψε για τις ευθύνες της ίδιας της Ευρώπης ως προς τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει «φωτογραφίζοντας» ευθέως τη γερμανική πολιτική των υπερπλεονασμάτων στο εμπόριο και -εν ολίγοις- στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν θα φταίνε οι ΗΠΑ με τους δασμούς τους για όσα έπονται.
-Για να γίνω πιο σαφής, μας είπε μέσες άκρες πως όσους δασμούς κι αν επιβάλει ο Τραμπ στα ευρωπαϊκά προϊόντα, η Ευρώπη επιβάλλει πολύ υψηλότερους στον εαυτό της μέσα από ρυθμιστικά εμπόδια τόσο στην εσωτερική προσφορά όσο και στη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών που έχει καταρρεύσει. Επικαλούμενος στοιχεία του ΔΝΤ είπε ότι τα εσωτερικά εμπόδια της Ευρώπης ισοδυναμούν με δασμούς 45% για τη μεταποίηση και 110% για τις υπηρεσίες, οπότε οι «ταρίφες» Τραμπ είναι «πίνατς», που λέμε και στο χωριό.
-Το άρθρο του Ντράγκι -εγώ καταλαβαίνω ότι- ηχεί ως καμπανάκι αφύπνισης για το τέλος της παγκοσμιοποίησης. Ή κάνουμε τα πάντα, για να τονώσουμε την εσωτερική παραγωγή και την εσωτερική κατανάλωση, περιορίζοντας τις εξαγωγές προς όφελος των Ευρωπαίων πολιτών, ή η Γηραιά Ήπειρος δεν θα μπορεί σε λίγο καιρό να προσφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο φτώχεια και εθνική εξάρτηση από τρίτους.
-Είμαι πολύ περίεργος να δω τι μηνύματα θα εκπέμψουν σήμερα οι ηγέτες της ΕΕ προς τους πολίτες, τις ΗΠΑ, τους ισχυρούς διεθνείς παίκτες και τις κεφαλαιαγορές ως προς τη δυνατότητά τους να… σηκωθούν από τον καναπέ και να εκμεταλλευτούν την τελευταία ευκαιρία που μας δίνεται ως Ευρώπη σε γεωπολιτικό, αμυντικό και οικονομικό επίπεδο. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος, αλλά περιμένω πρώτα να ακούσω και μετά να κρίνω.
-Εδώ δεν μπορούμε να τα βρούμε στο θέμα της «αντεπίθεσης» προς τις ΗΠΑ για τους δασμούς. Θα μπλοκάρουμε -λέει- τα τρόφιμα που παράγονται και εξάγονται από τις ΗΠΑ στην ΕΕ, τα οποία είναι φουλ σε φυτοφάρμακα, αλλά «χρειαζόμαστε καφέ, μάγκο και αβοκάντο». Οπότε, πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το…
Ο… ντετέκτιβ
Εφημερίδα Απογευματινή
