Προσπάθησα (σαν άλλος Ντσούνος και Κούτρας) να κάνω ένα τηλεφωνικό γκάλοπ στους οικονομικούς αναλυτές, με τους οποίους συνομιλώ, ποιο γεγονός θεωρούν πιο «βαρύ» και σημαντικό για την εγχώρια αγορά χρήματος: δασμοί Τραμπ ή εγχώρια πολιτική αναταραχή λόγω Τεμπών; Το δείγμα δεν είναι αντιπροσωπευτικό, αλλά επειδή μίλησα με καμιά εικοσαριά (που μετρούν για χίλιους), ένα συμπέρασμα το έβγαλα. Ο πόλεμος των δασμών για τους -στενόμυαλους- οικονομολόγους είναι πιο σημαντικός, ειδικά αν έρθουν προς Ευρώπη μεριά. Πληθωρισμός, πλήγμα στην ανάπτυξη, επίδραση στα επιτόκια, χαμένες θέσεις εργασίας και άλλα τέτοια ωραία μπορεί να μας πάνε πολύ πίσω.
Τα Τέμπη, από την άλλη, είναι ένας εξίσου απειλητικός παράγοντας για το εσωτερικό της χώρας σε ό,τι αφορά το μεγαλύτερο κέρδος των τελευταίων έξι ετών: την πολιτική σταθερότητα. Αλλά μεταφέρω ό,τι μου μεταφέρουν: έρχεται δεύτερος σαν κίνδυνος, παρά τις πολιτικές σεισμικές δονήσεις που δύναται να προκαλέσει το επόμενο δίμηνο, υπό την έννοια πως η κυβέρνηση έχει χρονικά τη δυνατότητα να κάνει damage control, παράγοντας έργο, ακόμη και αν τώρα δείχνει να υστερεί στη διαχείριση της κρίσης απέναντι σε μια αντιπολίτευση εκ δεξιών και αριστερών της, που κάνει διαχείριση εντυπώσεων. Αναρωτιέμαι όμως, τα ίδια έλεγαν στην κυβέρνηση και δύο χρόνια πριν και τώρα έχουν βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια και κυνηγούν τη Ζωή, τον Βελόπουλο και τη Λατινοπούλου.
Στα πιο επιχειρηματικά τώρα, συγχωρήστε με, αλλά όσο καλός ντετέκτιβ και να είμαι, τρεις μέρες τώρα δεν έχω καταλάβει πώς μπορεί η Τράπεζα Πειραιώς να κερδίσει εξαγοράζοντας την Εθνική Ασφαλιστική από τη CVC Capital Partners που γενικώς τα μαζεύει και φεύγει από την Ελλάδα. Άντε να πούμε ότι βάζει στο τραπέζι 500 εκατ. ευρώ για να πάρει το 90%. Η Εθνική Τράπεζα, που υποχρεώθηκε προ τετραετίας να πουλήσει όσο όσο την άλλοτε θυγατρική της, τι θα κάνει; Έχει το 10% των μετοχών και μια συμφωνία που της δίνει το δικαίωμα αποκλειστικής διάθεσης των τραπεζοασφαλιστικών προϊόντων της μέσω του δικτύου των καταστημάτων της για δέκα χρόνια. Τι δεν καταλαβαίνω; Αν πράγματι γίνει το deal με την Πειραιώς, θα αλλάξει η συμφωνία; Θα αποζημιωθεί αναλόγως η Εθνική; Τι θα πει η Επιτροπή Ανταγωνισμού; Τα ίδια ερωτήματα τίθενται και ανάποδα. Ποιο θα είναι το «τυράκι» για να ξαναγοράσει η Εθνική την πρώην ασφαλιστική της; Και με ποιο τίμημα, όταν δεν έχει λάβει ακόμη όλα τα χρήματα της πώλησης; Τι γίνεται, ρε παιδιά;
*Υπάρχει κάποιο θέμα με τη CVC και πουλάει τα πάντα όλα στην Ελλάδα; Τα νοσοκομεία, τη Nova, τα τρόφιμα της Vivartia και τώρα την Εθνική Ασφαλιστική; Κονόμησε και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια; Ή κρύβεται κάτι άλλο πίσω από τις βιαστικές επιλογές της;
Το Χρηματιστήριο της Αθήνας έκοψε το νήμα του Ιανουαρίου με πολύ υψηλές αποδόσεις. Ο πρώτος μήνας του έτους ολοκληρώθηκε με +5,4% σε επίπεδο Γενικού Δείκτη και τη χρηματιστηριακή αξία των εταιρειών σε υψηλά 15ετίας και για την ακρίβεια στα 138,3 δισ. ευρώ έναντι 139,3 δισ. ευρώ το 2010. Προσωπικά μου φαίνεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, η αγορά της Αθήνας να ανεβαίνει χωρίς ανάσα για πέμπτο συνεχόμενο χρόνο. Σε αυτήν εδώ τη στήλη έχετε διαβάσει από τους πρώτους ότι οι 2.000 μονάδες είναι ένας στόχος που εύκολα μπορεί να επιτευχθεί. Αλλά σιγά σιγά. Αυτή η παραβολική άνοδος έχει κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου, ακόμη και αν θεμελιωδώς (ρεκόρ κερδών, μερισματική απόδοση 5%) δικαιολογούν το ράλι, το οποίο -σημειωτέον- είναι υποδεέστερο από τις αποδόσεις άλλων αγορών όπως της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Πολωνίας, της Τσεχίας, της Ισπανίας κ.α.
Ο…ντετέκτιβ
Εφημερίδα Απογευματινή
