Είναι σαφές ότι η παγκοσμιοποίηση και η αλληλεξάρτηση στην παραγωγή, στα κεφάλαια και το εμπόριο τις τελευταίες τρεις δεκαετίες δεν μπορούν να ακυρωθούν με μια σειρά εκτελεστικών άμεσων διαταγμάτων. Αυτό απεδείχθη από την πρακτική του προέδρου Τραμπ. Ούτε η Ουάσινγκτον μπορεί σε μια ημέρα και σε μια εκδήλωση απόλυτης αποφασιστικότητας να εξελίξει την πραγματικότητα και να γυρίσουμε σε ελεύθερο εμπόριο ζωνών με αυτάρκη εθνικά κράτη στη Δύση που συνδέονται μεταξύ τους με διμερείς εθελούσιες συμφωνίες με τις ΗΠΑ.
Τα όσα εξελίχθηκαν με την εφαρμογή της στρατηγικής υψηλών δασμών, πέραν του διπολισμού που αναπτύσσεται μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, αποδεικνύουν ότι το Πεκίνο είναι πολύ ισχυρός πόλος πλέον για να παρακαμφθεί. Ο Λευκός Οίκος και η ομάδα Τραμπ υπολόγιζαν σε μέγιστο βαθμό σε μια κίνηση κεφαλαίων, μετά την ανακοίνωση των δασμών, από τα χρηματιστήρια και τις εταιρείες στα κρατικά ομόλογα της χώρας. Επιθυμούσε επί της ουσίας ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ άνετη χρηματοδότηση των ομολόγων με χαμηλά επιτόκια, αύξηση των εσόδων μέσω των δασμών ως «εργαλείο» για μείωση της φορολογίας, μεταφορά των εργοστασίων στην επικράτεια της χώρας από την Ασία, φθηνή ενέργεια που πιέζει μεταξύ των άλλων τη ρωσική οικονομία. Η κομμουνιστική Κίνα αντέδρασε απέναντι σε αυτή τη θεώρηση πραγμάτων με συγκεκριμένο τρόπο. Από τη μία παρακολούθησε στην αύξηση των δασμών τις ΗΠΑ και από την άλλη πούλησε αμερικανικά κρατικά ομόλογα που διακρατούσε μαζικά, νοθεύοντας την «αμερικανική συνταγή».
Κάποιοι στην Ευρώπη αναθάρρησαν από την εξέλιξη και την αναγκαστική προσαρμογή Τραμπ και εκτιμούν ότι η αυτονομία της Ευρώπης θα σχετισθεί με την αύξηση της εξάρτησης από την Κίνα. Η Ελλάδα και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης ακολουθούν άλλη πορεία, πολύ πιο επιτυχημένη. ΗΠΑ και Ευρώπη σε μια ζώνη με μηδενικούς δασμούς. Θα μας βγει σίγουρα σε καλό αυτή η οπτική.
Εφημερίδα Απογευματινή
