Η δικαστική απόφαση για τον αποκλεισμό της Μαρίν Λεπέν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές, όχι μόνον λόγω χρονικής εγγύτητας αλλά και επί της ουσίας, θυμίζει τη δίωξη σε βάρος του Ιμάμογλου στην Τουρκία και την εκεί προσπάθεια να αποκλεισθεί εκ των προτέρων ο κύριος ανταγωνιστής για την προεδρία της χώρας.
Στην περίπτωση όμως της Γαλλίας, το επίπεδο της Δημοκρατίας και η ισχύς των θεσμικού κράτους είναι σαφώς πιο ισχυρά από εκείνα της ανατολίτικης και δεσποτικής Τουρκίας. Τι συμβαίνει, όμως, στο προπύργιο της ευρωπαϊκής δημοκρατικής Δύσης; Έχουμε μια υπόθεση μόλις 474.000 ευρώ που διοχετεύτηκαν, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, σε διαφορετικό προορισμό από εκείνο που προβλεπόταν από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Αντί, δηλαδή, να διοχετευτούν σε δράσεις του κόμματος της «Εθνικής Συσπείρωσης» υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και σε βοηθούς ευρωβουλευτών, αξιοποιήθηκαν σε γενικότερη προβολή του κόμματος και σε λογιζόμενα επαγγελματικά στελέχη του κόμματος. Μαζί με την πρόεδρο Λεπέν καταδικάζονται σε αφαίρεση των πολιτικών τους δικαιωμάτων, πρόστιμο και ενδεχομένως φυλάκιση, 8 ευρωβουλευτές του κόμματος και 12 βοηθοί τους. Η κατηγορία που έγινε αποδεκτή ακούγεται βαριά.
Υπεξαίρεση και όχι απιστία. Οι ποινές εμφανώς εξοντωτικές και επί σκοπού, τουλάχιστον για τη Μαρίν Λεπέν: Να αποκλεισθεί από τις επερχόμενες, το 2027, προεδρικές εκλογές. Σε αυτές, σημειωτέον, δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για τρίτη φορά, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Γαλλίας ο Εμανουέλ Μακρόν. Άρα, δεν μπορεί να του καταλογιστεί άμεσο συμφέρον από τη μεθόδευση.
Άρα, τι συμβαίνει στη Γαλλία; Προφανώς το βάθος του θεσμικού συστήματος της χώρας αποφάσισε να υποκαταστήσει τους ψηφοφόρους. Είναι το ίδιο που επιχειρήθηκε στην Αμερική με τις συνεχείς διώξεις Τραμπ την προηγούμενη τετραετία. Εκείνος διέφυγε και τελικά εξελέγην. Τι θα συμβεί με τη Λεπέν; Θα δείξει η συνέχεια. Έτσι ορίζεται, πάντως, η επονομαζόμενη Δημοκρατία α λα καρτ που έχει τεθεί πλέον στο στόχαστρο…
Εφημερίδα Απογευματινή
