Η χθεσινή Κυριακή ήταν διαφορετική από άλλες. Την ώρα που τελείτο η δοξολογία για την εθνική επανάσταση του 1821 στον Άγιο Νικόλαο στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια ακολουθούσε η παραδοσιακή παρέλαση των τσολιάδων και των ομογενειακών σωματείων στην 5η Λεωφόρο, ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ. Στο πρόγραμμά του είχε τη συνάντηση με τον πρόεδρο του Ισραήλ και τις συζητήσεις με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό κ. Νετανιάχου.
Η παρέλαση στη Νέα Υόρκη ήρθε για να κλείσει μια σειρά σπουδαίων εκδηλώσεων για την εθνική επέτειο στην Αμερική, δεσπόζουσα δύναμη και στενή σύμμαχο της Ελλάδας σε όλες τις φάσεις της πρόσφατης ιστορίας μας. Στην ειρήνη και τον πόλεμο. Οι συζητήσεις στην Ιερουσαλήμ διευρύνουν τους τομείς συνεργασίας με το Ισραήλ και βλέπουν το μέλλον μιας «νέας τάξης» στη Μεσόγειο, τη Δυτική Ασία και την Αφρική.
Η Ελλάδα ουσιαστικά αναδιατάσσεται στην εποχή που ξεκίνησε με την ορκωμοσία του προέδρου Ντ. Τραμπ στην Ουάσινγκτον. Η όποια αμηχανία και δυστοπία δημιουργήθηκε με την κατάρρευση της κανονικότητας των τελευταίων τριάντα ετών ξεπερνιέται και η Αθήνα σε στρατηγικό επίπεδο επιχειρεί να επικυρώσει τις συμμαχίες της και να τις εξελίξει στη βάση νέων δεδομένων.
Μια μακρά περίοδος, όπου τα φοβικά σύνδρομα και το έλλειμμα ορατότητας κυριάρχησαν, κλείνει. Επίσης η στενότητα στην οπτική που κυριάρχησε και συνέδεε την ελληνική πρακτική με τις επιλογές της Τουρκίας.
Η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει ευθύνες και περιφερειακούς ρόλους όπως η σταθεροποίηση στον Λίβανο. Η Ευρώπη πλέον, όσο σημαντική και αν είναι για την ελληνική αρχιτεκτονική, δείχνει χαμένη στα μέτωπα της Ουκρανίας και της διαμάχης με τη Ρωσία. Αντίθετα η Ελλάδα αρχίζει να βλέπει τις ευκαιρίες στις επόμενες διαδρομές στη Μεσόγειο και την Εγγύς Ανατολή. Επίσης τα εργαλεία εκείνα που θα δώσουν λύσεις στην προώθηση των εθνικών συμφερόντων του πυρήνα. Έχουμε λόγους να νιώθουμε αισιόδοξοι.
Εφημερίδα Απογευματινή
