Το άγημα της Σχολής Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που συμμετείχε στην παρέλαση για την επέτειο της εθνικής επανάστασης της 25ης Μαρτίου φώναξε σύνθημα υβριστικό σε βάρος της Τουρκίας. Οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί στις παρελάσεις δεν φωνάζουν συνθήματα. Πολύ περισσότερο οι του Ναυτικού. Αλλά ακόμη και τα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων, που έχουν μια τέτοια παράδοση στη χώρα μας και αλλού, αυτολογοκρίνονται ως προς το περιεχόμενο των συνθημάτων που κατά παρέκκλιση φωνάζουν σε παρελάσεις.
Υπήρξε και υπάρχει σφοδρή κριτική στα μίντια αλλά και σε πολιτικό επίπεδο για αυτή την πρωτοβουλία. Στα κοινωνικά δίκτυα οι απόψεις και οι αντιδράσεις είναι απολύτως αλληλοσυγκρουόμενες. Το υπουργείο Άμυνας και η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού διέταξε, όπως προβλεπόταν, Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) σχετικά.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων ως τεχνοκράτες του πολέμου εκπαιδεύονται να μη φωνάζουν συνθήματα. Αλλά να είναι ψύχραιμοι, πειθαρχημένοι, αποφασιστικοί με τις πράξεις, την εμπειρία, την εκπαίδευσή τους και όχι με φωνές. Μπορεί σε ασκήσεις να ακούγονται ιαχές ή συνθήματα αλλά όχι δημόσια. Ενώπιον του κοινού, ακόμη και αν το κοινό χειροκροτεί κάτι τέτοιες αυθαίρετες πρωτοβουλίες.
Η κατακραυγή όμως και ο αποτροπιασμός που εκδηλώθηκε από κάποιους είναι επίσης υπερβολή. Δεν μπορεί να «κρεμάσουμε» τους υπαξιωματικούς για το σύνθημα. Ούτε να τους αποστρατεύσουμε. Η ένταση και η επιθετικότητα της Τουρκίας και αυτή των ενόπλων δυνάμεων της γείτονος στο Αιγαίο έχει δημιουργήσει συναισθήματα διέγερσης στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού και των παραγωγικών σχολών του.
Φυσικά θα υπάρξουν κάποια πειθαρχικά μέτρα. Αλλά αυτά θα πρέπει να κινηθούν σε πολύ συγκεκριμένα πλαίσια και να συνοδευθούν με τις προσήκουσες συμβουλές και μηνύματα. Στα πληρώματα των πολεμικών μας πλοίων και τις διοικήσεις χρειαζόμαστε αυτούς τους υπαξιωματικούς, αλλά στις παρελάσεις μας δεν χρειαζόμαστε επίδειξη φανατικών. Η ισορροπία αυτή είναι το ζητούμενο.
Εφημερίδα Απογευματινή
