Η επιλογή του καθεστώτος του Ταγίπ Ερντογάν να ακυρώσει την πλέον ανταγωνιστική υποψηφιότητα απέναντί του για τις προεδρικές εκλογές του 2028, του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Ιμάμογλου, αλλάζει το τοπίο για την Τουρκία. Ουσιαστικά ότι κάθε «φύλλο συκής» αποτελεί Δημοκρατία δεν υπάρχει πια. Ο χρόνος που ακυρώθηκε η αναγνώριση του πτυχίου του Ιμάμαγλου ενώ τις επόμενες 24 ώρες του απαγγέλθηκαν βαριές κατηγορίες για αντεθνική δράση, εγκληματική οργάνωση, διαφθορά είναι συγκεκριμένος σε σχέση με την τυπική διαδικασία του να θέσει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές. Δεν είναι δηλαδή μια τυχαία χρονικά εξέλιξη.
Μέχρι την παρούσα φάση η Δημοκρατία λειτουργούσε στην Τουρκία α λα καρτ. Η γειτονική χώρα βαθμηδόν μετά το 2016 όταν υπεστηρίχθη ότι υπήρξε απόπειρα πραξικοπήματος από τους οπαδούς του Γκιουλέν, όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό προσομοίαζε στο πεδίο των πολιτικών και ατομικών ελευθεριών με ολιγαρχία και αυταρχικό καθεστώς. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια και μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές όσοι αντιφρονούντες δήμαρχοι κατόρθωσαν να εκλεγούν σε κλίμα βίας και νοθείας εναντίον τους, έχουν στην πλειονότητά τους συλληφθεί και αντικατασταθεί από υπηρεσιακούς του καθεστώτος του AKP και των «Γκρίζων Λύκων».
Τα νέα δεδομένα μετεξελίσσουν, χωρίς προσχήματα πλέον, την Τουρκία σε αυταρχική, ασιατικού τύπου χώρα. Μπορεί πολλοί στη διεθνή ανάλυση, όπως και η αρθρογραφία του σημαντικού «Foreign Affairs», να μιλούν για προσομοίωση της πρακτικής Ερντογάν με εκείνη του Πούτιν στη Ρωσία, όμως τίθεται μια πολύ συγκεκριμένη παράμετρος: η αυταρχική και ολιγαρχική Τουρκία δεν μπορεί να έχει σχέση με την Ευρώπη. Όσες υποχωρήσεις και αναταράξεις και να υπάρχουν στην ΕΕ είναι βασικό προαπαιτούμενο ακόμη και στο πεδίο της Τελωνειακής Ένωσης για μια Τρίτη χώρα να συγκροτείται στη βάση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Οι επιλογές Ερντογάν περιορίζουν την Τουρκία στην Ασία και την απομονώνουν από την Ευρώπη , αλλάζοντας σημαντικούς συσχετισμούς.
Εφημερίδα Απογευματινή
