Η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s στις παρούσες συνθήκες διεθνώς δεν είναι κάτι απλό. Η Ελλάδα ανακτά την επενδυτική βαθμίδα της ύστερα από μια 15ετία και αφήνει πίσω της μια μακρά και μακάβρια περίοδο. Τα μακροπρόθεσμα ομόλογα, όπως διεφάνη και στο πεδίο με την τελευταία έκδοση που υπήρξε διεθνώς τεράστια υπερπροσφορά για την κάλυψή τους, αποδεικνύουν την αξιοπιστία αλλά και την επιτυχία των πολιτικών που ακολουθούνται στον οικονομικό και προπάντων στον δημοσιονομικό τομέα. Η κριτική που δέχονται οι συστημικές δυνάμεις της χώρας, αλλά και οι διαδικασίες που ακολουθεί η διακυβέρνηση Μητσοτάκη την τελευταία εξαετία θα πρέπει να εκλογικευθούν.
Υπολογίζοντας ότι ακόμη και σήμερα έχουμε στόχο να βρεθούμε σε πιο πλεονεκτική θέση από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, που σε προηγούμενες της χρεοκοπίας δεκαετίες υπολείπονταν κατά πολύ των ελληνικών δεικτών και της δυναμικής, αυτό δείχνει τη μακρά πορεία που διερχόμαστε προκειμένου να βρούμε ως εθνικό κράτος «μια θέση κάτω από τον ήλιο».
Στην κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα θετικά και όχι μόνον τα ελλείμματα και οι υστερήσεις. Γιατί, διαφορετικά, με συνθήματα και, τελικά, κραυγές του τύπου οι πλατείες να αναδείξουν μια ηγεσία, χάνεται το νόημα και ναρκοθετείται ο ρεαλισμός. Ένα κράτος με παγιωμένες στρεβλώσεις, διάχυτη διαφθορά και μόνιμη σχεδόν κρίση αξιοπιστίας τόσο απέναντι στους πολίτες του όσο και σε σχέση με τις διεθνείς αγορές χρήματος και επενδύσεων δεν μπορεί να καταστεί αποτελεσματικό ως εκ θαύματος.
Χρειάζονται συνοχή, μεθοδολογία και βηματισμός θετικός. Κάθε κυβέρνηση, φυσικά και η σημερινή, βάζει ένα λιθαράκι σε μια μακρά πορεία ανάκαμψης. Σήμερα πλέον που οι κανόνες του παιχνιδιού αλλάζουν σε διεθνές επίπεδο δραματικά, η προσοχή και η ευταξία καθίστανται υποχρεωτικές.
Οι κυβερνήσεις, άλλωστε, αξιολογούνται στις εκλογές και αυτές θα προκηρυχθούν έπειτα από μια διετία…
Εφημερίδα Απογευματινή
