Καταγράφονται πολιτικοί, σύμβουλοι, αναλυτές στα μίντια, που επιμένουν να συνιστούν στον κ. Μητσοτάκη, ειδικά μετά τα ογκώδη συλλαλητήρια της προηγούμενης Παρασκευής, να γίνει ένας πρωθυπουργός εσωτερικού, αφήνοντας τα διεθνή και ευρωπαϊκά εθνικά συμφέροντα σε κάποιον απροσδιόριστο επί του παρόντος πρωθυπουργό εξωτερικού. Μάλιστα, χρησιμοποιούν επιχειρήματα, ότι απασχολημένος με τα εξωτερικά και διεθνή ζητήματα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, πριν από έναν αιώνα, έχασε τις κρίσιμες εκλογές του 1920.
Οι άνθρωποι αυτοί με την ισχυρή γνώμη και την αυξημένη πεποίθηση, προφανώς, έκπληκτοι από την κινητοποίηση των πολιτών στις μαζικές συγκεντρώσεις και μάλλον αμήχανοι έως αγνωστικιστές για το τι εξελίσσεται στον κόσμο μετά την ορκωμοσία του Ντ. Τραμπ θεωρούν ότι η Ελλάδα κρέμεται ως ένα μικρό, κακορίζικο, γαλατικό χωριό έξω από τη Γη και πως αν ο πρωθυπουργός σε αυτή τη συγκυρία απορροφηθεί από την ανασυγκρότηση των σιδηροδρόμων και τη λειτουργία του κράτους, αφήνοντας ταυτόχρονα τα ελληνικά συμφέροντα στη διεθνή πολιτική στους άλλους, τους ξένους, τότε όλα θα πάνε καλά στις εκλογές του 2027.
Είναι ενδιαφέρον το ότι πολλοί από αυτούς, που λογίζονται στον πλανήτη Ελλάδα ως μεταρρυθμιστές και κοσμοπολίτες, προκρίνουν ως λύση, στην αναταραχή που έχει προκύψει με αφορμή τις ευθύνες σε σχέση με το δυστύχημα των Τεμπών, τις πρόωρες εκλογές. Μιλούν δηλαδή για την ανάγκη σταθερότητας προκρίνοντας συνταγή ακυβερνησίας και χάους για απρόβλεπτο χρονικό διάστημα. Όσο θα χρειασθούν τυχόν μονές, διπλές και τριπλές εκλογές, μέχρι να σχηματιστεί ασφαλής κυβερνητική πλειοψηφία στο εθνικό Κοινοβούλιο.
Οι άστοχες αυτές προσεγγίσεις δείχνουν σε τι κατάσταση βρίσκονται οι λογιζόμενες ως ελίτ στην Ελλάδα. Βλέπουν τον πρωθυπουργό της χώρας ως δήμαρχο, ή μήπως κοινοτάρχη, μιας ευρωπαϊκής επαρχίας. Μόνον που η Ευρώπη τρίζει και ο κόσμος κινείται χωρίς καμία κανονικότητα.
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας μην προτρέπουμε τον πρωθυπουργό και την κίνηση της ιστορίας προς καταστροφικές διαδρομές.
Εφημερίδα Απογευματινή
