Είναι εύλογο ότι σε αυτή την απρόβλεπτη και γεμάτη ανατροπές περίοδο για τις σχέσεις της Ευρώπης ως ενιαίας οντότητας με τις ΗΠΑ υπάρχει ανησυχία και στην Αθήνα για το πώς θα διαμορφωθούν οι επαφές και η στρατηγική συμφωνία με την Ουάσινγκτον. Καταρχήν δεν πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι η διμερής στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ ξεκίνησε και δομήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Στη συνέχεια, όπως ήταν φυσικό, εξελίχθηκε στην περίοδο της προεδρίας Μπάιντεν, αποκτώντας συμβατικό χαρακτήρα, εύρος και ενέργειες σχετικά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα μόνον κέρδη έχει να προσμετρά από τις πρώτες εβδομάδες της στρατηγικής Τραμπ, έστω και αν είναι μέλος της ενιαίας ευρωπαϊκής νομισματικής ζώνης. Πρώτον, γιατί μπορεί να βγει κερδισμένη στην περίπτωση, όπως όλα δείχνουν, που η Κομισιόν εξαιρέσει τις αμυντικές δαπάνες από τα δημοσιονομικά όρια.
Επίσης στην περίπτωση που υπάρξει Ταμείο Ανάκαμψης ή και κοινός δανεισμός για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Σίγουρα η Ελλάδα είναι κερδισμένη, αφού ταυτόχρονα με την ορκωμοσία Τραμπ εκδήλωσε ενδιαφέρον για έρευνα και εξόρυξη σε τυχόν ελληνικά κοιτάσματα και δεύτερη αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία, πέραν της ExxonMobil, η περιώνυμη Chevron, ενώ πέραν αυτού υπήρξε ραγδαία πρόοδος στις γραφειοκρατικές διαδικασίες, για να εξελιχθούν οι έρευνες σχετικά. Αυτό αφορά την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο στις περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου.
Δεν θα πρέπει να περάσει εξάλλου απαρατήρητη η επίσκεψη και οι συζητήσεις που είχε η υπουργός Πολιτισμού, κυρία Μενδώνη, με τον νέο υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ντ. Μπίτι, όπου δρομολογήθηκε ο 6ος γύρος του στρατηγικού διαλόγου για θέματα αρχαιοτήτων και κλασικών σπουδών, με τον Αμερικανό υφυπουργό να μιλά με ενθουσιασμό για «κοινό πρόγραμμα για την ενίσχυση των κλασικών σπουδών», σημειώνοντας ότι «οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται πολύ για την αρχαία Ελλάδα και τις κλασικές σπουδές».
Εφημερίδα Απογευματινή
