Οι διεθνείς συνθήκες σε επίπεδο γεωπολιτικής, ελεύθερου εμπορίου, διεκδικήσεων και εδαφικών κυριολεκτικά παραπέμπουν σε χάος. Το πέρασμα από τη θεώρηση της παγκοσμιοποίησης στη Δύση σε εκείνη της ισχυροποίησης των εθνικών κρατών και των συνασπισμών τους αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού και τη λογιζόμενη ως κανονικότητα για δεκαετίες. Άμεσος είναι ο αντίκτυπος και για τα ελληνικά συμφέροντα, με την κυβέρνηση, όπως όφειλε, να επιδεικνύει αντανακλαστικά προσαρμογής στη νέα εποχή που ξεκίνησε.
Οι συμμαχίες που διατηρεί η Ελλάδα, στη Δύση, στη Μεσόγειο και την Ανατολή, πριν επεκταθούν θα πρέπει να επιβεβαιωθούν. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ούτως ή άλλως μια ακόμη πιο επιθετική Τουρκία στις διεκδικήσεις της απέναντι στην εθνική επικράτεια και την κυριαρχία. Η κυβέρνηση σε μια πρώτη φάση κινήθηκε ανατολικά στη θερμή Μέση Ανατολή, όπου επιχειρεί όχι μόνον να επιβεβαιώσει πρακτικά τις συμμαχίες της αλλά και να τις επεκτείνει.
Εκτός όμως του πεδίου αυτού, ιδιαίτερη έμφαση καλείται να δώσει στις ευρωπαϊκές συμμαχίες της. Πέραν της συνοχής της Ένωσης και μεγάλων αποφάσεων που βρίσκονται υπό συζήτηση, όπως η κοινή άμυνα και η στροφή από την «πράσινη» οικονομία στην πολεμική, σημασία έχουν οι διμερείς συμμαχίες στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Κύρια και εξόχως παραδοσιακή είναι η πολυεπίπεδη αλλά και στρατιωτική συμμαχία με τη Γαλλία. Η εμπλοκή του Παρισιού σε κονσόρτσιουμ αμυντικών εξοπλισμών έχει φέρει στο προσκήνιο ένα ενδεχόμενο να εξοπλισθεί η Τουρκία με κρίσιμα πυραυλικά συστήματα, που δίνουν πλεονέκτημα στην Ελλάδα μαζί με τα πολεμικά αεροσκάφη και πλοία τα οποία εφοδιάζεται από τους Γάλλους. Η παρουσία του πρωθυπουργού σήμερα στο Παρίσι για συνομιλίες με τον Εμ. Μακρόν καθώς και το προηγούμενο διάβημα στη Γαλλίδα πρέσβη από τον υπουργό Άμυνας έχουν το ίδιο διακύβευμα. Η συμμαχία Ελλάδας – Γαλλίας στο πρακτικό επίπεδο να γίνει πιο σαφής και αποτελεσματική. Ανάπτυξη πιο στενής συμμαχίας θα επιχειρηθεί στη συνέχεια και με την Ιταλία.
Εφημερίδα Απογευματινή
