Αυτό που συμβαίνει στο Λος Άντζελες μέσα στον χειμώνα δεν έχει προηγούμενο σε βάθος τουλάχιστον ενός αιώνα. Οι καταστροφικές πυρκαγιές παραμένουν εκτός ελέγχου. Έχουν καταστρέψει επί του παρόντος 12.000 κτίρια, έχουν καεί πάνω από 150.000 στρέμματα.
Όσο μακριά και αν φαντάζει η Καλιφόρνια από τη Μεσόγειο τόσο κοντά είναι. Αποτελεί κοινό τόπο η εγγύτητα που υφίσταται ανάμεσα στις δύο αυτές ευρείες περιοχές του κόσμου στο ζήτημα των μεγάλων πυρκαγιών και της επονομαζόμενης πολιτικής προστασίας. Στο Λος Άντζελες οι πυρκαγιές ξεκίνησαν από δυο τρεις εστίες σε μια συνοικία της πόλης. Εξελίχθηκαν γρήγορα εξαιτίας της ξηρασίας που υπάρχει και ενός μετεωρολογικού φαινομένου που δεν είναι όμως πρωτόγνωρο εκεί. Έχουν και επωνυμία οι άνεμοι: Σάντα Άνα. Εκεί υπάρχει έρημος κοντά, εδώ όχι. Οι πραγματικές συνθήκες όμως μοιάζουν και οι θυελλώδεις άνεμοι εκεί είναι ο επονομαζόμενος λίβας εδώ.
Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που τίθενται στην Αμερική για τους λόγους που δεν έγινε εφικτή μια έγκαιρη ανάσχεση και περιορισμός των μετώπων της πυρκαγιάς. Άλλοι μιλούν για την επάρκεια νερού. Άλλοι για τις ακραίες συνθήκες. Συνήθεις συζητήσεις στα αποκαΐδια μιας μεγάλης καταστροφής. Χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία στην Ευρώπη έχουν αναπτύξει πλέον πολυδαίδαλους, άρτια εξοπλισμένους και σε συνεχή ετοιμότητα μηχανισμούς πολιτικής προστασίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αποφεύγουν τις μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιές τους καλοκαιρινούς μήνες. Σε επίπεδο κοινών ευρωπαϊκών δομών εκτάκτων αναγκών όπως αυτές επίσης έχουν γίνει πολλά. Τόσο στην κινητοποίηση όσο και στα προβλεπόμενα κονδύλια για εξοπλισμούς πολιτικής προστασίας.
Όμως κάθε μεγάλης έκτασης πυρκαγιά όπως αυτή στην Καλιφόρνια ή άλλες στην Αυστραλία αποτελούν περιπτώσεις προς μελέτη. Τόσο ως προς την εξέλιξή τους όσο και την επομένη ως προς το τι πήγε λάθος ή πώς οργανώθηκε η διαχείριση συνεπειών από την καταστροφή. Το στοίχημα για όλους παραμένει ανοιχτό…
Πηγή: Εφημερίδα Απογευματινή
