Δεν ήταν αιφνιδιασμός. Ήταν κάτι προγραμματισμένο. Η Ουκρανία αποφάσισε μήνες πριν να λήξει το συμβόλαιό της με τη ρωσική Gazprom για τη διέλευση φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, σε μια κίνηση που, σύμφωνα με τον Ζελένσκι, θα πλήξει τα οικονομικά συμφέροντα της Μόσχας. Ένας ακόμη παραλογισμός στο πλαίσιο του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας.
Άσχετα με το πώς σκέπτεται το Κίεβο και με δεδομένο ότι η παύση της διοχέτευσης φυσικού αερίου από τη Ρωσία πλήττει στην παρούσα φάση τις ευρωπαϊκές οικονομίες και επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Ευρωπαίους πολίτες παρά τους Ρώσους, διερωτάται κάποιος στοιχειωδώς ορθολογιστής γιατί συνέβη. Πολύ περισσότερο γιατί η Ευρώπη επέτρεψε στο Κίεβο να πάρει μια τέτοια απόφαση.
Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις στηρίζουν οικονομικά, ανθρωπιστικά, υγειονομικά και φυσικά στρατιωτικά την Ουκρανία σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Πολλές υπήρξαν οι επιβαρύνσεις στους λαούς της Ευρώπης και από τα αντίμετρα και τις κυρώσεις που υιοθετήθηκαν, για να υπάρξουν οικονομικά πλήγματα σε βάρος της επιτιθέμενης Ρωσίας. Όμως στην παρούσα φάση ο πόλεμος έχει δείξει τα όριά του. Και το οικονομικό πλήγμα στη ρωσική οικονομία είναι ελάχιστο ώστε να ανατρέψει την πορεία των πραγμάτων. Αντίθετα οι επιπτώσεις στα κράτη της Ευρώπης είναι σημαντικές. Πέραν των άλλων, είναι αστείο αυτό που επιχειρεί η Ουκρανία, με δεδομένο ότι παραμένει σε λειτουργία ο αγωγός ρωσικού φυσικού αερίου που φθάνει στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Ο Turkstream.
Θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι ο Ζελένσκι και η πολιτική ηγεσία στο Κίεβο επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να εξυπηρετήσει τα αμερικανικά συμφέροντα με τη διόγκωση των παροχών LNG. Αλλά οι απειλές Τραμπ για δασμούς, αν οι Ευρωπαίοι δεν αντικαταστήσουν μέρος του ρωσικού φυσικού αερίου με αμερικανικό LNG, είναι από μόνες τους αποτελεσματικές. Μένει ως ενδεχόμενο η Ουκρανία για μια ακόμη φορά με συμμάχους στην Ευρώπη να εξυπηρετεί την Τουρκία, όπως συνέβη και στη Συρία.
