Η γεωπολιτική και διεθνής διπλωματία είναι περίπλοκη στη συγκεκριμένη φάση της ιστορίας. Και η πρόβλεψη είναι ότι θα γίνει πιο περίπλοκη τη χρονιά που αρχίζει. Ακόμη και αν μέτωπα πολέμου κλείσουν, ενδεχομένως θα ανοίξουν νέα. Αν τουλάχιστον παρακολουθήσουμε την προειδοποίηση Τραμπ σε σχέση με το Ιράν, όταν απάντησε σε σχετικό ερώτημα για τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τεχεράνη λέγοντας ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
Ταυτόχρονα, ο νέος γραμματέας του ΝΑΤΟ, κ. Ρούτε, μιλώντας εμφατικά για την ανάγκη επανεξοπλισμού της Ευρώπης προέβη στην εκτίμηση ότι μπορεί μετά την προεδρία Τραμπ, σε τέσσερα ή πέντε χρόνια, η Δύση να εμπλακεί σε μεγάλο πόλεμο με τη Ρωσία. Πέραν αυτών οι περιπλοκές στο μέτωπο της Συρίας και το power game στην Ανατολή με πρωταγωνιστή την Τουρκία και σε ένα περιβάλλον κλιμάκωσης της έντασης των σχέσεών της με τον στενό σύμμαχο της Ελλάδας, το Ισραήλ, ειδικά για το θέμα της συγκρότησης κράτους των Κούρδων, δείχνουν ότι τα συνήθη δεδομένα με τη σταθερότητα των συνόρων θα πρέπει να θεωρηθούν ξεπερασμένα.
Την Τετάρτη, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης συναντήθηκε με το σύνολο των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων του Κοινοβουλίου ενημερώνοντάς τους για τις κινήσεις της ελληνικής διπλωματίας σε σχέση με τον διάλογο με την Τουρκία και τις εκτιμήσεις που υπάρχουν για τα κύρια θερμά μέτωπα σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή – Μεσόγειο. Οι συζητήσεις και το κλίμα υπήρξαν δημιουργικά και θεσμικά, αν κρίνουμε από τις ανακοινώσεις και από την ανυπαρξία διαρροών μικροκομματικής σκοπιμότητας.
Ακριβώς επειδή οι συνθήκες στη διεθνή πολιτική είναι δυναμικές και με ανατροπές κλασικών παραδοχών, η ενημέρωση και η ανταλλαγή απόψεων και εκτιμήσεων σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών θα πρέπει να θεωρηθούν καθοριστικές και όχι διαδικαστικές. Από εκεί και πέρα, ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη του…
