Ελάχιστες εβδομάδες χρειάσθηκαν για να τεθεί τέλος στο καθεστώς της οικογένειας Άσαντ, που διοίκησε τη Συρία από τη δεκαετία του 1960. Αυτό που δεν συνέβη με παραπάνω από 10 χρόνια εμφύλιο πόλεμο εξελίχθηκε μέσα σε λίγες ημέρες. Η Συρία βρίσκεται πλέον από χθες σε φάση μετάβασης της εξουσίας, χωρίς να είναι ευδιάκριτη η επόμενη ημέρα της. Είναι όμως πολύ πιθανό με εκλογές και νέο συνταγματικό πλαίσιο, με τη Ρωσία και το Ιράν ως δυνάμεις επιρροής να έχουν αποχωρήσει από το πεδίο, να βρεθεί σε φάση ανοικοδόμησης με την ενεργό συμπαράσταση των αραβικών δυνάμεων: της Σαουδικής Αραβίας, των Εμιράτων ή και του Κατάρ. Σε φάση αναμονής εξελίξεων βρίσκεται ταυτόχρονα ο Λίβανος, μια χώρα ιστορικά στενά συνδεδεμένη με τη Συρία, όπου και εκεί τυχόν αφοπλισμός της Χεζμπολάχ μέσα στους επόμενους μήνες θα αποτελέσει την αφετηρία της ανασυγκρότησης της χώρας.
Πολλοί στην Ελλάδα συνεχίζουν να κάνουν αναλύσεις, προβλέψεις και μετρήσεις με ερμητικά εσωτερικά δεδομένα, λες και η πραγματικότητα στην Ανατολή και την Ευρώπη ή το παγκόσμιο power game θα κινηθεί ευθύγραμμα την επόμενη διετία. Το χειρότερο, προφανώς νομίζουν ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα «γαλατικό χωριό» και η εξέλιξή της εξαρτάται από τις κινήσεις του Ανδρουλάκη, του Φάμελλου, του Κασσελάκη, τις πρωτοβουλίες Τσίπρα, τους κοινοβουλευτικούς «εξτρεμισμούς» της Ζωής και τις πιέσεις τους στη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Στην αλλήθωρη εσωστρεφή οπτική τους εκτιμούν ότι η επιρροή, η παρουσία και η συνοχή της Νέας Δημοκρατίας σχετίζονται με πολιτικά και κομματικά παίγνια με τα σχήματα δεξιά της, όπως αυτά του Βελόπουλου, της Λατινοπούλου ή της ΝΙΚΗΣ και τις καντρίλιες” με πρώην πρωθυπουργούς της Κεντροδεξιάς. Είναι δυστύχημα που δεν έχουν καταλάβει τίποτα από τα όσα εξελίσσονται στο πλαίσιο μιας νέας παγκόσμιας «Γιάλτας», που φυσικά αφορά την εξέλιξη της Ελλάδας….
