Τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν είναι πλέον η εξαίρεση. Αλλά ένας κανόνας που συνοδεύει όλες τις εποχές του χρόνου. Η αντιμετώπιση της έντασής τους απαιτεί σοβαρή διαχείριση κρίσεων, που δεν μπορεί να είναι ευκαιριακή. Η προετοιμασία σε επίπεδο μηχανισμών, δομών και εμπειριών των αξιωματούχων αλλά και της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας θα πρέπει να έχει συνέχεια και να υπόκειται σε διαρκή αναβάθμιση. Ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος. Σε μια πρώτη φάση να σώζονται οι ανθρώπινες ζωές. Σε μια δεύτερη φάση να προστατεύονται ή να διασώζονται στο μεγαλύτερο μέρος τους οι περιουσίες. Σε ένα τρίτο επίπεδο είναι η επονομαζόμενη διαχείριση απωλειών και συνεπειών, εν πολλοίς να υπάρχουν αποδοτικοί μηχανισμοί και σε επάρκεια κονδύλια για αποζημιώσεις.
Η κακοκαιρία «Bora» είχε προβλεφθεί με ακρίβεια και έγκαιρα από τους μετεωρολόγους. Υπήρξαν και οι απαραίτητες προειδοποιήσεις και οδηγίες από την Πολιτική Προστασία. Η καταιγίδα χτύπησε όλη τη χώρα σχεδόν. Στο «μάτι του κυκλώνα» όμως βρέθηκαν δύο νησιά του Αιγαίου. Από τα μεγαλύτερα. Η Λήμνος και η Ρόδος. Μόνο στη Ρόδο και με επίκεντρο την περιοχή της Ιαλυσού ο όγκος του νερού έφθασε το 75% του αντίστοιχου που είχε πέσει στη Βαλένθια της Ισπανίας. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές είναι συντριπτικά σε βάρος της Ισπανίας. Η εξέλιξη των μηχανισμών Πολιτικής Προστασίας βάσιμα έχουν μεγαλύτερη πρόοδο και αρτιότητα στη χώρα μας.
Κι όμως έχουμε να συζητήσουμε ακόμη πολλά. Ένα από τα κύρια ζητούμενα αποτελούν οι προδιαγραφές των υποδομών. Και στη συνέχεια η κατάσταση των υποδομών αυτών. Κάθε λάθος πληρώνεται. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι ένας πόλεμος. Σε μεγάλο βαθμό οι συνέπειες και οι απώλειες έχουν κριθεί πριν αυτός ξεσπάσει. Η ανάσχεση της μανίας της φύσης απαιτεί όλο και πιο άρτια προετοιμασία. Και ταυτόχρονα αποτελεσματική διαχείριση. Διαφορετικά μιλάμε μετά την τραγωδία και θρηνούμε πάνω σε νεκρούς και ερείπια…
