Όλες οι μετρήσεις δείχνουν πως οι λεγόμενες «αντισυστημικές δυνάμεις» ενισχύονται, την ώρα που τα «συστημικά» κόμματα βλέπουν τις δυνάμεις τους να μειώνονται. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ χάνουν, με τη Χαριλάου Τρικούπη στις περισσότερες μετρήσεις να χάνει περισσότερο από το κυβερνών κόμμα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ σταθεροποιείται μεν αλλά σε χαμηλά ποσοστά, καθώς το τραύμα από την προεδρία Κασσελάκη έχει αφήσει μεγάλα σημάδια στην Κουμουνδούρου.
Αντιθέτως, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που αφήνει τις «καρδούλες» και σηκώνει ξανά τη γροθιά μέσα στο Κοινοβούλιο, βλέπει διαρκώς τα ποσοστά της να αυξάνουν, σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτά της Φωνής Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου, η οποία αποφεύγει να ασχοληθεί με τα Τέμπη και επικεντρώνεται στο πρόβλημα των μεταναστών, καθώς θέλει να αφήνει ανοιχτούς δρόμους σε μετεκλογική συνεργασία υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Την ίδια στιγμή, ο Κυριάκος Βελόπουλος δείχνει να εδραιώνεται ως τρίτο κόμμα και -κυρίως- βλέπει την κοινωνική του βάση να είναι συμπαγής, ενώ αυξημένες εξακολουθούν να είναι οι δυνάμεις του ΚΚΕ, που είναι πραγματικό αντισυστημικό κόμμα με σαφείς κοινωνικές αναφορές.
Η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών και οι κυβερνητικές αντιδράσεις σε αυτό (η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών πιστεύει ότι πρόκειται για συγκάλυψη, ενώ η κατάσταση των σιδηροδρόμων παραμένει το ίδιο κακή όσο και πριν από το δυστύχημα) συμβάλλουν να δημιουργηθεί ένα νέο πολιτικό τοπίο. Τοπίο στο οποίο έρχεται να προστεθεί και ο Σύλλογος Συγγενών των Θυμάτων, που πολλές φορές αναλαμβάνει τον ρόλο της ελλιπούς πολιτικής αντιπολίτευσης, κρατώντας ζωντανό το θέμα.
Η κατάσταση με την άνοδο του «αντισυστημισμού» (οι δυνάμεις που τον εκφράζουν σε ορισμένες μετρήσεις ξεπερνούν και το 30%-33%!) θέτει στον Κυριάκο Μητσοτάκη τον πειρασμό να επιλέξει για τον εαυτό του έναν ρόλο… Μακρόν! Να είναι δηλαδή ο εκπρόσωπος του συστημισμού απέναντι στις δυνάμεις που προέρχονται τόσο από τα δεξιά του όσο και από τα αριστερά του, εκτιμώντας πως μπορεί να δυσκολέψει και να διεμβολίσει ακόμα περισσότερο το ΠΑΣΟΚ.
Βέβαια, στην Ελλάδα δεν υπάρχει προεδρικό σύστημα όπως στη Γαλλία, ούτε τόσο ισχυρή Ακροδεξιά όπως η Λεπέν, αλλά -τηρουμένων των αναλογιών- ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να επιζητήσει αυτόν τον ρόλο. Είναι χαρακτηριστικό πως η Χαριλάου Τρικούπη διαβλέπει αυτόν τον κίνδυνο, με τον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ να μη διστάζει να θέτει και δημοσίως το θέμα.
«Η Νέα Δημοκρατία έχει κάνει μια πολύ καθαρή επιλογή, να πριμοδοτήσει τα άκρα, για να μην υπάρχει υποδοχέας αυτής της πολύ μεγάλης πτώσης που έχει και για τον λόγο αυτό προκαταβολικά επιλέγει να χτυπήσει με κάθε τρόπο το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη, γιατί αυτόν φοβάται», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κώστας Τσουκαλάς (ένας πολύ καλός εκπρόσωπος), μιλώντας στο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών». Για να δούμε!
Σε περίοδο εσωστρέφειας εισέρχεται (και πάλι) το ΠΑΣΟΚ
Το τάιμινγκ της επανεκλογής του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δείχνει να χάνει, στην παρούσα τουλάχιστον φάση, ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η επίθεση στα «Παραπολιτικά» το βράδυ της περασμένης Παρασκευής μπορεί προσωρινά να δημιουργεί μια -επίπλαστη- συσπείρωση πίσω από την ηγεσία, στην πράξη όμως η όλη εικόνα ευνοεί τη Νέα Δημοκρατία και εντείνει την εσωστρέφεια στη Χαριλάου Τρικούπη.
Εσωστρέφεια που πιθανόν θα ενταθεί, αν οι δημοσκοπήσεις του επόμενου διαστήματος δείξουν νέα πτώση για το ΠΑΣΟΚ, ενώ -σε κάθε περίπτωση- το γεγονός πως το συνέδριο του κόμματος προγραμματίζεται για το φθινόπωρο θα τραβήξει την εσωστρέφεια σε μάκρος. Και αυτό γιατί οι επιφανείς «δελφίνοι», όπως ο Χάρης Δούκας, ο Παύλος Γερουλάνος και η Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά και άλλοι, επιδιώκουν να βγουν από το συνέδριο ενισχυμένοι σε εσωκομματικές δυνάμεις, παρουσιάζοντας και προωθώντας τις πλατφόρμες τους και συσπειρώνοντας τις δυνάμεις τους.
Σημείο-κλειδί για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ θα είναι το τέλος της άνοιξης, αρχές καλοκαιριού. Αν στις δημοσκοπήσεις εκείνης της εποχής το ΠΑΣΟΚ δείχνει πως δεν μπορεί να κοντράρει -στ’ αλήθεια και όχι στα λόγια- τη Νέα Δημοκρατία, τότε η Χαριλάου Τρικούπη ενδέχεται να τροποποιήσει τη στρατηγική της αυτονομίας που δεν διαπραγματεύεται σήμερα. Σε διαφορετική περίπτωση, ενδέχεται και να αμφισβητηθεί. Σήμερα απλώς αμφισβητούνται οι πολιτικές του και ο τρόπος διεύθυνσης του κόμματος. Αν όμως «γράψει» πάνω από 20%, τότε θα αποκτήσει όλη την πρωτοβουλία των κινήσεων.
ΜΙΚΡΑ-ΜΕΓΑΛΑ
Στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας δεν εκτέθηκαν μόνο οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Εκτέθηκαν και οι Έλληνες. Εκείνοι που υποστήριζαν πως η χώρα βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» και πως «ο πόλεμος θα σταματήσει μόνο με ήττα του Πούτιν». Τώρα, με τον «τυφώνα» Τραμπ, τι θα υποστηρίξουν;
Και αλήθεια, τι θα πράξουν οι Ευρωπαίοι; Θα αναλάβουν τον ρόλο που είχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο πλευρό της Ουκρανίας ώστε το Κίεβο να συνεχίσει τον… πόλεμο κατά της Ρωσίας; Αστειότητες.
Και η Αθήνα πώς θα δεχθεί την επίσημη επαναχάραξη των συνόρων, όταν η Άγκυρα θέτει ως προϋπόθεση για όποια λύση του Κυπριακού τη δημιουργία δύο κρατών; Να θυμίσουμε δε πως η χώρα μας είναι από φέτος μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Μετά τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη, στις 28 Φεβρουαρίου, θα ξεκινήσουν εκ νέου οι συζητήσεις για συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά. Και να μη θέλουν, η κοινωνική και η δημοσκοπική πίεση είναι τέτοιες που δεν αφήνουν εναλλακτικές.
Το ΠΑΣΟΚ με ποιον θα συνυπογράψει την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης; Προφανώς με ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας. Οι βουλευτές του Στέφανου Κασσελάκη θα μείνουν εκτός; Έτσι συμπεραίνουμε, εφόσον -όπως πληροφορούμαστε- ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά θέτουν βέτο και δεν συνυπογράφουν με τους βουλευτές που πρόσκεινται στον Κασσελάκη.
Ο Κασσελάκης, πάντως, θα ήθελε το ΠΑΣΟΚ να συνυπογράψει την πρόταση των βουλευτών του για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, ο οποίος δεν τροποποιήθηκε μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2019!
Εφημερίδα Απογευματινή
