Τι κοινό μπορεί να έχουν η Ντεμί Μουρ με την Κιμ Καρντάσιαν, τη Σερ, την Μάιλι Σάιρους και την Γκουίνεθ Πάλτροου; Την καλογυαλισμένη τους, μακριά, κόμη. Φυσικά μαλλιά, περούκες, extensions, λακ περισσότερη λακ, δεν έχει και τόση σημασία πως έχουν καταφέρει να μοιάζουν με την Ραπουνζέλ του παραμυθιού αλλά το αποτέλεσμα.
Το παρατηρείς στο δρόμο. Στα κομμωτήρια. Στις επιδείξεις μόδας, στο κόκκινο χαλί, στην τηλεόραση, στα εξώφυλλα των περιοδικών, στις φωτογραφήσεις, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις απονομές.
Ας μιλήσουμε για τρίχες λοιπόν. Και την κοινωνική τους διάσταση. Υπέροχα, στιλπνά μαλλιά μέχρι τη μέση, που θαυμάζεις και ζηλεύεις, μέχρι να τα αγγίξεις. Να τα χαϊδέψεις. Αν δεν είναι φυσικά, τότε βλέπεις πως τα δάχτυλα θα σταματήσουν, θα μπλεχτούν σε μίνι εμπόδια, από τα μικρά και μεγαλύτερα μυστικά που κρύβονται στη ψευδαίσθηση τελειότητας και τις τούφες σε διαφορετικά μεγέθη, υφές, αποχρώσεις, ακόμη και σαν ανταύγειες.
Η ομορφιά απαιτεί θυσίες, και άλλα κλισέ. Αυτή είναι η επιστροφή των ίσιων μαλλιών. Πιο μακριά, πιο υγιή, λαμπερά, σιδερωμένα, πυκνά. Όλα «πιο», όλα στη διαπασών. Γυναίκες από διαφορετικά ηλικιακά γκρουπ θέλουν να μεταμορφωθούν στις πριγκίπισσες του παραμυθιού, αδιαφορώντας πλέον για τον πρίγκιπα στο άσπρο άλογο, το happy end, τις μητριές και το δηλητήριο στο κόκκινο μήλο.
Η εντυπωσιακή κόμη επιστρέφει. Όσο πιο μακριά είναι τα μαλλιά, τόσο ενισχύεται η αυτοπεποίθηση. Το νιώσαμε και στις πρόσφατες επιδείξεις στο Παρίσι, από τον Μαρκ Τζέικομπς, μέχρι τον Saint Laurent, είναι η στιγμή να βγάλουμε το 20χρονο που κρύβουμε μέσα μας.
Αν θα θυμόμαστε τη συγκεκριμένη εποχή για κάτι διακοσμητικό και αναίμακτο είναι και αυτό. Η Μάιλι Σάιρους έχει πει ότι εμπνέεται από την Ράκελ Γουέλς και την Barbarella, κάτι που υποστηρίζει με πάθος και ο κομμωτής της. Όχι ότι η συγκεκριμένη ερμηνεύτρια θα διατηρήσει για πολύ την ίδια κόμμωση. Μέχρι να κάνει τη δήλωση έχει αλλάξει γνώμη. Για να μην βαριέται ούτε η ίδια, ούτε το κοινό της. Ακολουθεί σίγουρα και το παράδειγμα της διάσημης νονάς της Ντόλι Πάρτον που δεν έκρυψε ποτέ το γεγονός ότι διατηρεί συλλογή από περούκες για να ταιριάζουν με το κάντρι στιλ της.
Γιατί επιμένουμε λοιπόν να μακραίνουμε ή να ενισχύουμε τα μαλλιά μας; Γιατί συμβολίζουν δύναμη. Διεκδικούν την προσοχή των άλλων. Και χώρο. Λένε όσα δεν μπορούμε να πούμε με λέξεις. Θυμάμαι την Μπιγιόνσε όταν μαθαίνει ότι ο σύζυγος της, Jay Z, την έχει απατήσει και είναι υποχρεωμένη να συνυπάρξει μαζί του στη σκηνή. Και μετά στην Renaissance περιοδεία, βλέπουμε τη χαρά του κομμωτή. Και τη χαρά του σεσουάρ, της υπερβολής, της ολόσωμης φόρμας, των Swarovski, του γκλιν γκλιν, των εκκεντρικών αξεσουάρ, με μπότες πάνω από το γόνατο σαν πανοπλία και μια Αμαζόνα, τη Superwoman σε νέες περιπέτειες. Και 70.000 φαν που την αποθεώνουν σε κάθε της βήμα. Για την φόρα, τον ρυθμό, τον δυναμισμό, τον ρόλο ζωής-έμπνευση.
Oύτε η Τέιλορ Σουίφτ μοιάζει διατεθειμένη να κρύψει τη δύναμη της. Στην Eras Tour την αποθεώσαμε σαν ζωντανή Μπάρμπι με 18 περούκες, σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων και προτύπων… Θέλετε και άλλα πρόσωπα για να εμπνευστείτε από το σήμερα και το χθες; Τζένιφερ Λόπεζ, Ρίτα Χέιγουορθ, Φάρα Φόσετ, Νίκι Μινάζ, Lady Gaga, Γιόκο Όνο, Χέιλι Μπίμπερ, Χάιντι Κλουμ, Ζιζέλ Μπίντχεν σε ένα άναρχο flashback.
Με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, θα ασχολούμαστε με τρέσες; Ίσως μόνο επειδή η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο. Οι άνδρες αγαπούν τα μακριά μαλλιά. Λένε με πάθος πως δεν θα έπρεπε ποτέ να θεωρηθούν ντεμοντέ. Συνώνυμο της νεότητας, της φρεσκάδας, της αιώνιας νιότης, της θηλυκότητας. Στη δεκαετία του ’60 δεν άρεσε σε κανέναν άνδρα να βλέπει τις γυναίκες με κοντοκουρεμένα μαλλιά σε στιλ «α λα γκαρσόν», όπως η Τουίγκι και η Μία Φάροου. Και τώρα; Πάνε οι εποχές που θεωρούσαν ότι μια γυναίκα μετά τα 40 θα έπρεπε να έχει κοντά μαλλιά για να μοιάζει πιο νέα.
Όταν μια γυναίκα μακραίνει τα μαλλιά της είναι σα να θέλει να κρατήσει το παιδί που κρύβει μέσα της. Και όταν τα σηκώνει ψηλά, νιώθει ελευθερία. Από την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, την αρχαιότητα και τις μακριές κοτσίδες. Τη βικτωριανή εποχή. Την τέχνη του Μποτιτσέλι. Τους χίπηδες στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Τα χτενίσματα με κοκοράκι στα eighties και τις πρωταγωνίστριες της σειράς «Δυναστεία» σαν διαφήμιση λακ στη μικρή οθόνη με πλοκή.
Η Τζένιφερ Άνιστον έγινε διάσημη για τα μαλλιά της. Για την Σερ είναι «μια δήλωση. Είναι σαν να λέω «Ναι, είμαι εδώ, και είμαι έτοιμη να ξεχωρίσω»». Για την μικροσκοπική Αριάνα Γκράντε, «δεν είναι μόνο το στιλ. Τα μακριά μαλλιά με κάνουν να αισθάνομαι δυνατή και ανεξάρτητη». Και η Τζούλια Ρόμπερτς: «Αν μπορούσα να διατηρήσω ένα μόνο χαρακτηριστικό για πάντα, θα ήθελα να είναι τα μαλλιά μου». Για την Ρίτα Χέιγουορθ, «ομορφιά σημαίνει να έχεις κάτι μοναδικό. Όπως μακριά μαλλιά που ποτέ δεν ξεθωριάζουν». Μαλλιά κουβάρια. Ραπουνζέλ, ρίξε κάτω τα μαλλιά σου.
