Αν στην ταινία «Η εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων» παρακολουθούμε πώς ένα κακόφημο χωριό αναζητά πρόθυμους «διαδόχους» για να αναπληρώσουν την κενή θέση του εκλιπόντος «δραγάτη» της περιοχής, στην τρέχουσα πολιτική περίοδο διαπιστώνουμε ότι έχουν βγει στο σεργιάνι όλοι οι πρώην «αγροφύλακες» της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς και ο καθένας ξεχωριστά προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις, έχοντας ως κίνητρο είτε την αποκατάσταση της υστεροφημίας του είτε τη «μεσσιανική» επιστροφή του στον δημόσιο βίο της χώρας.
Η διαφορά με το σενάριο της ταινίας είναι πως οι «αγροφύλακες» των ελληνικών κομμάτων ακόμη ζουν και βασιλεύουν και -ως εκ τούτου- φαντάζει ολίγον ακατανόητη έως ύποπτη η στάση των «πρώην συναδέλφων» τους, που με κομψό ή ευθύ τρόπο επιχειρούν να τους βγάλουν στη σέντρα των «μελλοθάνατων», εκβιάζοντας τον «αποχαιρετισμό» τους στα «όπλα».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας εδώ και καιρό υπονομεύεται από τους Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, «κρέμεται» από τις γνωμοδοτήσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου, ενώ βιώνει και το μαρτύριο της σταγόνας από την παράξενη σιωπή του Γιώργου Παπανδρέου. Τέλος, ο Σωκράτης Φάμελλος παρακολουθεί με αμηχανία, μοιραίος και άβουλος συνάμα, την προετοιμασία της παράστασης «ο άνθρωπος που γύρισε από το Χάρβαρντ», δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, για να ηγηθεί των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου.
Στο ερώτημα «πού το πάνε» όλοι οι πρώην αγροφύλακες η απάντηση είναι «παντού και πουθενά», αρκεί να στηθεί ένα σκηνικό στη χώρα που να τους επιτρέπει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο να βρεθούν μέσα στα «κόλπα» των εξελίξεων. Εκείνος που μέχρι τώρα τους χαλάει τη σούπα είναι ο κ. Μητσοτάκης. Έτσι και τον ρίξουν στις επόμενες εθνικές εκλογές κάτω από 25%, τότε θα βρουν λύσεις οι «δραγάτες».
Όταν Μητσοτάκης – Λοβέρδος ζητούσαν αναθεώρηση του άρθρου 86
Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, ο μοναδικός πολιτικός σε αυτή τη χώρα που έδωσε μάχη για την αναθεώρηση του περίφημου άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και από το ΠΑΣΟΚ ο Ανδρέας Λοβέρδος, που το 2006 είχε συνυπογράψει μαζί του τη σχετική πρόταση, την οποία και σας παρουσιάζουμε, όπως υποβλήθηκε πριν από 19 χρόνια. Κατά την άποψη των συντακτών της παρούσης πρότασης, η αναθεώρηση του άρθρου 86 πρέπει να αποσκοπεί ιδίως στα εξής:
– Διεύρυνση της προθεσμίας μέσα στην οποία μπορεί να ασκηθεί η δίωξη υπουργών. Η εξομοίωση της προθεσμίας αυτής με τις γενικές ρυθμίσεις περί παραγραφής ή η υιοθέτηση άλλης, βραχύτερης, θα αποφασισθεί κατά την επί της ουσίας συζήτηση του ζητήματος.
– Περιορισμό της σχετικής αρμοδιότητας της Βουλής στη χορήγηση της άδειας για τη δίωξη, χωρίς δικαίωμα ανάκλησης της απόφασης ή αναστολής της δίωξης.
– Θέσπιση Ειδικού Δικαστηρίου (ενδεχομένως διατήρηση του ΑΕΔ ή χρήση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου) για την εκδίκαση της δίωξης.
Η πρόταση αυτή προστατεύει επαρκώς τους πολιτικούς, εφαρμόζει επί της ουσίας την αρχή της ισότητας, εξαφανίζει τη δικονομική και ανακριτική παρέμβαση της Βουλής και διακρίνει το ποινικό στοιχείο της δίωξης των υπουργών από την πολιτική διαμάχη.
Δάσκαλε που δίδασκες…
Με τις νομικές γνώσεις που διαθέτει ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα μπορούσε κάλλιστα να εκπονήσει, έναντι αμοιβής φυσικά, εμπεριστατωμένες γνωμοδοτήσεις για τις εταιρείες που διαχειρίζονται το πληροφοριακό σύστημα του ΟΠΕΚΕΠΕ, ώστε να γλιτώσει και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης από την έρευνα που διεξάγει η ευρωπαϊκή εισαγγελία για τις επιδοτήσεις που «πήγαν στο βρόντο». Το να σώζει καταστάσεις προς όφελος των «ταμείων» της χώρας είναι κάτι που πρέπει να του το αναγνωρίσουμε, ασχέτως εάν στη συνείδηση του κόσμου οι επιλογές που έκανε, δεν εκτιμήθηκαν.
Και αυτό γιατί -υποτίθεται- θα ήταν προσωρινής διάρκειας, όπως ο ΕΝΦΙΑ. Ο Ευ. Βενιζέλος είναι ο ίδιος άνθρωπος, που τις προηγούμενες ημέρες ζητούσε με «αγάπη» από τον Αντ. Σαμαρά να μην σπαταλά το ηγετικό του κεφάλαιο με το να σχολιάζει την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Αλλά, την ώρα που καλούσε τον πρώην πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, με τον οποίο συγκυβέρνησαν τη χώρα, να μην ανακατεύεται με τις υποθέσεις της επικαιρότητας, ο ίδιος έκανε το ακριβώς αντίθετο. Έδινε συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής», για να σχολιάσει εάν ο Χ. Τριαντόπουλος ορθώς έπραξε και ζήτησε να κριθεί απευθείας από την ελληνική δικαιοσύνη.
Σε ρόλο Παπαφλέσσα
Ο Αλ. Χαρίτσης, βλέποντας ότι το εγχείρημα της Νέας Αριστεράς πάει κατά διαόλου και δεν συγκινεί το εκλογικό σώμα η παρουσία του κόμματός του στον δημόσιο βίο της χώρας, ξεκίνησε με δραματικό και ηρωικό ύφος τις ικεσίες προς τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να σχηματίσουν ένα ενιαίο προοδευτικό μέτωπο εναντίον της Νέας Δημοκρατίας και του Κ. Μητσοτάκη.
Εν τω μεταξύ δίνει τόσο δραματικό τόνο στην παρέμβασή του, μέσα από άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», λες και παίζει σε πολεμική ταινία του Τζέιμς Πάρις, υποδυόμενος ο ίδιος τον «Παπαφλέσσα» στην ομώνυμη ταινία.
Εφημερίδα Απογευματινή
