Ας μη γελιόμαστε. Το «κίνημα των Τεμπών» έχει ηγέτες τους συγγενείς των θυμάτων. Και αν κάποιοι πρέπει να προβληματιστούν με την απήχηση που είχε στην κοινωνία ο αγώνας τους, αυτοί δεν είναι οι κυβερνώντες, αλλά οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι το τρέχον λαϊκό μέτωπο εναντίον της κυβέρνησης με αιχμή τα Τέμπη συνιστά κάλυψη του αντιπολιτευτικού κενού που υπήρχε στη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια απέναντι στον Κ. Μητσοτάκη.
Ανεξάρτητα από το αν στις προθέσεις των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών δεν είναι η δημιουργία κάποιου πολιτικού φορέα με ορίζοντα τις επόμενες εθνικές εκλογές, ωστόσο, σε κοινωνικό επίπεδο κατάφεραν να γίνουν αυτοί το «αντίπαλο δέος» απέναντι στην παντοκρατορία της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη και να παραδώσουν μαθήματα επιθετικής αντιπολιτευτικής τακτικής και πειστικής εναλλακτικής δράσης προς τους «μέτριους» πολιτικούς αρχηγούς και αντιπάλους της ΝΔ.
Δεν πέφτει η κυβέρνηση απ’ τα Τέμπη, αλλά τα κόμματα της αντιπολίτευσης έπεσαν στα μάτια της κοινής γνώμης και την ανεπάρκειά τους ήρθαν να την «καλύψουν» οι συγγενείς των θυμάτων. Λογικό είναι, άλλωστε. Αφού τα τελευταία δύο χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ η μόνη έγνοια τους ήταν να διευθετήσουν τις εσωκομματικές διαφορές τους για το ποιος θα γίνει αρχηγός.
Αλλά και τώρα που εργαλειοποιούν την υπόθεση των Τεμπών και καπηλεύονται τις κινητοποιήσεις του κόσμου, δεν είναι σε θέση να μοιράσουν δυο γαϊδουριών τα άχυρα. Μες στον «μικρομεγαλισμό» τους, ο ένας σαμποτάρει την πρωτοβουλία του άλλου και όλοι μαζί ζουν τον μύθο του πρωταγωνιστή σε ένα έργο που το ανεβάζει η κοινωνία και οι ίδιοι είναι κομπάρσοι.
Εφημερίδα Απογευματινή
