Οι πιο παλιοί θα το θυμούνται σαν σύνθημα και σαν ανέκδοτο. Το λέγαμε και γελούσαμε: «γ… γιατί χανόμαστε». Αλλά το «κόλπο» δεν έπιασε. Και τώρα τι κάνουμε που χθες μάθαμε από την ΕΛΣΤΑΤ αυτό που φοβόμασταν; Για πρώτη φορά στην ιστορία των στατιστικών, στην Ελλάδα μετρήθηκαν λιγότερες από 80.000 γεννήσεις παιδιών! Για την ακρίβεια 76.541 το 2022. Τι σημαίνει αυτό; Για σκεφτείτε το αύριο μιας τέτοιας χώρας που ο μεγάλος γείτονάς του θα φτάνει τα 100.000.000 κατοίκους σε περίπου δέκα χρόνια. Για σκεφτείτε ποιος και πόσοι θα δουλεύουν στην Ελλάδα για να «βγαίνουν» φόροι, μισθοί και συντάξεις. Το δημογραφικό πρόβλημα δεν είναι απλώς ήδη εδώ. Μας έχει ξεπεράσει.
- «Σύντροφοι» και μη, που συνεχίζουν να ονειρεύονται διαγραφές και σεισάχθειες χρέους, καλό είναι να ξεφυλλίσουν λίγο τον προϋπολογισμό. Όχι ότι θα αλλάξουν άποψη, αλλά τόσο που θα μπερδευτούν μπορεί να το διασκεδάσουν κιόλας. Εγώ το διασκέδασα πάντως, κάνοντας εικόνα τον Βαρουφάκη να προσπαθεί να «χωνέψει» τα στοιχεία που δείχνουν ότι το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί του χρόνου στα 358 δισ. ευρώ, αλλά θα μειωθεί στο 152,2% ως ποσοστό του ΑΕΠ, επειδή η Ελλάδα θα παραγάγει πλούτο 235 δισ. ευρώ. Θυμηθείτε τώρα ότι το 2020, με αισθητά μικρότερο χρέος (341,5 δισ. ευρώ) και με ΑΕΠ μόλις 165,4 δισ. ευρώ, η χώρα χρωστούσε το 206,5% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος.
* Συμπέρασμα; Τα μάτια μας ανοιχτά στην ανάπτυξη και τα αυτιά μας κλειστά στις «Σειρήνες».
- Συναισθήματα δεν έχουν, απρόσωπες εισπρακτικές είναι, να το δεχθούμε. Αλλά ούτε λίγο νιονιό δεν έχει μείνει στους ακριβοπληρωμένους managers κάποιων εταιρειών και τραπεζών; Να καταλάβουν ότι αν κατάσχουν ένα και δύο χιλιάρικα αποζημίωσης από κάποιον φουκαρά που έχασε το βιος του και τα έχει απόλυτη ανάγκη για να σταθεί στα πόδια του, θα τον ρίξουν με κλοτσιά στον γκρεμό; Και άντε οι εισπρακτικές δεν έχουν. Εκεί στην κυβέρνηση αρκούνται μόνο να λένε ότι οι αποζημιώσεις της κρατικής αρωγής είναι ακατάσχετες βάσει νόμου; Ελέγχους δεν κάνουν;
- Κι έπειτα είναι και το άλλο. Τι γίνεται με τις αποζημιώσεις που εισπράττονται από ιδιωτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια για κατεστραμμένα σπίτια, αυτοκίνητα, εργοστάσια και λοιπά και οι οποίες δεν προστατεύονται από ακατάσχετο; Πληρώνει η ασφαλιστική τον πελάτη και τα λεφτά κατάσχονται από την εισπρακτική για άσχετα χρέη; Ωραίο και αυτό. Μήπως οι νομοθέτες μας να ξαναδούν πώς δουλεύει όλο το «σύστημα», ειδικά για τις φυσικές καταστροφές, πριν αρχίσουν να αγριεύουν τα πράγματα;
- «Κακιά σκουριά» έχουν πιάσει τα μάρμαρα της Ικτίνος, της μεγαλύτερης βιομηχανίας του κλάδου που δεν λέει να δει άσπρη μέρα. Παρατηρούσα χθες τη μετοχή της να καταρρέει σε χαμηλά εξαετίας -πρέπει να είναι και η μόνη σε όλο το χρηματιστήριο με τέτοιο πισωγύρισμα-, είδα τις ζημιές των 2.200.000 ευρώ και τη μείωση του τζίρου κατά 17% στο εξάμηνο και κατάλαβα ότι οι δουλειές έχουν πέσει έξω. Κρίμα για την εταιρεία της οικογένειας Χαϊδά, που, με εξαγωγές σε 50 χώρες, πληρώνει το μάρμαρο της υπερβολικής εξάρτησης από την Κίνα, μέσω της οποίας αντλεί το 30% των εσόδων της.
* Τώρα, για να σώσει ό,τι σώζεται και μέχρι να ανακάμψει ο κινεζικός δράκος, η εταιρεία (ξανα)βγάζει στο σφυρί το τουριστικό project της Σητείας, ψάχνοντας αγοραστή που θα δώσει 30.000.000 ευρώ…
- Στην άλλη πλευρά του χρηματιστηριακού πίνακα έβλεπα τη μετοχή της Mevaco, μίας μεσαίας και σχετικά άγνωστης στο ευρύ κοινό μεταλλουργικής βιομηχανίας, με έσοδα 22.563.000 ευρώ και κέρδη 1.566.000 ευρώ στο εξάμηνο, που ξεχώριζε για την άνοδό της. Με ελάχιστο όγκο συναλλαγών, είναι η αλήθεια, αλλά μικρή σημασία έχει αυτό μπροστά στο γεγονός ότι την επέλεξε ο κολοσσός της Naval Group για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα κατασκευής των ελληνικών φρεγατών Belharra, η πρώτη εκ των οποίων θα καθελκυστεί αύριο. Η εταιρεία βλέπει σιγά σιγά να της «βγαίνει» ο στόχος της συνεργασίας με μεγάλες ξένες βιομηχανίες και -όπως εύστοχα σχολίασε ένας φίλος- συγκαταλέγεται σε εκείνες τις επιχειρήσεις που κάνουν όνειρα το βράδυ και τα κυνηγούν την ημέρα.
Ο… ντετέκτιβ
