Η Ελλάδα είναι απολύτως συνδεδεμένη ως προς το περιβάλλον της με την κατάσταση στην Ευρώπη. Και αυτή δείχνει ιδιαίτερα θολή και απρόβλεπτη. Οι κεντρικές δυνάμεις της Ένωσης βρίσκονται από πλευράς διακυβέρνησης σε πολιτικό χάος. Στη Γαλλία η Μαρίν Λεπέν και ο Εθνικός Συναγερμός βρίσκονται σε προβληματισμό του κατά πόσον θα καταψηφίσουν τον επερχόμενο προϋπολογισμό με τους μεγαλύτερους φόρους και μαζί θα οδηγήσουν σε πτώση την κυβέρνηση Μπαρνιέ. Η Γερμανία βρίσκεται ήδη σε προεκλογική περίοδο, με τους Σοσιαλδημοκράτες να βρίσκονται σε εξόχως δυσχερή θέση έναντι των Χριστιανοδημοκρατών και του ανερχόμενου συνεχώς ακροδεξιού AfD. Οι αναμνήσεις της πρώην καγκελαρίου Μέρκελ, που θυμίζει τη μακρά περίοδο της γερμανικής ηγεμονίας και ενδεχομένως και τις χαμένες ευκαιρίες για την Ένωση, έρχονται με την έκδοση του βιβλίου της να υπενθυμίσουν ότι οι καιροί άλλαξαν.
Στη Βρετανία ήδη μαζεύουν υπογραφές για να προκαλέσουν εκλογές στην κυβέρνηση των Εργατικών υπό την πρωθυπουργία Στάρμερ. Στη Ρουμανία, όπου τόσο έχει επενδύσει η δυτική άμυνα και οι ΗΠΑ, υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών να επικρατήσει ένας οπαδός της νέας Δεξιάς και ταυτόχρονα φιλορώσος υποψήφιος, ο Κ. Γκεοργκέσκου, ανατρέποντας τα δεδομένα .
Η ώρα των διαπραγματεύσεων για εκεχειρία στη διχοτομημένη de facto Ουκρανία φθάνει, την ώρα που οι «σκληροί» της Ευρωζώνης την προηγούμενη δεκαετία δεν κατορθώνουν να καταθέσουν μεσοπρόθεσμο 2025-2028 στο όριο των προβλεπόμενων κρατικών δαπανών. Ο λόγος εκτός της Γερμανίας και για τη Φινλανδία ή το Λουξεμβούργο. Αντίθετα η Ελλάδα και η Κύπρος κατορθώνουν να είναι μεταξύ των οκτώ χωρών που αξιολογήθηκαν ήδη θετικά.
Η Ευρώπη φαντάζει τελείως διαφορετική στο τέλος των μύθων που ή ίδια δημιούργησε τις παραμονές του εμπορικού πολέμου μέσω δασμών που μπορεί να δεχθεί από τις ΗΠΑ, για να κόψει τις γέφυρες με την Κίνα. Είναι μια Ευρώπη με κλειστά σύνορα για την παράτυπη μετανάστευση και με αμφισβητούμενα όνειρα για την αξιοπιστία της ως προς την ασφάλειά της.
