Με αφορμή τη χθεσινή παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή του νεότερου για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τη δικαιολόγηση των εύλογων ανησυχιών που διατυπώνονται για την αναθεωρητική στρατηγική της Άγκυρας, καλό θα είναι να υπενθυμίσουμε πως εκείνος που οικοδόμησε ισχυρές σχέσεις φιλίας με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για λογαριασμό της Ελλάδας, συνάπτοντας και «κουμπαριές» μαζί του, ήταν ο πρώην πρωθυπουργός. Οπότε είναι άδικο να τρώει τη σπέκουλα περί υποχωρητικότητας και δουλικότητας ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ή ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, όταν τον Ερντογάν και όλο του το σόι το «ξέπλενε» στα μάτια του ελληνικού έθνους ο Κ. Καραμανλής, πηγαίνοντας «μάρτυρας» μαζί με τη σύζυγό του Νατάσα στον γάμο της θυγατέρας του, Εσρά.
Και καλά έκανε ο Κώστας Καραμανλής, αλλά ως «κουμπάρος» της οικογένειας του Ερντογάν θα μπορούσε άνετα να σηκώσει το τηλέφωνο με την οικειότητα που διαθέτει απέναντί του, ζητώντας του να μην επιδίδεται σε εχθρικές κινήσεις προς τη χώρα μας. Να συμβάλλει δηλαδή ως «κουμπάρος» στην αποκλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, ώστε ο ελληνικός λαός ή ο πολιτικός κόσμος της χώρας να μην εκφράζει «εύλογες ανησυχίες» για τον τρόπο με τον οποίο ο Ταγίπ Ερντογάν αμφισβητεί μονομερώς τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δέχεται επιθέσεις, επειδή επενδύει στη στρατηγική των «ήρεμων νερών», ενώ κανείς δεν ασχολείται με το παρελθόν και τους χαριεντισμούς που έκαναν με τον Ερντογάν οι προκάτοχοί του. Ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι πως εφησυχάζει ή δεν ανησυχεί, αλλά να υφίσταται κριτική και αμφισβήτηση από τους εγχώριους «κουμπάρους» του Ερντογάν πάει πολύ.
Ο «διεθνής» Αλέξης συνεχίζει ακάθεκτος
Ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει τις παρεμβάσεις του. Χθες συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ, Στέφανο Στεφάνου, με τον οποίο συνομίλησε για το Κυπριακό, την ανθρωπιστική καταστροφή στην Παλαιστίνη σε συνέχεια των ισραηλινών επιχειρήσεων και τις ευρωπαϊκές και περιφερειακές εξελίξεις.
Στο πλαίσιο αυτό τόνισαν την ανάγκη για άμεση κατάπαυση πυρός στη Μέση Ανατολή με επιστροφή των ομήρων. Παράλληλα, υπογράμμισαν τη σημασία που έχει η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού από εκεί που διεκόπησαν στο Κρανς Μοντανά, στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες.
!«Μόνο χαμένοι υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, χαμένη είναι και η Αριστερά αλλά και ο προοδευτικός χώρος της χώρας», υπογράμμισε ο Διονύσης Τεμπονέρας, μιλώντας στον Αθήνα 9,84. Εκτίμησε ότι θα κάνει καιρό να αναταχθεί η Αριστερά, «υπάρχει μεγάλο πολιτικό και ψυχικό χάσμα, το οποίο είναι δύσκολο να γεφυρωθεί» και χαρακτήρισε «δεδομένη τη διάσπαση».
Ο «επιμένων ελληνικά» Ανδρουλάκης
Στο συνέδριο «Green Deal Greece 2024», που διοργάνωσε το ΤΕΕ, μίλησε χθες το βράδυ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης. Επέκρινε την κυβέρνηση ότι «σπατάλησε την ιστορική ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης και των πρωτόγνωρων βαθμών δημοσιονομικής ευελιξίας που απόλαυσε στο μεγαλύτερο μέρος της θητείας της, αποτυγχάνοντας να προωθήσει έναν ουσιαστικό εκσυγχρονισμό στην παραγωγική βάση της οικονομίας, τις υποδομές και την ενεργειακή αυτονομία της χώρας».
Ταυτόχρονα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ότι επίκειται νέα νομοθετική πρωτοβουλία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης και την κατάργηση ή το «πάγωμα» της Golden Visa. «Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να ανοίξει το επόμενο διάστημα έναν μεγάλο πολιτικό και προγραμματικό διάλογο, μαζί με την κοινωνία, με τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις και κάθε φορέα, με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές αγωνίες για την πρόοδο της Ελλάδας. Έναν διάλογο που θα καταλήξει σε ένα “made in Greece” Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της οικονομίας και της κοινωνίας», κατέληξε.
Αναπάντητα ερωτήματα
Τις τελευταίες ημέρες έχει ξαναπάρει σβάρνα τα κανάλια ο Στέφανος Κασσελάκης, αλλά εκείνο που μας προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι κανένας δεν τον ρωτάει για τις φορολογικές εκκρεμότητες που έχει η οικογένειά του. Και εδώ δεν υφίσταται ζήτημα οικογενειακής ευθύνης, καθώς ο ίδιος «πολιτικοποίησε» τις περιπέτειες του πατέρα του με τη Θέμιδα, ισχυριζόμενος γενικώς και αορίστως ότι υπήρξε κατά το παρελθόν θύμα «παραδικαστικών κυκλωμάτων».
Πώς γίνεται όμως ο Στ. Κασσελάκης εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, όταν για τις παράξενες επιχειρηματικές δραστηριότητες του πατέρα του η ελληνική Δικαιοσύνη τού έχει δώσει τη δυνατότητα να φτάσει μέχρι και το Συμβούλιο της Επικρατείας για να αντικρούσει ότι χρωστά καμιά δεκαριά εκατομμύρια ευρώ;
