Μετά τα όσα συνέβησαν με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου της Γερμανίας, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, όπου ετέθησαν τόσο σε επίπεδο Προέδρου της Δημοκρατίας όσο και σε επίπεδο πρωθυπουργού το θέμα της αποπληρωμής από το Βερολίνο του αναγκαστικού κατοχικού δανείου από την Ελλάδα, αλλά και το θέμα των επανορθώσεων για τις θηριωδίες που διέπραξε το Ράιχ σε βάρος αμάχων, μία από τις πλέον έγκριτες και παραδοσιακές εφημερίδες της Γερμανίας, η «Frankfurter Allgemeine Zeitung» («FAZ»), φιλοξένησε το εξής σχόλιο:
«Όποιος διατυπώνει απαιτήσεις για επανορθώσεις βασιζόμενος σε ιστορικές αδικίες θα πρέπει να δεχθεί αντιστοίχως και ανταπαιτήσεις. Όχι, δεν πρέπει κανείς να προβαίνει σε συμψηφισμούς. Ωστόσο και τα εγκλήματα κατά των Γερμανών παραμένουν εγκλήματα. Οι διωγμοί και οι δολοφονίες εκατομμυρίων, οι βομβαρδισμοί του άμαχου πληθυσμού, η κακομεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου και η απώλεια του ενός τετάρτου της εθνικής επικράτειας – ούτε αυτά μπορούν να υπολογιστούν. Εξάλλου, ο στόχος της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι “να γίνει μία νέα αρχή, η οποία δεν θα συνίσταται στη διατήρηση ξεθωριασμένων λογαριασμών”».
Αυτή είναι η λογική που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Γερμανία πέραν των ωραίων λόγων, του διπλωματικού πρωτοκόλλου και του καθωσπρεπισμού της συγκατάβασης. Και μπορεί να συμπάσχουμε με τη δύσκολη θέση που βρέθηκε ο κ. Σταϊνμάιερ τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη ή την Κρήτη, αλλά οι ίδιες οι επιλογές της μεταπολεμικής Γερμανίας και ειδικά μετά την ένωσή της, τα τελευταία 30 περίπου χρόνια, απέναντι στις οικονομικές συμβατικές υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα δείχνουν το βάθος της ειλικρίνειας της παραπάνω προσέγγισης από την «FAZ».
Διότι αν η σύγχρονη Γερμανία ήθελε έμπρακτα να δείξει τη μετάνοιά της για τα εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος των Ελλήνων, θα διαχώριζε τουλάχιστον την υποχρέωση πληρωμής του δανείου, που επέβαλε μαζί με την πείνα, από τις επανορθώσεις. Τίποτα δεν συνέβη. Αμετανόητοι…
