* Ένα σοκ το υπέστησαν χθες οι «μάχιμοι» επενδυτές του χρηματιστηρίου, που είδαν μέσα σε μία συνεδρίαση να χάνονται τα κέρδη σχεδόν ολόκληρης της περασμένης εβδομάδας. Αν προβλημάτισε κάτι, από όσα μου έλεγαν κάποιοι φίλοι χρηματιστές, είναι το πυρ ρευστοποιήσεων που δέχθηκαν οι μετοχές των τραπεζών με αποτέλεσμα ο κλάδος να κάνει βουτιά 2,3%. Την οποία βουτιά, για να εξηγήσω εγώ που τα ξέρω αυτά επειδή κάνω ψαροντούφεκο, αν έχεις ανάσες την πιέζεις όλο και πιο βαθιά μέχρι να εντοπίσεις και να πιάσεις τα ψάρια που θες.
* Επειδή εδώ και καιρό βλέπω τον Γενικό Δείκτη να επιχειρεί κάθε τόσο να βγάλει το κεφάλι στον αφρό για να πάρει καμιά ανάσα, μου δίνει την αίσθηση ότι το κάνει για να γεμίσει τα πνευμόνια του και να αντέξει -αν χρειαστεί- να βουτήξει προς τις 1.260 μονάδες. Εκεί όπου θα βγουν καλές «ψαριές».
* Δεν ξέρω τι πραγματικά μπορεί να βρίσκεται πίσω από τις ρευστοποιήσεις στις τράπεζες. Δίνω σημασία όμως στο καμπανάκι της Τράπεζας της Ελλάδος για την αύξηση 5% των «κόκκινων» δανείων στο εξάμηνο λόγω κατάπτωσης εγγυήσεων του Δημοσίου και παράλληλα στην εκτίμηση μεγάλων επενδυτικών οίκων (Goldman Sachs και Morgan Stanley) ότι οι ελληνικές τράπεζες θα ζημιωθούν από τη μείωση των επιτοκίων, επειδή θα περιορίσουν τα περιθώρια κέρδους τους μεταξύ των υψηλών επιτοκίων δανεισμού και των μηδενικών επιτοκίων καταθέσεων. Δεν λυπάμαι… Στο βάθος διακρίνω και την πίεση των εποπτικών Αρχών να αρχίσουν να μαζεύουν οι τράπεζες τον αναβαλλόμενο φόρο, που αυξάνει τα κεφάλαιά τους, χαμηλώνοντας τις μαξιμαλιστικές εξαγγελίες τους για διανομή άνω του 30% των κερδών τους σε μερίσματα.
* Αν είχα μετοχές της ΔΕΗ, θα στενοχωριόμουν που χθες βρέθηκε στο επίκεντρο ρευστοποιήσεων χάνοντας 4%. Δεν είμαι, αλλά σκοπεύω να γίνω (μέτοχος) σε αυτές τις τιμές που διαμορφώνονται.
* Αν ήμουν επίσης ο έμπειρος κοινοβουλευτικός Νικήτας Κακλαμάνης, που θέλει να ξαναβάλει τους «Φωτόπουλους» στο τιμόνι του ομίλου της ΔΕΗ, να «κοινωνικοποιήσει» τη μεγαλύτερη ενεργειακή εταιρεία της Ελλάδας και της ΝΑ Ευρώπης και να εκπαραθυρώσει την πιο επιτυχημένη διοίκηση που ανέλαβε ποτέ την εταιρεία, θα κοκκίνιζα από ντροπή για το μήνυμα που στέλνει διεθνώς ως κυβερνητικός βουλευτής.
* Συγγνώμη από τον καθ’ όλα σεβαστό Γιώργο Χουλιαράκη, που υπέστη συντροφικά «βασανιστήρια» όσο ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ, συγγνώμη και από τον παλιό φίλο Νίκο Χριστοδουλάκη και με όλο τον σεβασμό στην παλιά «συντρόφισσα» επί ΠΑΣΟΚ Λούκα Κατσέλη, αλλά να περνάς κάτω από τον πήχυ που έθεσε ο Τάκης Θεοδωρικάκος για την οικονομία, την ανάπτυξη και το νέο παραγωγικό μοντέλο κάνει για όλους -και για τον Τσίπρα- τα πράγματα πιο δύσκολα.
* Ανάπτυξη 2% για το 2025 από 2,3% φέτος προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεση για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές. Τον πληθωρισμό τον βλέπει να πέφτει στο 2,1% και την ανεργία στο 10,1%.
* Η Eurostat υπολόγισε στα 369,099 δισ. ευρώ ή στο 163,9% του ΑΕΠ το δημόσιο χρέος, αυξημένο κατά 12,5 δισ. ευρώ σε σχέση με την αρχική πρόβλεψη λόγω της ενσωμάτωσης αντίστοιχου ποσού από «παγωμένους» τόκους. Για να μη σας μπερδέψω με τα βαριά οικονομικά, η επιβάρυνση δεν έχει καμία επίπτωση στη βιωσιμότητα του χρέους ούτε στις δαπάνες για τόκους. Το μόνο που αυξάνει είναι αυτό που και η Eurostat αποκαλεί «στατιστικό χρέος».
* Ξένους παρακαλάμε να έρθουν να επενδύσουν στην πραγματική οικονομία, δικά μας «παιδιά» βλέπουμε. Το παράδειγμα του Μυτιληναίου, που έβαλε 30.000.000 ευρώ στο εργοστάσιο επεξεργασίας μετάλλων της Metlen στη Σίνδο με σκοπό την παραγωγή (από τον Δεκέμβριο) χαλκού και ψευδάργυρου από βιομηχανικά κατάλοιπα και δευτερογενή υλικά, είναι χαρακτηριστικό. Μιλάμε για μια μονάδα που αν αποδειχθεί αποδοτική θα αποκτήσει τεράστιο μέγεθος στην πορεία.
Ο… ντετέκτιβ
