Δώδεκα μήνες έχουν περάσει από εκείνη την αποφράδα ημέρα που οι εγκληματίες της Χαμάς αποφάσισαν να σκοτώσουν αμάχους στα εδάφη του Ισραήλ. Μάλιστα οι δυνάμεις του μίσους και της Τζιχάντ επέλεξαν ένα μουσικό φεστιβάλ που ήταν αφιερωμένο στην ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών για να εκδηλώσουν την εκδικητική μανία τους. Ένα φεστιβάλ όπου νέοι άνθρωποι και από την Ευρώπη ή τις ΗΠΑ συμμετείχαν, πιστεύοντας σε έναν καλύτερο κόσμο από τους εφιάλτες της σύγκρουσης και του αίματος. Φεύγοντας η Χαμάς πήρε μαζί της και δεκάδες ομήρους για να τους χρησιμοποιήσει ως «ασπίδα» ή ως εκβιασμό προς την πολιτική ηγεσία και τη συνοχή του Ισραήλ.
Έναν χρόνο μετά την τόσο αποτρόπαιη κήρυξη πολέμου της Χαμάς και του άξονα της Τζιχάντ στο Ισραήλ οι μάχες συνεχίζονται. Νεκροί και ερείπια σωρεύονται, αλλά οι δυνάμεις της Τζιχάντ έχουν υποστεί ένα από τα πλέον σημαντικά πλήγματα στην ιστορία τους. Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ζήτησε ο πόλεμος που εξελίσσεται να ονομασθεί από «αμυντικός» σε «Πόλεμο της Αναγέννησης».
Το Ισραήλ, αφού άντεξε τον πόνο, τη θλίψη, την ομηρία, ακόμη και την απαξία σε πανεπιστημιουπόλεις της Δύσης, σήμερα πλέον προελαύνει σε πολλαπλά μέτωπα με έναν τελικό στόχο. Να προκύψει μια οριστική λύση στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτό δεν θα είναι ένα αποτέλεσμα και μια «νέα τάξη» που θα επιβάλει το κράτος του Ισραήλ έναντι όλων. Αλλά μια ευκαιρία μέσα από τον συντριπτικό πόλεμο που εξελίσσει με δικές του θυσίες, ανθρώπινες και οικονομικές, να βρουν την ευκαιρία οι λαοί, τα έθνη και οι φυλές της περιοχής, μουσουλμάνοι, χριστιανοί και Εβραίοι, να συναποφασίσουν στην πράξη μια νέα πραγματικότητα. Μια επόμενη εποχή.
Το Ισραήλ δεν πολεμά πλέον μόνο για την εθνική του ασφάλεια, αλλά ως περιφερειακός πάροχος ασφάλειας διακηρύσσει: Ας είναι αυτό το τελευταίο αίμα…
