Η αισιοδοξία που επικρατούσε στους κύκλους του ΠΑΣΟΚ, και πολύ περισσότερο στα μίντια και τους αναλυτές, για έναν άνεμο θυελλώδη που θα άλλαζε τα δεδομένα στην Κεντροαριστερά, δεν επιβεβαιώθηκε από τη συμμετοχή στις εσωκομματικές κάλπες. Υπήρξαν πολλές νέες εγγραφές φίλων, αλλά ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, σαφώς πιο υψηλός από την ανάλογη διαδικασία του 2021, δεν δείχνει άλμα του άλλοτε κραταιού πόλου διακυβέρνησης.
Τα συμμετέχοντα μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ ακούμπησαν τις 300.000, αντί των 270.000 της προηγούμενης ανάλογης διαδικασίας. Ο αριθμός αυτός παραπέμπει σε ένα κόμμα που μπορεί να πετύχει εκλογική επιρροή της τάξης του 15%, αν είχαμε εθνικές εκλογές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Σε καμία περίπτωση όμως τη ζώνη του 20%, που πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ασχέτως της προτίμησής τους ως προς την ηγεσία, υπολόγιζαν.
Είναι γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ, ειδικά στην εκσυγχρονιστική του πτέρυγα, διαθέτει ευρεία διείσδυση στους εκπροσώπους του Τύπου ή και στους κύκλους των επιχειρηματιών ή των τραπεζιτών. Αλλά το ζητούμενο για την ολική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ ως πολιτικού πόλου διεκδίκησης της διακυβέρνησης, ακόμη και ως κυρίαρχου πόλου σε μια μελλοντική κυβέρνηση συνασπισμού, είναι να πείσει ευρείες μάζες των πολιτών να το εμπιστευθούν εκ νέου και να επενδύσουν σε αυτό. Το ΠΑΣΟΚ επί του παρόντος αντίθετα μοιάζει με ένα μικρό κόμμα που εκ των συνθηκών -ελεγχόμενη δυσαρέσκεια για κάποιες πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, πλήρης αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης- κατορθώνει να αποκτά δυναμική μεσαίου κόμματος.
Φυσικά την επόμενη Κυριακή θα υπάρξει η οριστική εκλογή ηγεσίας του, αλλά ο στόχος που θα πρέπει να πετύχει η ηγετική ομάδα του κόμματος δεν θα είναι εύκολος ούτε προεξοφλημένος. Μεταξύ 2025 και 2027, ημέρα με την ημέρα θα πρέπει να αποδείξει πολιτικά και θεσμικά ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διαχειριστεί ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα υπόλοιπα έπονται…
