Στην έκδοση του Σαββάτου είχαμε επισημάνει ότι ο Στέφανος Κασσελάκης θα επιχειρήσει να λύσει τις διαφορές του με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε και με τις επιχειρήσεις απ’ τις οποίες πέρασε στο παρελθόν. Δηλαδή δικαστικώς. Απ’ όπου τον «απολύουν», διεκδικεί δικαίωση, άλλοτε με χρηματική και άλλοτε με ηθική αποζημίωση.
Αν μη τι άλλο, απ’ τη στρατηγική του αυτή θα έπρεπε να μάθουν μπαλίτσα και οι εργαζόμενοι Στο Κόκκινο και την «Αυγή», οι οποίοι αμφιβάλλω και αν έχουν νομική εκπροσώπηση στη μάχη που δίνουν για τα δεδουλευμένα τους. Προφανώς, επενδύουν το μέλλον τους στον κομματικό πατριωτισμό των συντρόφων τους στην Πολιτική Γραμματεία ή στους «διευθύνοντες συμβούλους» των εταιρειών τους. Ιδεολόγοι γαρ και αυτοί.
Και πριν στεγνώσει η μελάνη από την πρόβλεψη που είχαμε κάνει πως ο Στ. Κασσελάκης θα επιχειρήσει να «δικαστικοποιήσει» τη διένεξη του με τον ΣΥΡΙΖΑ, σκάει μύτη στη δημόσια σφαίρα ένας δικηγόρος, ο κ. Χαράλαμπος Πελέκης, να τον υπερασπίζεται με την ιδιότητα του νομικού του συμβούλου. Αμέσως έκανα κάποια τηλεφωνήματα, προκειμένου να ενημερωθώ τι εστί Χ. Πελέκης, καθώς μέχρι πρότινος ξέραμε πως τα νομικά και πολιτικά του Στ. Κασσελάκη τα διευθετεί ο Μ. Καπνισάκης.
Τον κ. Πελέκη άρχισαν να τον ψάχνουν και στον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να δουν από πού μπορεί να κρατάει ιδεολογικά η σκούφια του, ώστε να αποφαίνεται ως φίλος και νομικός σύμβουλος του Στ. Κασσελάκη για τα εσωκομματικά δρώμενα και τις καταστατικές πρόνοιες της Κουμουνδούρου. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, κάποιοι έλεγαν πως ο Στ. Κασσελάκης βρήκε νομικό συμπαραστάτη από τον φυσικό του χώρο, δηλαδή τη ΝΔ, καθώς τον κ. Πελέκη δεν τον αναγνώριζε κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ ως πρόσωπο από τον χώρο της Αριστεράς.
!Για τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε έχει πρόεδρο τον Αλ. Τσίπρα είτε τον Σ. Φάμελλο είτε τον Στ. Κασσελάκη είτε τον Ν. Παππά, «νόμος είναι το δίκιο του συντρόφου». Όταν όμως κάποια δικαστική απόφαση τους βγάζει λάδι, όπως έγινε με την περίπτωση της Ρένας Δούρου για την τραγωδία στο Μάτι, η Δικαιοσύνη στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.
Επίθεση στη Δικαιοσύνη από τη ΔΕΘ έκανε ο «13-0» του ΣΥΡΙΖΑ
Η χώρα έχει για προσωρινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν άνθρωπο που ονομάζεται Νίκος Παππάς, ο οποίος, για να μην αισθάνεται υπόλογος στα μάτια της κοινής γνώμης, επειδή το ειδικό δικαστήριο τον κατέστησε «ένοχο» με 13-0 για τους χειρισμούς του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, έχει το θράσος να ισχυρίζεται από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης ότι στην Ελλάδα οι δικαστικές αποφάσεις είναι προϊόν δούναι και λαβείν μεταξύ πολιτικής και δικαστικής εξουσίας, ενώ ταυτόχρονα, για να δικαιολογήσει την ατομική του υπόθεση, προέβη και στο εξής ανατριχιαστικό επιχείρημα: Επικαλέστηκε μετρήσεις σύμφωνα με τις οποίες μόνο το 15%-20% του ελληνικού λαού έχει εμπιστοσύνη στις δικαστικές αποφάσεις.
Με βάση το σκεπτικό του κ. Παππά, η έκδοση μιας δικαστικής απόφασης δεν πρέπει να επαφίεται στα αποδεικτικά στοιχεία που έχουν στα χέρια τους όσοι καλούνται να την εξετάσουν, αλλά πρέπει να τυγχάνει και της έγκρισης της κοινής γνώμης μέσα από τη διεξαγωγή δημοσκοπικών ερευνών ή δημοψηφίσματος. Τουλάχιστον ο Π. Πολάκης, που έλεγε «να κλείσουμε και κανέναν φυλακή, για να κερδίσουμε τις εκλογές», ήταν ειλικρινής.
Παππάς με κόλπα Καμμένου
Το να προβάλλεται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι ο Ν. Παππάς στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης κατάφερε να έχει στο πλευρό του ακόμη και βουλευτές που είναι υπέρ του Στ. Κασσελακη, ώστε ο ίδιος να κατοχυρώνει επικοινωνιακά τον ρόλο του εγγυητή της ενότητας και της οργανωμένης εξωστρέφειας του ΣΥΡΙΖΑ, μου θυμίζει τα αντίστοιχα κόλπα που έκανε ο Πάνος Καμμένος, όταν ξεσπούσε μια κρίση στο εσωτερικό των ΑΝΕΛ.
Μάζευε πίσω του τους βουλευτές του κόμματος, δίνοντας συνεντεύξεις στα κανάλια, για να αποδείξει πως, εφόσον «φιλιούνται, αγκαλιάζονται και συγκινούνται δημοσίως», όλα είναι μέλι γάλα. Και στο τέλος έβγαζαν τα μάτια τους, μέχρι που το έκλεισαν το μαγαζί. Και μην πάμε στα επικοινωνιακά κόλπα του Καμμένου. Εδώ ο Α. Λύτρας εμφανιζόταν ως ερωτευμένος οικογενειάρχης και στο τέλος κατέληξε στη φυλακή.
Ε-ε-έρχεται
Θέλω να αποφύγω την κριτική μου στον Ν. Παππά, που, αν σεβόταν τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, δεν θα έπρεπε καν να επιδιώξει την άνοδό του στο αξίωμα του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ίδιος δεν μ’ αφήνει. Διότι επικοινωνιακά συνεχίζει να «ηγετοφέρνει», αφήνοντας να παίζει το όνομά του ξανά για τη διεκδίκηση της αρχηγίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο χωριό μου λένε «πού πας, ρε Καραμήτρο;», αλλά εφόσον με την ίδια απόφαση που η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε στο σπίτι του τον Στ. Κασσελάκη και τον ίδιο να εκπροσωπήσει το κόμμα στη ΔΕΘ, εκείνο που καταλάβαμε είναι πως φλερτάρει με την ιδέα να κατέβει εκ νέου για πρόεδρος, έχοντας εξασφαλίσει την «εμπιστοσύνη» των συντρόφων του.
