Ενδιαφέρουσες συζητήσεις και ευκαιρία για πολύ συγκεκριμένες δηλώσεις περί του Μεταναστευτικού και τις ευρωπαϊκές πολιτικές σχετικά είχε χθες ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Αυστρία και συνάντησης με τον καγκελάριο Καρλ Νεχάμερ. Ο πρωθυπουργός, με αφορμή τις σχετικές ανακοινώσεις περί προθέσεων της Γερμανίας να διαχωρίσει στην επιδοματική πολιτική της τους παράνομους μετανάστες που έχουν καταγραφεί σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πριν, εξέφρασε τις αντιρρήσεις και τον προβληματισμό του.
Αφού θύμισε το δυσανάλογο βάρος που έχει αναλάβει η Ελλάδα, υπογράμμισε ότι δεν θα πρέπει να γίνονται ad hoc εξαιρέσεις από τη Zώνη Σένγκεν. Αν πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, στην περίπτωση που η στρατηγική των «κλειστών συνόρων», η οποία ενισχύεται, και σωστά, στην Ευρώπη, ερμηνευθεί με τον τρόπο που το κάνει η Γερμανία, για μια ακόμη φορά επιχειρώντας να διαχωρίσει τα ομοσπονδιακά συμφέροντά της από τα ευρωπαϊκά, το αποτέλεσμα θα είναι οι λαθροδιακινητές και οι παράτυποι μετανάστες να έχουν κατορθώσει να σπάσουν τη Ζώνη Σένγκεν της ελεύθερης διακίνησης εντός της Ευρώπης.
Κάθε άλλο παρά έχει λογική κάτι τέτοιο. Όπως παλαιότερα δεν είχε καμιά λογική και τελικά έβλαψε βαθιά το σύνολο της Ευρώπης στην πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» τότε, όταν η καγκελάριος Μέρκελ προσκαλούσε τους παράτυπους μετανάστες στη Γερμανία γιατί χρειάζονταν φθηνά εργατικά χέρια.
Με δεδομένο ότι η ευρωπαϊκή οντότητα και οι λειτουργίες της είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, θα πρέπει η Γερμανία να ξεπεράσει τα σύνδρομά της και να κατορθώσει ως κεντρική δύναμη να υπερασπιστεί την ευρωπαϊκή οντότητα των συνόρων. Η στρατηγική των «κλειστών συνόρων» αφορά τα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης που όλα τα κράτη-μέλη με τις ναυτικές και τις αστυνομικές δυνάμεις τους θα πρέπει να θωρακίσουν. Το ζητούμενο είναι ένα σαφές μήνυμα αποτροπής και ανάσχεσης στην αποσταθεροποίηση της Ευρώπης – και όχι η αυτόβουλη αποδιοργάνωση της Ευρώπης…
