Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ύστερα από ένα μεγάλο κύκλο περιδίνησης και παρακμής, επανέρχεται στον συνασπισμό των συνιστωσών του. Αυτή τη φορά πλέον σε τροχιά διάλυσης. Ο επικεφαλής του, Στ. Κασσελάκης, επιλέγει σχήμα τριανδρίας για να πορευθεί προς την Κεντρική Επιτροπή της ερχόμενης εβδομάδας και τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο, που δείχνει ομιχλώδης εξαιτίας της παραπολιτικής και της ρευστότητας που διακρίνει τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ο κ. Κασσελάκης, που θεωρεί προφανώς σπουδαία προτεραιότητα το τετραήμερο κρητικό γλέντι για τον γάμο του τα παρελθόντα έτη, επιλέγει τον έμπειρο κ. Παππά για τον Κοινοβούλιο και τον «αψύ» κ. Πολάκη για την κοινωνία, προκειμένου να πορευθεί στο επόμενο στάδιο μετεξέλιξης ή τελικά αφανισμού του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά εντελώς άδηλο παραμένει το προφίλ και το πολιτικό περιεχόμενο του ΠΑΣΟΚ, που εν πολλοίς θα εξαρτηθεί από την εκλογή νέου αρχηγού ή την επιβεβαίωση της κυριαρχίας του σημερινού, σε συνεδριακές και καταστατικές διαδικασίες που τουλάχιστον για το επόμενο δίμηνο θα καταναλώσουν κάθε κομματική ικμάδα.
Η αντιπολίτευση παράγει παραπολιτική και ουδείς πλέον με ασφάλεια μπορεί να προβλέψει τον αριθμό των βουλευτών ή των κοινοβουλευτικών ομάδων τους επόμενους μήνες, τον όγκο των συμμετεχόντων κομμάτων, ούτε καν ποιος πολιτικός σχηματισμός θα βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση. Η πρώτη δημοσκόπηση στο κατώφλι του φθινοπώρου δείχνει ότι οι πολίτες, σε κλίμα απογοήτευσης, αδημονούν για την επίλυση πιεστικών ζητημάτων της καθημερινότητάς τους, ενώ και η διεθνής ισχύς της Ελλάδας δοκιμάζεται σε επίπεδο γεωπολιτικής. Το Κοινοβούλιο δεν παρουσιάζει εχέγγυα αξιοπιστίας, και αυτό από μόνο του αποτελεί πολιτειακό ζήτημα.
Μένει στον πρωθυπουργό να βρει τον τρόπο, ισχυροποιώντας τη σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες, ψηφοφόρους του ή μη, να προσδώσει ισχύ και ενέργεια στην πολιτική ζωή, ισορροπώντας την παρακμή που εκπέμπει το Κοινοβούλιο των συνιστωσών και της προσωπικής ματαιοδοξίας.
