Τα όσα καταγγέλλονται για τις τελευταίες εκλογές στη Χειμάρρα, ως συνέχεια μάλιστα της περιπέτειας Μπελέρη μετά την επικράτησή του ως δημάρχου πριν, δείχνουν ότι η δημοκρατία στην Αλβανία ακόμη χωλαίνει και είναι ανώριμη. Ειδικά για τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Από την άλλη πλευρά η νέα εθνικιστική κυβέρνηση και προεδρία στα Σκόπια, όπου δηλώνεται ότι θα επιστρέψει στη σημαία της χώρας το «Άστρο της Βεργίνας», προκλητικό σύμβολο αμφισβήτησης της Συμφωνίας των Πρεσπών στην πράξη, επιβεβαιώνει τη διάθεση των Σκοπίων να επανέλθουν σε δρόμους που τους απομακρύνουν και από την Ευρώπη και από τη Δύση συνολικά, παρά την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ που ακολούθησε με τη σημαίνουσα συναίνεση της Ελλάδας, τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Σε όλες τις περιπτώσεις, που συμπεριλαμβάνουν το Κοσσυφοπέδιο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, είναι φανερό ότι το όραμα για προβλέψιμη πορεία ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει εκ των πραγμάτων και των συνθηκών έωλο. Είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο που πάσχει σε επίπεδο ρεαλισμού.
Η Ελλάδα από την πλευρά της, ηγετική ευρωπαϊκή δύναμη στη Βαλκανική, δεν έχει επαρκή περιθώρια να διατηρήσει μια ανεκτική και καθησυχαστική στάση απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα. Τόσο οι κεντρικές δυνάμεις στην Ευρώπη όσο και οι περιφερειακές δυνάμεις στη Βαλκανική, μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και φυσικά οι ΗΠΑ θα πρέπει να παραδεχθούν αυτή την πραγματικότητα και τελικά να αναζητήσουν λύσεις διά της πυγμής και όχι της συναλλαγής. Τα θερμά μέτωπα αντιπαράθεσης περιφερειακών δυνάμεων και συμφερόντων πολλαπλασιάζονται και η «μαύρη τρύπα» της Βαλκανικής πρέπει να κλείσει με έναν τρόπο που να εξασφαλίζει σταθερότητα και ευταξία στην περιοχή. Η Δύση δεν έχει μεγάλα περαιτέρω περιθώρια ανοχής και η Ελλάδα οφείλει εκ του ρόλου της να σημάνει το καμπανάκι εγρήγορσης…
