Τραγελαφικά πράγματα συμβαίνουν στον χώρο της αντιπολίτευσης και βασικώς στον χώρο που συνωθούνται ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, τα οποία μάλιστα φιλοδοξούν να κυβερνήσουν! Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στα ίχνη του ΣΥΡΙΖΑ από πλευράς διαλυτικής προοπτικής, με άξονα την αμφισβήτηση της ηγεσίας του αφενός και αφετέρου τη φιλοδοξία όλο και περισσοτέρων να ηγηθούν ενός ιστορικού κόμματος, του οποίου πάντως το ένοχο παρελθόν είναι που το καταδίκασε στο πολιτικό περιθώριο. Και μόνο ότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος δήμαρχος Βόλου ανακοίνωσε εν είδει ειρωνείας και κοροϊδίας ότι προτίθεται να ανακοινώσει και τη δική του υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η όλη διαδικασία, δυστυχώς, έχει περιεχόμενο που θα μπορούσε να εμπνεύσει θεατρική παράσταση στο «Δελφινάριο»!
Με δεδομένο ότι το προσωποκεντρικό στοιχείο στις ηγεσίες των κομμάτων, τουλάχιστον στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, έχει παίξει τον σημαντικό του ρόλο στην προσέλκυση ψηφοφόρων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι ουσιαστικώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης πορεύεται, προς ώρας, άνευ αντιπάλου. Με ό,τι πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα έχει αυτή η πραγματικότητα. Πλεονεκτήματα, διότι αξιολογεί η κοινωνία τα πρόσωπα τα οποία μπορεί να εμπιστευθεί, και αυτό προκύπτει απ’ όλες τις δημοσκοπήσεις, όσον αφορά ειδικότερα τους πολιτικούς αρχηγούς. Τα μειονεκτήματα που ενέχει μία τέτοια πραγματικότητα είναι η δημιουργία συνθηκών εφησυχασμού που εξωθούν πολλές φορές σε αβασάνιστες πρωτοβουλίες.
Με τα σημερινά δεδομένα -για να περιορίσουμε την αξιολόγηση σε όσα συμβαίνουν στο άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ- οι προοπτικές για το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη δεν εμφανίζονται ευοίωνες. Απλώς κατορθώνει και επιβιώνει στον χώρο της Κεντροαριστεράς χάρη στη γελοιογραφική πραγματικότητα, σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ, με βασική ευθύνη του νέου του αρχηγού. Αλλά και τις μνήμες από το εξίσου γελοιογραφικό κυβερνητικό παρελθόν του, το οποίο ο προηγούμενος αρχηγός του το καμουφλάριζε πίσω από μια μάσκα επιτηδευμένης σοβαρότητας.
