Χθες συμπληρώθηκαν έξι χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι, όπου έχασαν τη ζωή τους πάνω από 100 συνάνθρωποί μας. Δίκες συνεχίζονται, με εφέσεις, αλλά, αν ακούσει κανείς τους συγγενείς των άτυχων θυμάτων, θα διαπιστώσει ότι δεν είχαν και δεν περιμένουν να έχουν καμία δικαίωση οι νεκροί. Την απάντηση μόνο η πολιτεία μπορεί να τη δώσει. Ή ίσως και να υπάρχει στην παρατήρηση που έκανε συγγενής θυμάτων σε εκπομπή στην τηλεόραση. Υπάρχουν στην περίπτωση της τραγωδίας στο Μάτι δύο είδη ανθρώπων: οι κυβερνητικοί παράγοντες και τα θύματα. Με διαφορετική μεταχείριση για την κάθε πλευρά!
Δίκιο έχει. Πλήρη δικαίωση δυστυχώς τα θύματα δεν φαίνεται τελικά να έχουν. Μένει μόνο ανεξίτηλη η ευθύνη μιας γελοίας αριστερής κυβέρνησης, η οποία, ψευδόμενη και εφευρίσκοντας κάθε είδους δικαιολογία, επί σειρά ημερών και ενώ εκτυλισσόταν η τραγωδία προσπαθούσε να αποσείσει ό,τι της καταλογιζόταν για τους ερασιτεχνισμούς στην αντιμετώπιση μιας πολύ δύσκολης και θανατηφόρας κρίσης. Αξίζει να υπενθυμίσει κανείς πώς κουνούσε το δάκτυλο ο ΣΥΡΙΖΑ από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταγγέλλοντας την κυβέρνηση Καραμανλή για τις φοβερές πυρκαγιές της εποχής εκείνης. «Η ανικανότητά της να αντιμετωπίσει την καταστροφή αποκαλύφθηκε με εξαιρετικά οδυνηρό τρόπο… Η προεκλογική δημαγωγία δεν μπορεί να καλύψει τα αισθήματα οργής και αγανάκτησης…»
Η πραγματικότητα πλήρωσε με το χειρότερο νόμισμα την κυβέρνηση της Αριστεράς για την αλαζονεία της, την ανικανότητά της και τους ερασιτεχνισμούς της. Από την εποχή εκείνη των βαριών ευθυνών της, για το γεγονός ότι άφησε να γίνουν παρανάλωμα τόσοι συνάνθρωποί μας, μένουν τα ψεύδη της και η αγνόηση έστω και συμβολικών κινήσεων συμπαράστασης στους πληγέντες, με μία αυτοπρόσωπη παρουσία και ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για το δράμα που περνούσαν και την απόγνωση στην οποία βρίσκονταν. Ήταν μία στάση που επιβεβαίωνε για μία ακόμη φορά την υποκριτική κοινωνική ευαισθησία των αριστερών.
