Τις τελευταίες ημέρες στο επίκεντρο της κριτικής του Στέφανου Κασσελάκη είναι οι εξελίξεις στην Τράπεζα Αττικής, η οποία ως γνωστόν την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μοίραζε αβέρτα χρήμα και με προνομιακούς όρους σε ημετέρους επιχειρηματίεςαλλά και πολιτικούς. Επίσης, πριν καταπιαστεί με τη συγκεκριμένη τράπεζα ο Κασσελάκης, ζητούσε «διαφάνεια» και «φως» για τις ρυθμίσεις των δανείων που έχουν συνάψει με τις τράπεζες κόμματα και βουλευτές.
Συνδυάζοντας τις δυο αυτές αναφορές του, σκέφτηκα πόσο άβολα μπορεί να νιώθει ο «προνομιακός» δανειολήπτης της Τράπεζας Αττικής αλλά και υπεύθυνος του Τομέα Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ, Παύλος Πολάκης. Ο τελευταίος δεν θα έπρεπε πρώτος να δώσει το καλό παράδειγμα, από τη στιγμή που ο Κασσελάκης θέτει θέμα και για τους βουλευτές που δανείζονται από τις τράπεζες, ζητώντας να δημοσιοποιούν και την παραμικρή λεπτομέρεια στις ρυθμίσεις που έχουν κάνει;
Ας υποθέσουμε ότι η ΝΔ και οι δεξιοί δανειολήπτες βουλευτές δεν ανταποκρίνονται στο αίτημα του Κασσελάκη, και καλά κάνει και τους βγάζει στη σέντρα ή τους ασκεί κριτική. Οι δικοί του όμως βουλευτές γιατί δεν δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα; Τι τον εμποδίζει να βγάλει μια εγκύκλιο και να ζητά απ’ όλους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για τις εκκρεμότητές τους απέναντι σε τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.; Επίσης, για το «Πόθεν Έσχες», που ζητά να το δώσουν όλοι στη δημοσιότητα τώρα, γιατί θέτει ως προαπαιτούμενο τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι και δεν αποκαλύπτει τη δήλωση περιουσιακής κατάστασης που κατέθεσε ο ίδιος στις 30 Ιουνίου;
Γένους θηλυκού ο «Έλληνας Μελανσόν»
Στην Ελλάδα, εάν πάρουμε τοις μετρητοίς τις συγκρίσεις που γίνονται με τους πρωταγωνιστές των γαλλικών εκλογών, τότε η μόνη πολιτική αρχηγός που δικαιούται να εμφανίζεται ως «θηλυκός Μελανσόν» στη χώρα μας είναι η πρόεδρος του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου. Με αυτή συναγελάζεται, έχει τακιμιάσει πολιτικά και ιδεολογικά τα τελευταία χρόνια ο επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας, καθώς τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά τον Αλέξη Τσίπρα τούς θεωρεί «ελεεινούς και τρισάθλιους», επειδή πρόδωσαν την εμπιστοσύνη που τους έδειξε ο ελληνικός λαός, υπογράφοντας «αριστερά» μνημόνια κόντρα στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος το 2015.
!Ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, επικεφαλής αντιπροσωπείας του κόμματος, βρίσκεται από χθες στην Αβάνα έπειτα από πρόσκληση του ΚΚ Κούβας. Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ αποτελείται ακόμα από τους Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτή, Λευτέρη Νικολάου-Αλαβάνο, ευρωβουλευτή, Άρη Ευαγγελίδη, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, και Γιώργο Ελταχήρ, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του «Ριζοσπάστη».
Κάν’ το όπως ο Λαλιώτης!
Για το «σπαστό» δάνειο ύψους 100.000 ευρώ που είχε πάρει ο Παύλος Πολάκης από την Τράπεζα Αττικής την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώ επιφυλάξεις σχετικά με το αν τα χρήματα που εισέπραξε δαπανήθηκαν για τον σκοπό τον οποίο είχε επικαλεστεί όταν τα ζήτησε και του τα έδωσαν με μεγάλη ευκολία. Διότι με τις αγωγές και τις μηνύσεις που έχει δεχθεί για συκοφαντική δυσφήμηση, μπορεί να τα χρησιμοποιεί για να αποζημιώσει κόσμο και κοσμάκη.
Χθες του έκανε μήνυση και ο Άδωνις Γεωργιάδης, υποστηρίζοντας ότι προσβάλλει συστηματικά την ηθική του ακεραιότητα. Πάντως, εάν ο Π. Πολάκης ζοριστεί και κινδυνεύσει στο τέλος με εκποίηση της περιουσίας του, επειδή κάποιος από αυτούς που τον έχουν μηνύσει θελήσει να του πάρει και το σπίτι, τότε του προτείνουμε να μιμηθεί το παράδειγμα του Κώστα Λαλιώτη. Όταν ο τελευταίος καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμηση του αείμνηστου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, για να μη χάσει το σπίτι του στα Δολιανά, την αποζημίωση την πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ, επειδή αυτά που έλεγε ήταν στο πλαίσιο των καθηκόντων του. Και ο Π. Πολάκης μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο κάθε φορά που καταδικάζεται για συκοφαντική δυσφήμηση.
Ο «ενωτικός» Χρηστίδης
Την πιο έξυπνη ηγετική εμφάνιση στο ΠΑΣΟΚ, δίχως ο ίδιος να είναι υποψήφιος για την προεδρία, την έκανε ο βουλευτής του κόμματος Παύλος Χρηστίδης, με το «ενωτικό» πάρτι που διοργάνωσε την Τρίτη το βράδυ – και καλά για την ονομαστική του εορτή. Επικοινωνιακά τού βγήκε το προφίλ του πολιτικού που «ενώνει», καθώς τον τίμησαν στελέχη που στις εσωκομματικές εκλογές για την αρχηγία έχουν διαφορετικές προτιμήσεις. Βέβαια, ο μεγάλος ντόρος έγινε επειδή στη γιορτή που έκανε πήγαν ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Χάρης Δούκας, αλλά ο ένας κοιτούσε στην Ανατολή και ο άλλος στη Δύση, αποφεύγοντας να ανταλλάξουν μια θερμή χειραψία ή μια συντροφική αγκαλιά.
