Διαβάζει η κοινή γνώμη και εκπλήσσεται, όπως είναι φυσικό, ότι ο συλληφθείς από την Ελληνική Αστυνομία ως κύριος ύποπτος για τη δολοφονία του τοπογράφου ήταν βαρυποινίτης, είχε καταδικασθεί ισόβια, αλλά εξέτισε μόνο 15 χρόνια και, στο διάστημα που υποτίθεται ότι ήταν φυλακισμένος, έβγαινε από τη φυλακή, έκανε τα βράδια τις δουλειές του, που όλες άπτονται του ποινικού κώδικα, και επέστρεφε στο κελί του ανενόχλητος! Προφανώς εδώ έχουμε ένα κράτος δυσλειτουργικό αφενός και σάπιο σε σημεία του αφετέρου.
Η περίπτωση της μη έκτισης στο ακέραιο της ποινής που του επιβλήθηκε δεν είναι μοναδική ως φαινόμενο. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις το σχετικό σκεπτικό είναι αδιανόητο για την κοινή γνώμη. Η οποία βεβαίως δεν είναι εκείνη που δικάζει, αλλά προφανώς δεν στερείται στοιχειώδους λογικής. Και δεν είναι δυνατόν ο δικαστής να καλύπτεται πίσω από νόμους που αντιμετωπίζουν επιεικέστερα κάποια σοβαρά αδικήματα, όπως έκανε ο περίφημος νόμος Παρασκευόπουλου για λόγους που κανείς δεν γνωρίζει, παρά μόνο ο εισηγητής του νόμου και αυτοί που τον υπερψήφισαν.
Ο ισοβίτης διήγε εντός των φυλακών βίον ανθόσπαρτον, καθώς του επιτρεπόταν να βγαίνει έξω, να κάνει τις δουλειές του που άπτονταν του ποινικού κώδικα και να επιστρέφει. Προφανώς αυτοί που τον άφηναν να βγαίνει, δηλαδή οι υπεύθυνοι των φυλακών, έχουν σοβαρή ευθύνη. Αλλά ευθύνη έχουν και αυτοί που ελέγχουν το πώς πρέπει να λειτουργούν οι φυλακές. Αν γνώριζαν αλλά έκαναν τα στραβά μάτια, είναι συνυπεύθυνοι. Αν είχαν παντελή άγνοια, προφανώς δεν είναι ικανοί να κατέχουν τις θέσεις στις οποίες είναι διορισμένοι. Απορία: Τώρα που είδε το φως της δημοσιότητας η άνεση την οποία του παρείχαν στη φυλακή όπου ήταν κλεισμένος, οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν; Διότι, πέραν του ότι έπρεπε να είναι κλεισμένος, διέπραττε αδικήματα, όποτε οι φύλακες είναι κατά κάποιο τρόπο συνεργοί!
