Αναμενόμενο ήταν το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών και επομένως δεν προκάλεσε κάποια έκπληξη. Η πολιτική των Τόρις αποδοκιμάστηκε εμφατικά και αυτή η αποδοκιμασία εκπέμπει συγκεκριμένα μηνύματα της κοινής λογικής που απαιτούν οι λαοί από τις κυβερνήσεις τους.
Καλά τα οράματα των κυβερνήσεων, αλλά ούτε χορταίνει ο κόσμος με αυτά ούτε βελτιώνουν την καθημερινότητά του. Και οι Άγγλοι, μετά τη θεομηνία της υπουργού Τρας στα οικονομικά, θέλησαν αναδείξουν μία κυβέρνηση όχι μιας βαρύγδουπης πολιτικής αλλά της αντιμετώπισης των αυτονόητων. Γιατί ουδέποτε η Μεγάλη Βρετανία είχε βρεθεί στο σημερινό της χάλι. Με το Μεταναστευτικό να τη βαραίνει και να αντανακλάται στην εξουσία της μουσουλμανικής μειονότητας στην αυτοδιοίκηση. Με ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας περίπου σε αποσύνθεση. Με υποχρηματοδότηση των δημοσίων υπηρεσιών. Επομένως αξιολογήθηκε η αποτυχία και επελέγη, με συντριπτική μάλιστα διαφορά, αυτός που κατά την κρίση των Άγγλων θεωρείται πιο αποτελεσματικός και κυρίως αποφασιστικός. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, που σήμαναν αλλαγή διακυβέρνησης, και ο δείκτης μετοχών στο Χρηματιστήριο σημείωσε άνοδο και η στερλίνα σταθεροποιήθηκε, εμφανίζοντας στη συνέχεια, και αυτή, μικρή άνοδο. Πράγμα που σημαίνει ότι «ψήφισε» και η αγορά.
Με την τάση που σημειώνεται στην Ευρώπη προς τα συντηρητικότερα κόμματα, ας μην πανηγυρίσουν αφελώς οι κεντροαριστεροί, ότι με την νίκη των Εργατικών επανακάμπτει συγκεκριμένη ιδεολογία. Πρόκειται απλώς περί αποδοκιμασίας μίας αμήχανης πολιτικής και αναζήτησης άλλων προσώπων, που οι Άγγλοι θεώρησαν ότι ούτως ή άλλως θα τα καταφέρουν καλύτερα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το ναδίρ στο οποίο είχε καταδικάσει τη χώρα η πολιτική των Συντηρητικών.
Το εκλογικό αποτέλεσμα στη Μεγάλη Βρετανία εκπέμπει μία γενικότερη προειδοποίηση στην Ευρώπη και στις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ. Ότι η χαλαρότητα, οι δικαιωματισμοί, οι ανοχές και οι αστόχαστες πολιτικές έχουν όριο αποδοχής από τις κοινωνίες.
