Το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς για τις αγορές ξεκίνησε με την κεκτημένη ταχύτητα των ρεκόρ στα αμερικανικά χρηματιστήρια και με τον ίδιο τρόπο ολοκληρώθηκε, αναδεικνύοντας μεγάλο νικητή της κούρσας τον Nasdaq με άνοδο 19,35% και τον S&P 500 με κέρδη 15,3%. Η υπεραπόδοση αυτή των ΗΠΑ οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στις απροσδόκητα υψηλές πτήσεις τεχνολογικών κολοσσών όπως της NVDIA, της Amazon και άλλων, ενώ οι εταιρείες της πραγματικής οικονομίας, όπως αντικατοπτρίζονται στην πορεία του βιομηχανικού δείκτη Dow Jones (+4,09%), έδειξαν να ξεμένουν από ατμό.
Στην Ευρώπη ο μεγάλος χαμένος του πρώτου εξαμήνου ήταν ο γαλλικός CAC 40 (-0,85%) και όλοι μπορούν να καταλάβουν γιατί, βλέποντας την αναταραχή που έχει προκληθεί στα γαλλικά assets από την επικίνδυνη άνοδο των άκρων στις βουλευτικές εκλογές. Ο γερμανικός DAX και ο ελληνικός Γενικός Δείκτης «συντονίστηκαν» και ολοκλήρωσαν τους πρώτους έξι μήνες με ικανοποιητική άνοδο 8,8% και 8,6% αντίστοιχα.
Από σήμερα το ερώτημα που «βασανίζει» τους μεγάλους διαχειριστές κεφαλαίων μέχρι τους ιδιώτες επενδυτές είναι τι επιφυλάσσει για τα χαρτοφυλάκιά τους το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς. Το οποίο έχει δύο σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις σε Ευρώπη (Γαλλία χθες και β΄ γύρος τον Ιούλιο) και ΗΠΑ το φθινόπωρο, που πολιτικά και οικονομικά μπορεί να πυροδοτήσουν σοβαρές αλλαγές και αυξημένη αστάθεια στις αγορές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Στις επίσημες αναλύσεις τους μεγάλες χρηματιστηριακές εταιρείες και επενδυτικοί οίκοι δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους ότι ένα ενδεχόμενο τσουνάμι μείωσης ρίσκου (risk off) από μετοχές, κυβερνητικά και εταιρικά ομόλογα πιθανόν να βρίσκεται προ των πυλών. Εξού και η ΕΚΤ, που το τελευταίο που θα ήθελε σε μια χρονιά ασθενικών ρυθμών ανάπτυξης, υψηλών επιτοκίων και ποσοτικής σύσφιξης είναι να δει να σκάει από το πουθενά μια νέα κρίση χρέους και μάλιστα στη δεύτερη ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης, στέλνει με κάθε τρόπο το μήνυμα ότι διαθέτει «φουλαρισμένους» πυροσβεστήρες για να κατασβήσει εν τη γενέσει της μια δημοσιονομική πυρκαγιά.
Τώρα βέβαια το ιστορικό της ΕΚΤ και της Κομισιόν άλλα λέει, οπότε αν δούμε την κατάσταση να εκτραχύνεται μετά τον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών στις 7 Ιουλίου και ενδεχόμενη επικράτηση είτε της Ακροδεξιάς της Λεπέν είτε της Ακροαριστεράς του Μελανσόν, που έχουν ξεπατικώσει τον «παλιό καλό» ΣΥΡΙΖΑ με τα νταούλια και τις άκριτες παροχές, τον πρώτο λόγο θα έχουν οι αγορές που μέχρι τα μέσα της περασμένης εβδομάδας είχαν αποσύρει κεφάλαια δισεκατομμυρίων από τα γαλλικά assets, το υψηλότερο ποσό των τελευταίων 14 εβδομάδων.
!Σκεφτείτε πάντως να ζήσουμε κάνα μίνι πατατράκ αλλά την ερχόμενη εβδομάδα τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά και το δημοκρατικό κριτήριο των Γάλλων να υπερισχύσει σε τέτοιο βαθμό που μια πτώση των αγορών να αποτελέσει ευκαιρία.
Στην Ελλάδα ίσως έχουμε κάποιους λόγους μεγαλύτερης αισιοδοξίας, μόνο και μόνο επειδή είμαστε μια οικονομία «υψηλής ευαισθησίας» και εκτεθειμένη σε απρόβλεπτους εξωτερικούς παράγοντες, αλλά παράλληλα και σχετικώς προστατευμένη από την πολιτική σταθερότητα, τους αισθητά υψηλότερους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και την ασπίδα των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Για αυτό και η στήλη επιμένει να ακούει τους έμπιστους αναλυτές της, που λένε ότι ακόμη και στις 1.300 μονάδες να κατρακυλήσει ο Γενικός Δείκτης, θα είναι για να πάρει φόρα μέχρι τον επόμενο στόχο των 1.600-1.700 μονάδων.
Τρίτος μεγαλύτερος μέτοχος του… εαυτού της είναι σήμερα η ΔΕΗ, έχοντας φτάσει να ελέγχει το 6,0456% του μετοχικού της κεφαλαίου μέσω του προγράμματος επαναγοράς ιδίων μετοχών. Παραμένει άγνωστο πώς θα διαχειριστεί αυτόν τον πλούτο των 259.578.594,44 ευρώ (23.094.181 τίτλοι), ωστόσο το σύνηθες σε αυτές τις περιπτώσεις είναι είτε η διάθεσή τους σε επενδυτές μέσω placement ή σε εταιρείες στο πλαίσιο συνεργασιών, είτε η διαγραφή τους προκειμένου να ενισχυθεί η αξία των μετοχών των υφιστάμενων μετόχων. Θυμάμαι ότι λίγα χρόνια πριν αναλάβει ο Γ. Στάσσης το τιμόνι, σχεδόν τόσο είχε φτάσει να αξίζει ολόκληρη η ΔΕΗ…
Ο… ντετέκτιβ
