Καλές ήταν οι διορθωτικές κινήσεις που έκανε σε επίπεδο κυβέρνησης ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, όμως ο εκλογικός αγώνας δεν είναι υπόθεση μόνο των υπουργών αλλά και του ίδιου του κόμματος. Συνεπώς, θα πρέπει να αξιολογήσει και τις ικανότητες των προσώπων που είχαν θέσεις-κλειδιά στη δομή του κομματικού μηχανισμού της Πειραιώς.
Όταν πας να δώσεις μια εκλογική μάχη, πρέπει και τα πρόσωπα που κατέχουν θέσεις ευθύνης στο κόμμα να εμπνέουν σεβασμό, να διαθέτουν ισχυρή προσωπικότητα με ιστορικό βάθος στους αγώνες της παράταξης, να εγείρουν τα πλήθη με το επικοινωνιακό τους ταλέντο και να εκπέμπουν με την παρουσία τους σιγουριά και αυτοπεποίθηση.
Αν βρίσκονται σε καίρια πόστα του κόμματος πρόσωπα που δεν πληρούν τα συγκεκριμένα απαιτητικά κριτήρια, αλλά κάποιοι «υπάλληλοι» μικρομεσαίου βεληνεκούς με μηδενική επιρροή στην κοινωνική βάση της Νέας Δημοκρατίας, είναι λογικό να μην τους παίρνει κανένας στα σοβαρά.
Η ΝΔ είναι κόμμα εξουσίας και είναι ανεπίτρεπτο να δίνει την εντύπωση ότι τις εκλογικές μάχες τις αντιμετωπίζει με όρους φοιτητικών εκλογών. Αν σήμερα γίνει μια δημοσκόπηση στους ψηφοφόρους της ΝΔ με το ερώτημα «ποιος είναι γραμματέας της ΚΕ του κόμματος;», αμφιβάλλω εάν ξέρουν ποιος ή ποια είναι! Συνεπώς, ο Κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να δει και το κόμμα, όχι μόνο την κυβέρνηση.
Κοινοβουλευτικός αντιπερισπασμός
Την κατάργηση του τεκμαρτού τρόπου φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων και των ατομικών επιχειρήσεων προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, στο πλαίσιο συζήτησης του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών για τα ανασφάλιστα οχήματα. Στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας τονίζεται η αντισυνταγματικότητα της κυβερνητικής ρύθμισης, ενώ αναφέρεται ότι «το τεκμήριο του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος δεν είναι συνταγματικά ανεκτό, καθόσον δεν αφορά εξωτερικές ενδείξεις ή στοιχεία άμεσα συναρτώμενα με το τεκμαιρόμενο συμπέρασμα, αλλά βασίζεται στη σύγκριση με τον κατώτατο μισθό των απασχολουμένων με σχέση εξαρτημένης εργασίας, οι οποίοι τελούν υπό διαφορετικές επαγγελματικές και εισοδηματικές συνθήκες σε σχέση με τους ασκούντες ατομική επιχείρηση».
!Στο Σικάγο θα βρεθεί σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στις ΗΠΑ. Ο Στ. Κασσελάκης θα παρευρεθεί σε εκδήλωση που διοργανώνει το ίδρυμα Hippocratic Cancer Research Foundation (HCRF) με θέμα την πρόληψη του καρκίνου, κατόπιν πρόσκλησης από την πρόεδρο του ιδρύματος, Ελένη Μπούση. Επιπλέον, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει συναντήσεις με φορείς και παράγοντες της ελληνικής ομογένειας.
Εκκωφαντική σιωπή για τις καρατομήσεις
Χωρίς να θέλουμε να ευλογήσουμε τα γένια μας, σας είχαμε προϊδεάσει ότι μετά την απόλυση του Θανάση Θεοχαρόπολου από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσουν και άλλοι πρώην βουλευτές, που πληρώνονται από το κόμμα ως επιστημονικοί συνεργάτες βουλευτών. Χθες πήρε την άγουσα προς την «ανεργία» και ο πρώτος ξάδελφος του Αλέξη Τσίπρα και πρώην βουλευτής, Γιώργος Τσίπρας. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στη λίστα του Κασσελάκη υπάρχουν και άλλοι πρώην βουλευτές που έχουν βολευτεί σε διάφορες θέσεις και σιτίζονται από τον κομματικό κορβανά. Καταλαβαίνουμε πως, όσο κάθονται φρόνιμα, θα παίρνουν τον μισθό τους και δεν θα τους πειράξει ο Κασσελάκης. Επειδή όμως το θέμα αυτό δεν προσβάλλει μόνο αυτούς που απολύονται, καθώς βγαίνουν στη σέντρα ως «κομματικοδίαιτοι» και «αργόσχολοι», αλλά και αυτούς που σιωπούν, προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση ότι κανένα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιδρά. Με εξαίρεση ίσως τους Κ. Ζαχαριάδη, Κ. Νοτοπούλου και Γ. Ραγκούση. Αλήθεια, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που είναι και υπεύθυνη για τα δικαιώματα των εργαζομένων, τι λέει για όλα αυτά;
Ζητούνται στηρίγματα
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, είτε θέλει είτε όχι, το ποτήρι της αμφισβήτησης θα το πιει μέχρι τέλους. Συνεπώς δύσκολα θα αποφύγει το αίτημα για προκήρυξη εσωκομματικών εκλογών μέχρι το τέλος του χρόνου. Το θέμα είναι αν στη δοκιμασία αυτή στο τέλος θα είναι μόνος του ή θα εξασφαλίσει τη στήριξη της συντριπτικής πλειονότητας των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Και επειδή από τη χθεσινή κοινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας δεν δόθηκε η εντύπωση ότι διαθέτει ισχυρή ασπίδα προστασίας, αρχίζει πλέον να γεννάται το εξής ερώτημα: «Πώς κατάφερε να μη διακινδυνεύουν την προσήλωση προς το πρόσωπό του ούτε αυτοί που ευεργέτησε;». Ενδεχομένως να ποντάρει στην κοινωνική βάση του κόμματος. Όμως θα πρέπει να τον προβληματίσει το γεγονός ότι στην ειδησεογραφία κυριάρχησαν αυτοί που στάθηκαν απέναντί του. Και όχι αυτοί που βρίσκονται σιωπηρά στο πλευρό του.
