Το ερώτημα που προκύπτει στην παρούσα περίοδο είναι αν θα ακούσουμε κάποια σοβαρή συζήτηση για την Ευρώπη. Ποιες είναι οι θέσεις των κομμάτων και τι θα υποστηρίξουν στην ΕΕ για την ακρίβεια, την Οικονομία, την αμυντική και εξωτερική πολιτική της, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα της χώρας; Βρισκόμαστε λίγες εβδομάδες πριν από την 9η Ιουνίου, όπου οι Έλληνες πολίτες θα προσέλθουν στις κάλπες για να επιλέξουν τους αυριανούς βουλευτές που θα αντιπροσωπεύσουν τη χώρα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Δηλαδή, η επιλογή των κατάλληλων ατόμων, που έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην Ευρώπη.
ΛΑΙΚΙΣΙΚΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ
Τα κόμματα έχουν ήδη συμπληρώσει τα ψηφοδέλτιά τους. Παρατηρείται το φαινόμενο να επιλέγονται δημοφιλείς των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συνήθως πρόσωπα ξένα με το αντικείμενο που καλούνται να υπηρετήσουν, αρκεί να δώσουν τους πολύτιμους ψήφους στα κόμματα που αντιπροσωπεύουν. Επίσης παρατηρούμε, ότι ο προεκλογικός αγώνας προς το παρόν έχει επικεντρωθεί σε ένα ανελέητο λαϊκίστικο κουτσομπολιό. Βλέπουμε να κυριαρχούν οι κραυγές, οι κατηγορίες εκατέρωθεν μεταξύ των κομμάτων, οι απαράδεκτες και καταδικαστέες μπουνιές στη Βουλή (φασιστικές νοοτροπίες), οι εκκλήσεις για μη προσέλευση κάποιων επιλεκτικά ατόμων στις εκκλησίες των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας (απαράδεκτη νοοτροπία) και δεν ξέρω τι άλλο θα θαυμάσουμε σ’ αυτό τον προεκλογικό αγώνα, που είναι ντροπή για το πολιτικό μας σύστημα. Βλέπουμε επίσης ότι υπάρχουν λογικές που εκφράζονται ποικιλοτρόπως, με φωνές όπου κυριαρχεί η μισαλλοδοξία, η αλαζονεία, ο ρατσισμός, οι εθνικιστικές κορόνες πατριωτισμού χωρίς περιεχόμενο, απλά για να βρισκόμαστε σε αντιπαράθεση. Λογικές που μας βρίσκουν αντίθετους και αδυνατούμε εμείς οι δημοκράτες να τις ακολουθήσουμε. Και προφανώς δεν είμαστε διατεθειμένοι τον πατριωτισμό να τον χαρίσουμε στα φασιστοειδή στοιχεία που παρουσιάζονται με τον μανδύα του πατριώτη.
Το ερώτημα που προκύπτει στην παρούσα περίοδο είναι αν θα ακούσουμε κάποια σοβαρή συζήτηση για την Ευρώπη. Ποιες είναι οι θέσεις των κομμάτων και τι θα υποστηρίξουν στην ΕΕ για την ακρίβεια, την Οικονομία, και την αμυντική και εξωτερική πολιτική της, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα της χώρας; Η ΕΕ έχει σχεδιάσει τους τομείς δράσης της, ωστόσο έχει κολλήσει στην εφαρμογή τους, λόγω των αγκυλώσεων που υφίστανται μεταξύ των κρατών-μελών της. Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει ριζικά, χρήζει ριζικής μεταρρύθμισης. Έχει ανάγκη από ένα νέο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο, στο οποίο θα συνυπάρχει ο παρεμβατισμός των κυβερνήσεων και ο ιδιωτικός τομέας. Κυρίως όμως η βιομηχανική πολιτική της ΕΕ πρέπει να ξανααποκτήσει βασικό ρόλο. Και να αποτελέσει ένα βασικό στοιχείο για την κατάκτηση σημαντικής θέσης στην ΕΕ, στις γεωπολιτικές ισορροπίες. Η ΕΕ οφείλει να εγκαταλείψει το σημερινό «επαρχιακό όραμα» που τη διακατέχει και να αρχίσει με γοργούς ρυθμούς να σχεδιάζει μία νέα ευρωπαϊκή πολιτική με τη συνεργασία αρκετών κρατών-μελών της, στη σχεδίαση και την παραγωγή σύγχρονου καινοτόμου αμυντικού εξοπλισμού στον αέρα, τη θάλασσα και την ξηρά. Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή – Ιράν, η ΕΕ έχει περιέλθει σε ένα οικονομικό κατήφορο ως προς την ευημερία των πολιτών της. Αυτό το βλέπουμε ιδιαίτερα στους πολίτες του Νότου. Η ακρίβεια στην ενέργεια και στα βασικά είδη διατροφής έχει δημιουργήσει ένα νεφελώδες οικονομικό τοπίο. Απαιτούνται γενναία οικονομικά μέτρα για τη στήριξη της αγροτικής-κτηνοτροφικής παραγωγής, των μεσαίων και φτωχών στρωμάτων όσο ακόμη είναι νωρίς. Για να αποφύγουμε την επάνοδο στην εξουσία φασιστικών και λαϊκίστικων δυνάμεων, που θα διαταράξουν τις ισορροπίες στην ΕΕ, και θα την απομακρύνουν από την πορεία της προς την ένωση. Επίσης, απαιτούνται δυναμικές πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου καταπατούνται.
Τον Ιούλιο του 2018 η ΕΕ και το ΝΑΤΟ καθόρισαν κοινό όραμα αντιμετώπισης απειλών σε θέματα ασφάλειας. Ωστόσο, αυτή η λογική έχει αδρανοποιήσει την ΕΕ στα θέματα ασφάλειας.
ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ Η ΕΕ
Για να μην πω ότι το ΝΑΤΟ έχει ουσιαστικά καπελώσει την ΕΕ στα θέματα άμυνας. Γεγονός που προκύπτει και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, που ζητά να ξυπνήσει η Ευρώπη πριν να είναι αργά. Αμυντική και εξωτερική πολιτική, με τη δημιουργία στρατηγείου με Ευρωπαίο διοικητή και Ευρωπαίους επιτελείς, που θα συνεργάζεται επικουρικά με το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, για την αντιμετώπιση απειλών που είναι αντίθετες με τα συμφέροντά της. Δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού με τη συμμετοχική χρηματοδότηση των κρατών-μελών της ανάλογα των οικονομικών δυνατοτήτων των μελών. Ο οποίος θα περιλαμβάνει ένα συγκεκριμένο ποσοστό ανάλογο με τη δύναμη της κάθε χώρας-μέλους. Δημιουργία ειδικών δυνάμεων αναλόγως του πληθυσμού κάθε χώρας για την αντιμετώπιση των φαινομένων της κλιματικής αλλαγής (πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες κ.λπ.), για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης, και την επιτήρηση των συνόρων η Ελλάδα οφείλει να ζητήσει: Καμία ανοχή στην Τουρκία ως προς τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, που έχουν κατοχυρωθεί από τις διεθνές συνθήκες της Λωζάνης και των Παρισίων σε συνάρτηση με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας του 1982.
Καθαρή και ισχυρή παρέμβαση της ΕΕ στην Τουρκία για να ξεχάσει τα αναθεωρητικά της σχέδια σε βάρος της Ελλάδας, να ακυρώσει το Casus Belli και την απαράδεκτη τουρκολιβυκή συμφωνία, και να αντιληφθεί επιτέλους ότι τα σύνορα της Ελλάδας στην ξηρά, στη θάλασσα και στον αέρα αποτελούν ευρωπαϊκά σύνορα. Δυναμική πρωτοβουλία της ΕΕ για βιώσιμη λύση του Κυπριακού, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η ιστορία σέρνεται πενήντα χρόνια, δεν αντέχεται άλλο. Η Αγία Σοφία είναι κομμάτι των ιστορικών περιοχών της Κωνσταντινούπολης που ανήκουν στην Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO. Η διατήρηση της αρχιτεκτονικής του ναού, που αντιπροσωπεύει την πολιτισμική κουλτούρα Δύσης και Ανατολής θεωρείται επιβεβλημένη. Συνεπώς απαιτούνται συνολικές συνεχείς ενέργειες της ΕΕ σε συνεργασία με την UNESCO για τη διατήρηση του ναού στο αρχικό της καθεστώς.
