Τα διάφορα αντικαπνιστικά συνθήματα επάνω στα τσιγάρα, όπως «Το κάπνισμα μπορεί να σκοτώσει», «Μειώνει τη γονιμότητα», «Καταστρέφει το σπέρμα», «Προκαλεί γήρανση του δέρματος», «Δηλητηριάζει τους γύρω σας» και όλα τα λοιπά, θα μπορούσαν να αποτελέσουν, πραγματικά, έναν ισχυρό άξονα καταπολέμησης της ολέθριας συνήθειας, όπως ισχυρίστηκαν αυτοί που τα έγραψαν.
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι διάφορες επιστημονικές έρευνες (εκτός ελαχίστων) δεν έχουν καταλήξει επακριβώς στη σχέση καπνίσματος και φυσικής φθοράς. Πρόσφατες έρευνες που έγιναν σε υπεραιωνόβιους ανθρώπους (όχι απλώς αιωνόβιους, αλλά που έχουν υπερβεί την εκατονταετία!) έδειξαν ότι μεγάλος αριθμός από αυτούς ήταν αρειμάνιοι καπνιστές. Οπωσδήποτε η γενική αίσθηση είναι ότι το τσιγάρο δεν κάνει καλό. Όσοι καπνίζουμε το έχουμε δοκιμάσει στον λαιμό μας, στη γεύση μας, ακόμα και στις αντοχές μας.
Πόσο συνδέεται όμως αυτό το φαινόμενο με τον καπνό ως καπνό ή με το καταναλωτικό πάθος και την κατάχρηση, δεν έχει αντιμετωπιστεί πραγματικά σε επιστημονικό επίπεδο. Όπως και να έχει το πράγμα, άρχισαν ήδη διάφοροι σε ατομικό επίπεδο κυρίως, και σε ψιλοσυζητήσεις, να αναφέρουν ότι όλα αυτά τα μηνύματα πάνω στα κουτιά των τσιγάρων είναι πιο επικίνδυνα από τα ίδια τα τσιγάρα, διότι προδιαθέτουν τον καπνιστή προς ένα αυτοκαταστροφικό μέλλον. Με δεδομένο ότι ιδιαίτερα o καρκίνος αλλά και η ανδρική ανικανότητα είναι ασθένειες που συσχετίζονται άμεσα και επιστημονικά πλέον με την ψυχική προδιάθεση και την υποβολή, αρχίζει να γίνεται αντιληπτό ότι πιθανότατα ένας καπνιστής μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά στην εξέλιξη της υγείας του και τη συμπτωματολογία του διαβάζοντας τα μηνύματα αυτά. Ένα μήνυμα του τύπου «Σκέφτηκες καλά πριν καπνίσεις;» ίσως ήταν πολύ αποτελεσματικότερο από τα τρομοκρατικά αυτά μηνύματα, που σε τελική ανάλυση ούτε σε βοηθούν να κόψεις το τσιγάρο, αλλά ίσως και παραλύουν τις ψυχικές αυτοάμυνες του οργανισμού.
Οπωσδήποτε θα άξιζε να γίνει μία επιστημονική έρευνα που να δείχνει πού έχουν μεγαλύτερη έξαρση οι ασθένειες που σχετίζονται με την κατανάλωση καπνού. Εκεί όπου υπάρχουν αντικαπνιστικά μηνύματα επάνω στα τσιγάρα ή στις χώρες όπου δεν υπάρχουν μηνύματα επάνω στα τσιγάρα τους;
Τα χέρια εκπέμπουν φως
Τα ανθρώπινα χέρια λάμπουν, αλλά τα νύχια είναι αυτά που απελευθερώνουν το περισσότερο φως, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη ερευνητικού εργαστηρίου στη Λαπωνία, η οποία αναφέρει ότι όλα τα τμήματα του χεριού εκπέμπουν φως σε επίπεδο που μπορεί να ανιχνευτεί με ειδικά όργανα. Τα αποτελέσματα αυτής της νέας μελέτης έρχονται να υποστηρίξουν προηγούμενες έρευνες -βασισμένες στη γνωστή μέθοδο Κίρλιαν-, οι οποίες είχαν δείξει ότι όλα τα ζωντανά πλάσματα, συμπεριλαμβανομένων και των φυτών, εκπέμπουν φως. Εφόσον μάλιστα διαπιστώνεται ότι οποιαδήποτε ασθένεια επηρεάζει την ένταση και τη διάταξη της ακτινοβολίας, οι νέες αυτές έρευνες μπορεί να βοηθήσουν στην επινόηση εντελώς ανώδυνων μεθόδων διάγνωσης.
Ο Μιτσούο Χιραμάτσου, υπεύθυνος της ερευνητικής ομάδας από το Κεντρικό Εργαστήριο Ερευνών Χαμάτσου Προτόνικς, η οποία πραγματοποίησε τη μελέτη, ανέφερε μάλιστα ότι τα χέρια δεν είναι τα μοναδικά μέρη του σώματος που εκπέμπουν φως, απελευθερώνοντας φωτόνια, μικροσκοπικά ενεργειακά φορτισμένα σωματίδια φωτός. Το ίδιο συμβαίνει με το μέτωπο και με τα πέλματα των ποδιών. Το φως αυτό όμως, όπως επισημαίνει, είναι αόρατο στο ανθρώπινο μάτι και για να καταγραφεί απαιτήθηκε η συνδρομή ενός πολύ ισχυρού ανιχνευτή φωτονίων.
Ο ανιχνευτής λοιπόν έδειξε ότι από τα νύχια απελευθερώνονται 60 φωτόνια, από τα δάχτυλα 40 και από τις παλάμες μόλις 20. Ο Χιραμάτσου δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί παρουσιάζεται αυτή η μεγάλη ποσότητα φωτονίων από τα νύχια. Εικάζει όμως ότι τα νύχια, εξαιτίας των στοιχείων που τα αποτελούν, πιθανόν να λειτουργούν ως πρίσμα διάχυσης των φωτονίων. Το μεγάλο ερώτημα ωστόσο είναι πώς δημιουργείται αυτή η ακτινοβολία που εκπέμπεται από τα χέρια. Η άποψη του Χιραμάτσου και της ομάδας του είναι ότι θα πρέπει να οφείλεται σε ένα είδος χημικής διαδικασίας, παρόμοιας με αυτή που κάνει τις πυγολαμπίδες να λάμπουν. Τουλάχιστον το 40% αυτής της φωτεινότητας θα πρέπει να οφείλεται στη συνεχή χημική διαδικασία ανάμεσα στα χέρια μας και στο οξυγόνο, όπως έδειξε η μελέτη τους, και το υπόλοιπο 60% σε χημικές αντιδράσεις κάτω από το δέρμα. Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο Φριτζ Άλμπερτ Ποπ, αυθεντία στη διαδικασία βιολογικής παραγωγής φωτονίων, από το Διεθνές Ινστιτούτο Βιοφυσικής στη Γερμανία, ο οποίος υποστηρίζει μάλιστα ότι μπορεί κάποιος να βρει ακριβείς συσχετισμούς ανάμεσα σε αυτή την εκπομπή της ακτινοβολίας και σε συγκεκριμένες ασθένειες καθώς και τη σοβαρότητα της ασθένειας.
Σε πειράματα που πραγματοποίησαν αυτός και η ομάδα του σε ασθενείς με μυϊκή σκλήρυνση, διαπίστωσε ότι οι ρυθμοί εκπομπής φωτονίων από το μέτωπο και τα χέρια ακολουθούν ένα παρόμοιο βασικό μοτίβο, το οποίο όμως φαίνεται να γίνεται ακανόνιστο όταν το άτομο ασθενεί. Τόσο ο Χιραμάτσου όσο και ο Ποπ πιστεύουν ότι η έρευνα αυτού του φαινομένου βρίσκεται στα αρχικά στάδιά της και ελπίζουν ότι μελλοντικές μελέτες μπορεί να οδηγήσουν σε λεπτομερέστερα στοιχεία όσον αφορά τη σχέση εκπομπής φωτονίων και ασθένειας ώστε να δημιουργηθούν νέες ιατρικές διαγνωστικές εφαρμογές.
