Στη φιλοσοφία του Ποινικού Δικαίου το μείζον ζήτημα δεν είναι αν οι προβλεπόμενες ποινές είναι επιεικέστερες ή αυστηρότερες. Αλλά αν είναι δίκαιες. Αν δηλαδή υπηρετούν το περί δικαίου αίσθημα αναλόγως της βαρύτητας της τελεσθείσας πράξης. Και όταν αναφερόμαστε στο περί δικαίου αίσθημα, εννοούμε ένα αίσθημα σε αντικειμενική βάση δεδομένων και όχι βεβαίως αυτό που θα ικανοποιούσε λαϊκές διαθέσεις.
Στην περίπτωση των ποινών που επιβλήθηκαν για την τραγωδία στο Μάτι υπάρχει μια σύμπτωση της μέσα από αντικειμενικό πρίσμα θεώρησης του περί δικαίου αισθήματος με την ανάγκη της δικαίωσης συγγενών των θυμάτων και βεβαίως των ίδιων των θυμάτων, έστω και μετά θάνατον. Γι’ αυτό άλλωστε ο Άρειος Πάγος και η Εισαγγελία του αξιολογώντας την ελαφρύτητα των ποινών μελετά να εφεσιβάλει την πρωτόδικη απόφαση.
Οι ποινές έχουν και αποτρεπτικό αλλά και σωφρονιστικό χαρακτήρα. Αν επομένως είναι αναγκαίο σε μια οργανωμένη κοινωνία να υπάρχει λειτουργικό πλαίσιο έννομης τάξης, οι δύο παραπάνω σκοποί των προβλεπόμενων ποινών πρέπει να εξυπηρετούνται.
Τούτων δοθέντων είχε προκαλέσει εύλογη απορία η σπουδή -διότι παραμονές εκλογών περί σπουδής πρόκειται-, της αριστερής κυβέρνησης να αλλάξει τον Ποινικό Κώδικα, με σειρά επιεικέστερων διατάξεων ακόμη και για τις περιπτώσεις βιασμού, που, ευτυχώς, μετά τη γενική κατακραυγή η σχετική διάταξη απαλείφθηκε. Δεδομένου δε ότι η τραγωδία στο Μάτι με την εκατόμβη νεκρών προηγήθηκε της αλλαγής των ποινικών διατάξεων, νομιμοποιείται κάποιος αν εκφράσει την υποψία για τη σπουδή αυτή όσον αφορά τις αλλαγές που ψηφίστηκαν.
Αυτή τη γενική απορία την ακολούθησαν βεβαίως και άλλες, που εξέταζαν τη σκοπιμότητα της προώθησης επιεικέστερων διατάξεων με τις ψήφους των αριστερών και των ακροδεξιών συμμάχων τους. Διότι ορθώς οι σκεπτόμενοι υπέθεσαν ότι δημιουργείται νομικό πλαίσιο πληρέστερης προστασίας για το μέλλον περιπτώσεων που θα οδηγηθούν ή οδηγούνται στο δικαστήριο και που έχουν σχέση με αδικήματα προσβολής της έννομης τάξης. Και για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μονίμως την επιχειρηματολογία ότι πρόκειται για λαϊκές αντιδράσεις στην κυριαρχούσα κοινωνική αδικία!
