Αν δεν κάνω λάθος, ο πολιτευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπανώτας στις ψυχαγωγικές εκπομπές όπου συμμετέχει την τελευταία τουλάχιστον εικοσαετία βιοπορίζεται με το να σχολιάζει τους άλλους. Το «κουσκούς» αφορά κυρίως ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την πολιτική, όχι μόνο για αυτά που λένε αλλά και για αυτά που γράφουν ή τους γράφουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έχουμε όμως μία απορία. Όταν σε αυτές τις εκπομπές προβάλλεται κάτι που έχει γραφτεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο ίδιος ζητά την άδεια από τους πρωταγωνιστές του θέματος για να τοποθετηθεί ώστε να έχει τα νώτα του φυλαγμένα μη φάει κανένα εξώδικο; Σίγουρα όχι. Και ευτυχώς δηλαδή, διότι αυτό θα συνιστούσε λογοκρισία και πλήγμα στην ελευθερία έκφρασης.
Και ενώ στον τομέα του «κουσκούς» και του ψυχαγωγικού «μπλα μπλα» ο ίδιος έχει διαπρέψει τόσα χρόνια με τα καυστικά και εύστοχα πολλές φορές σχόλιά του, τώρα που εισήλθε στον στίβο της πολιτικής απειλεί με προσφυγή στη Δικαιοσύνη όσους «συναδέλφους» του αναδημοσιεύουν τις παρεμβάσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες και επέφεραν τον αποκλεισμό του από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Σοβαρά τώρα; Ο κ. Παπανώτας είναι πλέον πολιτικό πρόσωπο και είναι καθήκον των δημοσιογράφων να ενημερώνουν την κοινή γνώμη για τις θέσεις που διατυπώνει και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία ο ίδιος το προηγούμενο διάστημα χρησιμοποιούσε ως επικοινωνιακό εργαλείο για να προωθήσει την υποψηφιότητά του ή για να απαντήσει σε όσους τον «πολέμησαν», ανακαλύπτοντας τι έλεγε παλαιότερα για τις κακοποιημένες γυναίκες.
Θα μάθουν τη γραμμή «παπαγαλία»
Με οδηγό τη λαϊκή ρήση «ο φόβος φυλάει τα έρμα», η Κουμουνδούρου, για να εκμηδενίσει τις πιθανότητες εκδήλωσης σοβαρών προεκλογικών λαθών από άστοχες τοποθετήσεις ή γκάφες των στελεχών και μελών του κόμματος, έχει ενεργοποιήσει τον τομέα τεκμηρίωσης, στέλνοντας για κάθε θέμα που απασχολεί την επικαιρότητα το αντίστοιχο «επικοινωνιακό σκονάκι». Μάλιστα, η οδηγία που έχει δοθεί προς τους παραλήπτες των σημειωμάτων είναι να μην παρεκκλίνουν από αυτά. Δηλαδή να εξοικειωθούν με την «παπαγαλία» του ποιήματος, για να μη σημειώνονται στον δημόσιο λόγο τους παραφωνίες.
!Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη τα μηνύματα για τις εκλογικές επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ είναι εξόχως ανησυχητικά. Το θέμα είναι πως θα αντιδράσει η ηγεσία του κόμματος, προκειμένου να μην επαληθευτούν οι εφιαλτικές προγνώσεις των δημοσκόπων.
Το χαστούκι και το εγκόλπιο ανεξικακίας
Ενόψει των αγίων ημερών του Πάσχα θα συνιστούσα στον πρόεδρο του κόμματος ΝΙΚΗ, Δημήτρη Νατσιό, να αφήσει τα μισαλλόδοξα πολιτικά κηρύγματα προς το εκλογικό ποίμνιό του και να προσφέρει στα μέλη του κόμματος ένα βιβλίο, που είχαμε όταν πηγαίναμε στο κατηχητικό, με τίτλο «Άφες Αυτοίς. Εγκόλπιο Ανεξικακίας». Ίσως τότε κάποιοι πολιτευτές του κόμματός του, αντί να χειροδικούν, μάθουν να συγχωρούν.
Και αναφέρομαι στην περίπτωση υποψήφιας βουλευτού της ΝΙΚΗΣ, η οποία χαστούκισε μέσα σε ιερό ναό της Καβάλας τη βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Αγγελική Δεληκάρη. Το περιστατικό καταδικάστηκε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ενώ η ΝΙΚΗ υπό το βάρος της αποκάλυψης της κομματικής ιδιότητας της δράστιδος υποχρεώθηκε να πάρει θέση, ανακοινώνοντας ότι θα παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό του κόμματος με το ερώτημα της διαγραφής. Η πράξη της χαρακτηρίστηκε «απαράδεκτη» και «αδιανόητη» από την ηγεσία της ΝΙΚΗΣ. Ωστόσο στην ίδια ανακοίνωση εμφανής ήταν η προσπάθεια του κόμματος να την παρουσιάσει ως «ξένο σώμα», επειδή είχε απομακρυνθεί εδώ και καιρό από τον χώρο.
Πολιτική παρέμβαση και υπονοούμενα
Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, Μ. Καρυστιανού, μιλώντας σε εκδήλωση στον Βόλο χαρακτήρισε «σάπιο» το πολιτικό σύστημα της χώρας στηλιτεύοντας τον τρόπο λειτουργίας του εδώ και πενήντα χρόνια. Επεκτείνοντας την παρέμβασή της εκτός της υπόθεσης των Τεμπών, για την οποία στο τέλος σημείωσε πως «έγιναν τα πρώτα ρήγματα στο σύστημα, για να αλλάξουν όλα από εμάς, την κοινωνία», σημείωσε: «Κάποιοι φωνάζουν, αλλά τόσο όσο. Κάποιοι μπαίνουν σε κρυφά ανταλλάγματα, δημοσίως διαφωνούν, αλλά τι γίνεται κεκλεισμένων των θυρών; Άλλοι αλλάζουν με μεγάλη ευκολία κόμματα εγκαταλείποντας την ιδεολογία που κάποτε υιοθέτησαν, γιατί προφανώς δεν βρέθηκαν εκεί κινούμενοι από αυτή αλλά μόνο για την καρέκλα. Δεν αισθάνονται καμία ντροπή να κατηγορούν ένα κόμμα και στη συνέχεια να πολιτεύονται με αυτό».
