Μικρή παύση για την αφομοίωση των καλών ειδήσεων του προηγούμενου διαστήματος, μέχρι νεωτέρας, σηματοδοτεί η έκθεση της Bank of America για τις ελληνικές τράπεζες. Η BofA (που ήταν σύμβουλος του ΤΧΣ στην αποεπένδυση από την Τράπεζα Πειραιώς) επανήλθε στην κάλυψη των ελληνικών τραπεζών και ήταν αρκετά αυστηρή. Η επενδυτική τράπεζα σημειώνει ότι οι ελληνικές τράπεζες διαπραγματεύονται με εκτιμώμενο δείκτη P/E για το 2025 στο 5,3x – 6,9x και P/B στο 0,7x, για δείκτη ROTE στο 12%. Πρόκειται για επίπεδα αποτιμήσεων που δεν είναι πλέον χαμηλά και βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτά των τραπεζών της ανεπτυγμένης Ευρώπης (P/E στο 6,7x για το 2025 και P/B στο 0,8x για δείκτη ROTE στο 13%) και των τραπεζών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (P/E στο 6,5x για το 2025 και P/B στο 0,8x για δείκτη ROTE στο 14,6%). Ωστόσο, η μέση μερισματική απόδοση των ελληνικών τραπεζών για το 2024-2025 θα κινηθεί στο 5,4%-6% και είναι υψηλότερη από αυτήν των τραπεζών της περιοχής EEMEA, που διαμορφώνεται στο 4,8%-5,5%, αλλά όχι τόσο υψηλή όσο των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών τραπεζών, που κινείται στο 6,9%-7,1%, και των τραπεζών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, που είναι στο 6,1%-7%, αντίστοιχα.
Δύο μέρες απομένουν στις εταιρείες διαχείρισης για να υποβάλουν επικαιροποιημένους φακέλους στην ΤτΕ για την επαναδειοδότησή τους και, όπως έγραφε η στήλη, 5-6 εταιρείες αναμένεται ότι θα βγουν εκουσίως από την κούρσα. Τα νεότερα που μαθαίνω κάνουν λόγο για απροθυμία των εταιρειών να λάβουν τη «μεγάλη άδεια», που τους δίνει δικαίωμα να αναχρηματοδοτούν δάνεια υπό εξυγίανση, ώστε αυτά να γυρίσουν «πράσινα» στις τράπεζες. Και αυτό μόνο καλό δεν είναι για την έξοδο των «κόκκινων» δανείων από την πραγματική οικονομία, που είναι και το τελικό ζητούμενο. Τα πράγματα δυσκολεύουν και από τον SSM, που δεν λέει να δει με καλό μάτι την αναχρηματοδότηση πρώην «κόκκινων» δανείων και από τις τράπεζες.
Μιλώντας για τράπεζες και δυσκολίες, χρήζει πλέον ιδιαίτερης προσοχής η τήρηση των ρυθμίσεων από τους δανειολήπτες. Και για τις τράπεζες, ώστε να μην αυξηθούν τα «κόκκινα» δάνεια και για τους δανειολήπτες, γιατί αλλιώς γίνεται μονόδρομος ο πλειστηριασμός. Η κρισιμότητα της τήρησης των ρυθμίσεων έχει να κάνει με την άνοδο των τιμών των ακινήτων. Όπως μου εξηγούσε φίλος τραπεζίτης, οι ρυθμίσεις δανείων που έχουν κάνει οι τράπεζες από το 2020 και μετά είναι αποκλειστικά μακροχρόνιες και περιλαμβάνουν κούρεμα. Για να παραμένουν σε ισχύ, ο δανειολήπτης πρέπει στον πρώτο χρόνο της ρύθμισης να μην έχει καθυστερήσει δόσεις πέραν των 90 ημερών και για τα επόμενα δύο χρόνια να μην έχει καθυστέρηση πάνω από έναν μήνα. Στην πράξη (με κάποιες εξαιρέσεις, που η μηνιαία δόση είναι κάτω των 100 ευρώ), ο δανειολήπτης δεν πρέπει να χάσει ούτε μία δόση. Αν χάσει, δεν υπάρχει διαφυγή από τον πλειστηριασμό ή την πώληση του δανείου. Και αυτό διότι θα είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να εξυπηρετήσει μια νέα ρύθμιση, η οποία θα λάμβανε ως βάση τις σημερινές υψηλότερες τιμές των ακινήτων και άρα θα απαιτούσε υψηλότερη μηνιαία δόση.
!Η στήλη έγραφε για τις λήξεις κεφαλαίων που έχουν δανειστεί από την ΕΚΤ οι τράπεζες στο πλαίσιο του προγράμματος TLTRO III. H ρευστότητα αυτή αποσύρεται σταδιακά από το σύστημα, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις χορηγήσεις των τραπεζών. Η πλεονάζουσα ρευστότητα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα έχει μειωθεί κατά 1,2 τρισ., σε 3,5 τρισ. ευρώ, από το υψηλό των 4,7 τρισ. τον Νοέμβριο του 2022.
