Οι ανακοινώσεις του υπουργού Παιδείας για τις ποινές που δύναται να εφαρμοσθούν για τους μαθητές, εφόσον εμπλέκονται σε πράξεις μπούλινγκ κατά συμμαθητών τους ή καταστροφές δημόσιων αντικειμένων και υποδομών, συμπίπτουν χρονικά με τμήμα της ενημέρωσης που έκανε ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην τακτική συνάντησή τους, για την ποινή μέχρι και της διαγραφής φοιτητών, εφόσον εμπλέκονται σε καταλήψεις και σε δολιοφθορά των πανεπιστημιακών χώρων και εργαστηρίων.
Η Ελλάδα αναζητά την ανασυγκρότησή της και σε θέματα πειθαρχίας και σεβασμού των μαθητών και των φοιτητών της, μετά τον αιφνιδιασμό των εκρήξεων βίας σε σχολεία και πανεπιστήμια. Το όλο θέμα στη βάση του δεν είναι αμιγώς πολιτικό. Ούτε αμιγώς αστυνομικό ή δικαστικό. Ουσιαστικά μιλάμε για έναν κώδικα ατομικής αξιοπρέπειας, προσωπικής ηθικής και συνευθύνης για τη δημόσια περιουσία. Για πολλά χρόνια, μάλλον δεκαετίες, επεκράτησε ένα πνεύμα ελευθεριότητας και επιμελούς ανευθυνότητας για τους μαθητές και τους φοιτητές. Στις παραδοσιακές καταλήψεις και τον εκφοβισμό καθηγητών και συμφοιτητών των κουκουλοφόρων και των «μπαχαλάκηδων» προστέθηκαν οι έφηβοι και οι έφηβες με βίαιες συμπεριφορές, που προσβάλλουν και προπηλακίζουν συμμαθητές και συμμαθήτριες στις αυλές των σχολείων. Φθάσαμε στο σημείο ως κοινωνική συγκρότηση ή ως έννομη τάξη να παρατηρούμε συμμορίες ανηλίκων που δίνουν ραντεβού ακραίας βίας ή και θανάτου. Προφανώς κάτι υπάρχει λάθος στον τρόπο διαπαιδαγώγησης αλλά και μια έμμεση συστημική σχεδόν ανοχή στη βία, από τη στιγμή που δεν προβλέπεται σε κανένα επίπεδο εκπαίδευσης μια εύλογη πειθαρχία. Εκεί που δεν υπάρχουν κανόνες, η επαναλαμβανόμενη αταξία και ο πρωτογονισμός γίνεται τάξη.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ασκώντας την πολιτειακή της λειτουργία επαναφέρει κανόνες ανάσχεσης της αυθαιρεσίας. Διαπαιδαγώγησης στον σεβασμό του συνάνθρωπου. Τάξης στην κοινωνική συγκρότηση. Δεν φθάνουν φυσικά οι πολιτικές αποφάσεις, αφού οι οικογένειες θα πρέπει να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Σίγουρα όμως είναι μια καλή αρχή…
