Οι πολιτικοί κρίνονται από τα πεπραγμένα τους και όχι από την ανάληψη ευθυνών σε ιστορικό χρόνο, πολύ καιρό μετά την απομάκρυνση από τη διακυβέρνηση ή την ενεργό πολιτική. Για παράδειγμα εμφανίσθηκε ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας σε συνέδριο και μίλησε για «λάθος χειρισμούς» σε δύο κορυφαίες υποθέσεις των ημερών της πρωθυπουργίας του. Την υπόθεση Novartis και τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Αναφερόμενος στην πρώτη, που χαρακτηρίσθηκε από τον δικό του υπουργό Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλο ως το «κορυφαίο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους», δεν μπορεί να μιλά απλώς για λάθος χειρισμούς 59 μήνες από την αναγγελία της υπόθεσης ως «σκανδάλου». Κατηγορήθηκαν κορυφαία πολιτικά στελέχη από τους αντίπαλους κομματικά χώρους, επιχειρήθηκε με «σκοτεινούς» μάρτυρες η «δολοφονία χαρακτήρα» τους, συκοφαντήθηκε στη βάση καταθέσεων και δικογραφιών η κυβερνητική τους πορεία και συμμετοχή, εξευτελίστηκε ως προς την αξιοπιστία της τελικά η ίδια η Δικαιοσύνη, εμπεδώθηκε με δόλο από την πλευρά του κυβερνώντος τότε ΣΥΡΙΖΑ η απόλυτη τοξικότητα στο κοινοβουλευτικό περιβάλλον. Τελικά διέφυγαν των ευθυνών τους και αυτοί που πράγματι είχαν εμπλακεί και δεν ήταν πολιτικοί, στο προνομιακό πεδίο, με αθέμιτους τρόπους, για τη Novartis. Χάθηκε ουσιαστικά η ευκαιρία να αποζημιωθεί επαρκώς το ελληνικό Δημόσιο και να τιμωρηθούν οι πραγματικοί εμπλεκόμενοι.
Αλλά και στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, διαδικασία που εμπιστεύτηκαν και συμμετείχαν κορυφαίοι επιχειρηματίες της χώρας, η σαθρή και φτηνή προσπάθεια να αποκτήσει μιντιακό βραχίονα ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να καλύπτονται οι προδιαγραφές συμμετοχής που η ίδια η κυβέρνηση τότε έθεσε, καταλήγοντας σε ένα παιχνίδι με βοσκοτόπια και «σκιές», κατασυκοφαντήθηκε τελικά η ίδια η σοβαρότητα του κράτους, το κύρος της πολιτικής και άφησε εκκρεμότητες που ακόμη δεν έχουν επιλυθεί. Όλα αυτά με μια εκ των υστέρων δήλωση για «λάθος χειρισμούς» δεν καλύπτονται…
