Η ΝΕΑ Δημοκρατία κινείται από τα όρια της Κεντροαριστεράς μέχρι τα όρια της Ακροδεξιάς. Ουσιαστικά, αν μιλήσουμε στη βάση του αμερικανικού μοντέλου, κινείται από τα όρια της αριστεράς πτέρυγας του Δημοκρατικού κόμματος μέχρι τα όρια της ακραίας δεξιάς του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Αποτελώντας πλέον σήμερα το πιο ιστορικό κόμμα διακυβέρνησης στην Ελλάδα, που παραμένει μάλιστα κυρίαρχο κόμμα εξουσίας, έχει να συνθέσει δυο διαφορετικές «ατζέντες». Αυτή του σύγχρονου «δικαιωματισμού» των μειονοτήτων που ακουμπά την ακραία woke κουλτούρα, μέχρι την κλασικά δυτική φιλελεύθερη της παραδοσιακής Χριστιανοδημοκρατίας στην Ευρώπη και των Ρεπουμπλικανών υπερασπιστών των παραδοσιακών και πιο πατριωτικών, υπό την έννοια του σκεπτικισμού έναντι της παγκοσμιοποίησης, αμερικανικών αντιλήψεων.
ΣΕ ΜΙΑ φάση που η Ελλάδα αναζητεί και κινείται με δυναμισμό, υπό την ηγεσία Μητσοτάκη, προς την ανασυγκρότησή της σε έναν κόσμο όπου όλα κινούνται, αναδιατάσσονται και αμφισβητούνται, ή μια Ευρώπη που αναζητά την επόμενη ημέρα της μέσα σε μια ομίχλη ιδεών, συμφερόντων και συσχετισμών, η χθεσινή συνεδρίαση στο Κοινοβούλιο αποτέλεσε μια ευκαιρία προβολής του δισυπόστατου του πολιτικού χαρακτήρα της. Ο δεσπόζων λόγος της κυβέρνησης για το θέμα του πολιτικού γάμου των ομόφυλων και ο συγκροτημένος αντίλογος θέσεων και εκτιμήσεων του πρώην πρωθυπουργού και ιστορικού στελέχους της Κεντροδεξιάς Α. Σαμαρά αποτελούν στιγμιότυπα από το πολύ κοντινό μέλλον.
ΌΤΑΝ οι αποφάσεις και οι προβληματισμοί, όχι μόνον για θέματα διεθνούς πολιτικής, αναπτυξιακής διάθρωσης και στρατηγικής αλλά και για τους θεσμούς, τη λειτουργία της δημοκρατίας, τις κεντρικές συνεκτικές παραδοχές για την κοινωνία, την έννοια των ατομικών δικαιωμάτων, δεν θα είναι καθόλου εύκολες ή κλισέ. Πολλά ζητήματα μάλιστα θα προκύψουν μέσα από τη διεύρυνση των εφαρμογών της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης ή των επιτευγμάτων της ερευνητικής ιατρικής και της ρομποτικής.
Τη χθεσινή λοιπόν παράθεση αρχών και θέσεων εντός της Κεντροδεξιάς, ας την δούμε ως ανάμνηση… από το κοινό μέλλον.
