ΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ των αγροτών στην Ελλάδα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κλαδικό ζήτημα. Είναι στρατηγικής σημασίας για τη χώρα η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα αλλά και η αποκέντρωση του πληθυσμού από την Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις προς την επικράτεια της χώρας. Δεν μπορεί να υπάρξει, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά, αναβάθμιση της χώρας με ορίζοντα αν δεν ανακτηθεί η βάση της παραγωγικότητας και της νέας επιχειρηματικότητας στον αγροτικό-κτηνοτροφικό τομέα, στη μεταποίηση και τις εξαγωγές. Η Ελλάδα του 2030 θα πρέπει να βρει την αναστροφή της μετανάστευσης των μεταπολεμικών δεκαετιών των 1950 και 1960. Το ίδιο αφορά και τη νησιωτική χώρα, με επιπρόσθετο στόχο την επιστροφή στα ναυτικά επαγγέλματα και την αλιεία.
ΣΤΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ από τους χώρους συγκέντρωσης και διαμαρτυρίας των αγροτών, εκτός των αποζημιώσεων αναδεικνύονται πολύ συγκεκριμένα ζητήματα από τα οποία εξαρτώνται η αγροτική παραγωγή, η κτηνοτροφία ή η μελισσοκομία. Είναι φανερό ότι ο πάντα λειτουργικός, παραγωγικός και μεθοδικός πρωθυπουργός, κ. Μητσοτάκης, δυστυχώς, θα πρέπει να εγκύψει προσωπικά στους τομείς αυτούς. Να δώσει αυστηρές και επίμονες οδηγίες στα κυβερνητικά στελέχη του και τα επιτελεία τους, εν ανάγκη να επιστρατεύσει ειδικευμένους αξιωματούχους και προσωπικότητες εκτός πολιτικής και τελικά επί της δικής του διακυβέρνησης να επιτευχθεί το «break through» στον στρατηγικό αυτό τομέα για την ισχύ και την ευημερία της Ελλάδας.
ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ επίπεδο, η εξέγερση των αγροτών δείχνει τα όρια της αστοχίας και των λανθασμένων επιλογών της Κομισιόν, που τώρα πλέον αναδιπλώνεται σε σχέση με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις που θα καθορίσουν την επόμενη ημέρα για τη δομή και τη λειτουργία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα στη χώρα μας για την επόμενη τριετία μάς δίνει την ηρεμία έτσι ώστε τα εθνικά μας συμφέροντα να υπηρετηθούν.
