Τη μεγαλύτερη πρόκληση της πολιτικής του σταδιοδρομίας αντιμετωπίζει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, λόγω του πολέμου με τη Χαμάς (με το ενδεχόμενο γενικότερης ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή) τη στιγμή που η ισλαμική οργάνωση κρατά περίπου 150 ομήρους στη Γάζα (και πολίτες τρίτων χωρών, εκτός Ισραηλινών). Σύμφωνα με τη Χαμάς, οι όμηροι κρατούνται σε υπόγειες σήραγγες στη Γάζα. Να σημειωθεί πως στελέχη της ισλαμικής οργάνωσης απείλησαν να αποκεφαλίσουν τους ομήρους αν το Ισραήλ κλιμακώσει τους βομβαρδισμούς, μεταδίδοντας μάλιστα τις φριχτές εικόνες σε ζωντανή μετάδοση.
Η περίπτωση των ομήρων λειτουργεί σαν επιπλοκή στη σχεδιαζόμενη χερσαία εισβολή του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, ενώ μαίνονται παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωσή τους, με τρίτα κράτη και τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό να κάνουν την απόπειρα να λειτουργήσουν ως μεσολαβητές για την απελευθέρωσή τους. Έγινε γνωστό πως η Χαμάς ανακοίνωσε την απελευθέρωση μίας Ισραηλινής και τον δύο μικρών παιδιών της, κάτι που δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί από το Ισραήλ.
Η κυβέρνηση
Ο Νετανιάχου που σχημάτισε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με κόμματα που τον πολεμούσαν μέχρι πρότινος με σκληρότητα (λόγω του νομοσχεδίου για τη δικαστική μεταρρύθμιση που προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στο Ισραήλ) είναι ένας από τους τρεις πρωθυπουργούς που χρωστάνε την ανάδειξή τους σε μία επιτυχημένη καταδρομική επιχείρηση των Ισραηλινών στο Έντεμπε στην Ουγκάντα, το 1976, για τη διάσωση Ισραηλινών ομήρων.
Ειδικά αυτός τη χρωστάει στον μεγαλύτερο αδελφό του, διοικητή των Ισραηλινών κομάντος στην επιχείρηση, συνταγματάρχη Γιόνι Νετανιάχου. Οι άλλοι δύο είναι ο Σιμόν Πέρες, υπουργός Άμυνας την περίοδο σχεδίασης και διεξαγωγής της επιχείρησης και ο Εχούντ Μπάρακ, ο διοικητής Στρατιωτικών Πληροφοριών κατά τη σχεδίαση και εκτέλεση της επιχείρησης.
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου (Ben Nitay για τους Αμερικανούς) ήταν τότε φοιτητής αμερικανικού πανεπιστημίου που σκόπευε να ασχοληθεί με επιχειρήσεις. Όπως προαναφέραμε ήταν ο μικρότερος αδελφός του Γιόνι Νετανιάχου, του μοναδικού ένστολου νεκρού της «Επιχείρησης Έντεμπε». Ο Γιόνι Νετανιάχου ανακηρύχτηκε εθνικός ήρωας του Ισραήλ και σύμφωνα με τους αναλυτές, με τον θάνατό του άνοιξε τον δρόμο στον αδελφό του Μπενιαμίν ώστε να ασχοληθεί με την πολιτική. Σε σύντομο σχετικά διάστημα πέτυχε να ανακηρυχτεί πρωθυπουργός.
Η ιστορία του Έντεμπε θεωρείται από τους αναλυτές ως βασική παράμετρος που ερμηνεύει τη βιωματική, αποφασιστική και συγκρουσιακή στάση του Νετανιάχου σε σχέση με το Παλαιστινιακό. Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμηθούμε πώς εξελίχθηκε η περιπέτεια στο Έντεμπε. Η δεκαετία του 1970 έχει χαρακτηριστεί ως η εποχή των αεροπειρατειών, που γίνονταν για τη δημοσιοποίηση του Παλαιστινιακού, ενός προβλήματος που και σήμερα παραμένει άλυτο.
Στις 27 Ιουνίου του 1976, μία πτήση ρουτίνας, η «Air France 139» απογειώθηκε από το Τελ Αβίβ για το Παρίσι με ενδιάμεση στάση στην Αθήνα, όπου επιβιβάστηκαν τέσσερις τρομοκράτες. Ήταν ένα ζευγάρι Γερμανών αριστεριστών, μέλη της Ομάδας Μπάαντερ-Μάινχοφ, καθώς και δύο Παλαιστίνιοι. Οι αεροπειρατές επέλεξαν να επιβιβαστούν στο αεροδρόμιο των Αθηνών, επειδή οι Γερμανοί επικεφαλής των αεροπειρατών θεωρούσαν ότι στο αεροδρόμιο αυτό ήταν πιο εύκολο να περάσουν τους ελέγχους επιβίβασης.
Η αεροπειρατεία εκδηλώθηκε λίγα λεπτά μετά την απογείωση από την Αθήνα και με μία σύντομη στάση στη Λιβύη, το αεροσκάφος προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Έντεμπε, πόλης της Ουγκάντα. Εκεί οι αεροπειρατές ενισχύθηκαν με τρεις ακόμα τρομοκράτες και οδήγησαν τους ομήρους στο παλιό κτίριο του αεροδρομίου, το οποίο περιφερειακά το προστάτευαν οι στρατιώτες του δικτάτορα Αμίν Νταντά.
Οι τρομοκράτες υπέβαλαν αιτήματα προς την κυβέρνηση του Ισραήλ και σε άλλες κυβερνήσεις, θέτοντας ως χρονικό όριο την Κυριακή 4 Ιουλίου 1976, οπότε και θα άρχιζαν τις εκτελέσεις των ομήρων. Η ισραηλινή κυβέρνηση, εμμένοντας αταλάντευτα στην επιλογή «δεν συνδιαλεγόμαστε με τρομοκράτες», αποφάσισε μια στρατιωτική καταδρομική ενέργεια για την απελευθέρωση των ομήρων την «επιχείρηση Thunderbolt», αργότερα γνωστή ως «Επιχείρηση Έντεμπε».
«’Ολα καλά»
Η επιχείρηση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αφού από τους περίπου 200 κομάντος σκοτώθηκε μόνο ένας, ο επικεφαλής συνταγματάρχης Νετανιάχου και από του 104 ομήρους μόνο τρεις. Από το αντίπαλο στρατόπεδο σκοτώθηκαν οι επτά τρομοκράτες, 20 στρατιώτες της Ουγκάντα και επίσης καταστράφηκαν 11 αεροσκάφη MIG που η τότε Σοβιετική Ένωση είχε παραχωρήσει στην Ουγκάντα.
Η «Επιχείρηση Έντεμπε» θεωρείται σταθμός, αφού σύμφωνα με τις ενδείξεις επηρέασε την ηγεσία των Παλαιστινίων, ωθώντας την να σταματήσει τις αεροπειρατείες ως μέσο διαμαρτυρίας. Δυστυχώς, δεν βοήθησε στην επίλυση του Παλαιστινιακού Ζητήματος, που μετρά εκατόμβες νεκρών μέχρι και σήμερα…
Όπως προαναφέραμε, όμως, βοήθησε αποφασιστικά τον τότε φοιτητή Μπενιαμίν Νετανιάχου να πρωταγωνιστήσει για πολλά χρόνια στην πολιτική σκηνή του Ισραήλ. Μένει να δούμε αν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός επαναλάβει τον θρύλο του αδερφού του κατορθώνοντας να διασώσει τους ομήρους, τη στιγμή που αντιμετωπίζει έντονες επικρίσεις για την αβελτηρία των ισραηλινών Αρχών να προβλέψουν την επίθεση της Χαμάς…
